Hoop heeft overwonnen

[Roger Veerman]

"We zijn ingeloot in de poule des doods. Dit gaat Nederland niet redden." Het is de reactie die de Nederlandse media verspreid wanneer bekend is geworden dat Nederland het moet opnemen tegen Italie, Frankrijk en Roemenie. We zien de sterke tegenstanders niet als een uitdaging voor ons elftal maar als een bij voorbaat kansloze situatie. Het is de toon die door menig Nederlander is overgenomen. In de maanden die volgen lijken. Geen mens lijkt enig vertrouwen te hebben in ons elftal, dat geen tegenstander heeft gekend die het nooift heet verslagen. Zo ook mijn collega's. We hebben op het werk een voetbaltoto en iedere collega heeft een voorspelling gedaan. De meesten hebben hun geld niet ingezet op een Nederland dat wedstrijden wint. Het is een verloren toernooi. Ik ben een van de weinigen die verwacht dat Nederland dit zal winnen. Het speelt misschien mee dat ik niet over mijn hart kan krijgen om Nederland niet te laten overleven. Maar eigenlijk geloof ik er nog steeds in, ook al verklaren ze me voor gek.

Het is de mooie zwoele avond van 9 juni. Ik betreed het pand van mijn oude studentenvereniging. Met wat lood in mijn schoenen loop ik binnen. Het gaat nu bijna gebeuren. Steven ik af op een vervelende, hoopvernietigende avond. In de zaal is een scherm opgehangen en een beamer projecteert de wedstrijd in het groot. De zaal zit vol leden en reunisten. De meesten van hen verkleed. Met een glas bier in mijn hand zoek ik een lege stoel naast een andere oude bekende. Ik ben net op tijd. Het volkslied wordt al gezongen. Het uur van de waarheid is aangebroken.

Twee uur en drie later fluit de scheidsrechter af. De regerend wereldkampioen is van zijn voetstukje gevallen. Platgetrapt, afgedroogd, geheel door de shredder getrokken door een elftal dat ieders mond doet open vallen van verbazing. Een gratis ronde bier wordt gegeven en ik dnek dat er nog wel wat drankjes zullen volgen. Maar meer verheug me op mijn werk morgen. Ik wil die zuurpruimen wel eens zien als ze mijn naam bovenaan zien staan in de toto. Dat zal ze leren! Voor een ding ben ik beloond en dat is het koesteren van hoop. Wie zei er ook alweer dat er niet gewonnen kon worden? Natuurlijk kan dat. Er is niets dat niet kan zonder een beetje hoop en zelfvertrouwen. "Yes we can!" zoals een bekende politicus uit de VS dat al een half jaar roept. Laten die zure commentators daar maar eens voorbeeld aan nemen.

[x Sanne]

Leuke column, ik heb hem met plezier gelezen Af en toe heb je er een vreemde zin tussenstaan of een lettertje teveel/te weinig, maar dat stoort verder niet echt.

Heb je veel geld gewonnen op je werk?