De boom en ik
Hij kijkt me aan
met strenge ogen.
Zijn takken zwiepen
langs mijn gezicht.
Van hem krijg ik mijn onderricht.
De eik kan op eeuwen kennis bogen.
Hij zegt: "Kap mij maar om,
ik zal verrijzen
en breng duizenden kinderen
met mij mee."
Maar ik schud ‘nee’,
want ik weet:
Hoe hard de eik ook lacht
om menselijke macht,
op het laatst zal blijken
dat de eik moet wijken.
De boom overschat zijn eigen kracht.
Toch zit ik hier
en luister stil
naar het ruisen van zijn stem.
Zijn bladeren vertellen hem:
"U heeft nog talloze mooie jaren
in het verschiet.
Dus sterf nog niet,
maar leer deze mens
hoe hij goed kan doen
en handelen."
Misschien dat na vele jaren
dan een persoon beseft
dat het de tuin van de eik is,
waarin wij wandelen.
De boom en ik
Woow, normaal lees ik de gedichten niet helemaal als ik zie dat ze zo lang zijn, maar omdat jij nou eenmaal niet vaak een gedicht post wou ik er wel even wat tijd insteken.
De eerste twee strofe's vind ik het mooist, maar zonder de derde is die niet af. Maar de derde vind ik juist een stuk minder, en ik weet eigenlijk niet precies waarom.
Maar het blijft een mooi gedicht.
De eerste twee strofe's vind ik het mooist, maar zonder de derde is die niet af. Maar de derde vind ik juist een stuk minder, en ik weet eigenlijk niet precies waarom.
Hier heb je handelen, en pas weer 4 regels later heb je iets wat daar op rijmt. Omdat in de rest van het gedicht er een wat ander regelmaat achtig iets zit blijf ik hierbij steken en weet ik niet hoe ik verder moet gaan, wat mijn stoort.en handelen.
Maar het blijft een mooi gedicht.
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
Beste S.A.M., ik vind het eveneens een erg mooi gedicht. Ik ben zelf niet zo'n fan van gezegden in een gedicht, maar wellicht valt dat ook te wijten aan het feit dat ik die per definitie niet lees. Onwennig dus feitelijk.
Ik vind deze erg ontroerend, het geeft een prachtig beeld: een beeld om een kort verhaal bij te schrijven. Zeer, zeker en vast zou dat iets kunnen worden. Maar bovenal ontroerd het mij omdat ik mijzelf hier gedeeltelijk in herken: het kijken naar boven, luisteren naar het ritselen van de wind. Nadenken en bijna praten met een ziel zo oud als de nacht...
Met vriendelijke groeten,
Anna.
Ik vind deze erg ontroerend, het geeft een prachtig beeld: een beeld om een kort verhaal bij te schrijven. Zeer, zeker en vast zou dat iets kunnen worden. Maar bovenal ontroerd het mij omdat ik mijzelf hier gedeeltelijk in herken: het kijken naar boven, luisteren naar het ritselen van de wind. Nadenken en bijna praten met een ziel zo oud als de nacht...
Met vriendelijke groeten,
Anna.
-
Rainbow
Nog nooit een gedicht van je gelezen, maar nu ik dat heb gedaan moet ik zeggen dat ik blij ben er toch een onder mijn neus te hebben gehad.
Ik vind het heel mooi hoe je (denk ik?) een boom als metafoor hebt gebruikt, maar ik moet bekennen dat ik het niet helemaal eens ben met het rijmschema dat je hebt gebruikt
Als ik het goed heb gebruik je (onder andere) omarmend rijm? Ik vind dit persoonlijk altijd een mindere vorm van rijmen, omdat ik (en wederom persoonlijk!) vind dat de laatste zin in dat schema altijd een beetje erachteraan komt hobbelen. Een verspiling van de kracht die die laatste zin kon hebben gehad... Maar aangezien dit volgens mij erg persoonlijk is zal ik er niet te veel streepjes onder zetten : )
Ik vind het heel mooi hoe je (denk ik?) een boom als metafoor hebt gebruikt, maar ik moet bekennen dat ik het niet helemaal eens ben met het rijmschema dat je hebt gebruikt
Als ik het goed heb gebruik je (onder andere) omarmend rijm? Ik vind dit persoonlijk altijd een mindere vorm van rijmen, omdat ik (en wederom persoonlijk!) vind dat de laatste zin in dat schema altijd een beetje erachteraan komt hobbelen. Een verspiling van de kracht die die laatste zin kon hebben gehad... Maar aangezien dit volgens mij erg persoonlijk is zal ik er niet te veel streepjes onder zetten : )Dan zou ik zeggen dat je het rijmschema verkeerd hebt geïnterpreteerd. Dit is een wat experimentele vorm. Het gaat juist om het staccato element en het niet-correcte dat de lezer een wat onbehaaglijk gevoel moet geven.
Overigens, over dat omarmde rijm ben ik het niet met je eens. Vaak komt die laatste zin er niet achteraan hobbelen, maar heeft het juist de meeste kracht omdat het net even apart staat van de rest. Het is als boksen: je moet vloeiend blijven stoten, maar je maakt het altijd af met een slag uit het niets.
Ik denk dat je de kracht van rijm overschat. Juist rijm ontkracht heel veel dingen omdat de woorden opgenomen worden in de rest van de woordensoep. Het valt weg bij al het andere. Omarmd rijm kan die mooie omwenteling maken, waardoor de meest krachte regels uit de Nederlandse poëzie naar voren zijn gekomen (voor wie ik liefheb wil ik heten).
Overigens, over dat omarmde rijm ben ik het niet met je eens. Vaak komt die laatste zin er niet achteraan hobbelen, maar heeft het juist de meeste kracht omdat het net even apart staat van de rest. Het is als boksen: je moet vloeiend blijven stoten, maar je maakt het altijd af met een slag uit het niets.
Ik denk dat je de kracht van rijm overschat. Juist rijm ontkracht heel veel dingen omdat de woorden opgenomen worden in de rest van de woordensoep. Het valt weg bij al het andere. Omarmd rijm kan die mooie omwenteling maken, waardoor de meest krachte regels uit de Nederlandse poëzie naar voren zijn gekomen (voor wie ik liefheb wil ik heten).
Laatst gewijzigd door S.A.M. op 22 dec 2008 01:06, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Rainbow
Ik wilde niet zeggen dat het hele gedicht omarmend rijm was, maar stukjes van het gedicht (geloof ik) wel. Deze stukjes vind ik wat moeilijker lezen... maar als ze zijn bedoeld om me een onbehaaglijk gevoel te geven, dan is dat misschien juist gebeurd.S.A.M. schreef:Dan zou ik zeggen dat je het rijmschema verkeerd hebt geïnterpreteerd. Dit is een wat experimentele vorm. Het gaat juist om het staccato element en het niet-correcte dat de lezer een wat onbehaaglijk gevoel moet geven.
