Duisternis

[Lothlórien]

Dit gedicht is bijna 4 maanden oud, geschreven n.a.v. meegemaakte gebeurtenissen. Soms is een gedicht de enige manier waarop ik mijn emoties kan uiten. Ik weet niet of het goed is ofzo, ik durf mijn eigen gedichten nooit te beoordelen.

• Duisternis
  
  Een nachtmerrie
  Donkere schaduwen
  laten kleur verdwijnen
  
  Ik schreeuw.
  Niemand wil me horen.
  Blind voor de waarheid
  die voor je ogen voorbijgaat.
  Een zwart gat, een blinde vlek.
  
  Ik geef op.
  Je wil het niet zien.

[x Sanne]

Mooi gedicht, vooral de eerste strofe vind ik erg mooi!

Niemand wil me horen.
Blind voor de waarheid
die voor je ogen voorbijgaat.
Een zwart gat, een blinde vlek.

Dit stukje vond ik iets minder, omdat je het eerst over horen hebt en daarna ineens over zien. Ook vind ik het niet zo mooi dat er in de derde regel twee keer voor staat.