Eenzaam...of toch niet
Je voelt je eenzaam.
Je hebt verdriet.
Je denkt: toch niemand die het ziet.
Je voelt je eenzaam.
Je voelt je alleen.
Niemand die je wilt helpen met je probleem.
Niemand die je wilt troosten om je pijn en verdriet.
Maar...Er is èèn iemand die het ziet!
Eèn iemand die jou wilt helpen met je probleem.
Eèn iemand om je heen,
nooit meer alleen.
En die iemand dat ben ik.
Ik wil je graag helpen.
Met je probleem.
Wij samen!
NOOIT MEER EENZAAM EN ALLEEN!!!!
xx
Eenzaam.
Je onderwerp is niet zo origineel, maar wel erg breed. Ik vind het jammer dat je gedicht wat geforceerd gerijmd is en dat er niet echt een ritme in zit. Niet dat dat altijd moet, maar in dit geval zou ik dat persoonlijk wel mooier vinden. Misschien kun je je gedicht nog eens overlezen en hier en daar wat aanpassingen maken en dan kijken of je hem beter of juist slechter vindt 
Je tekst hoef je trouwens niet dikgedrukt te doen, dat voegt niets toe.
Je tekst hoef je trouwens niet dikgedrukt te doen, dat voegt niets toe.
The quiet scares me cause it screams the truth