Dit gedicht schreef ik toen ik in het crisiscentrum zat. Het is al een tijd geleden maar ik vond het net op mijn laptop, die ik toen dus ook bij me had.
Mijn ogen kijken
Maar zien niets
Mijn oren luisteren
Maar horen niets
Niets dan duisternis
Niets dan leegte
Niets dat mijn hart
Nog liefde, vreugde
Of pijn kan laten voelen
© Marieke - 2 juni 2008
Niets
- lady-chrisie
- Balpen
- Berichten: 261
- Lid geworden op: 01 aug 2008 22:57
- Locatie: Capelle a/d Ijssel
wat mooi
Ik schrijf zelf poëzie en lees veel van anderen, en dit is echt mooi! Ik kreeg er kippenvel van:D misschien dat je een bundel kunt maken ofzo, ik kijk uit naar je werk!


You made my heart slowly drain out of my body, now I am empty, constantly tortured and violated by the devastating pain. I can feel your eyes caressing me, tempting me.. yet, despite my suffering.. you choose not to stop this.
Ik beoordeel dit gedicht puur op poetische kwaliteiten en niet op de emotionele context.
Daarom kan ik zeggen dat een soort gedicht is dat je veel ziet bij beginnende dichters. Men denkt dat het zo hoort en de woorden zijn al zo vaak gebruikt, dat het lijkt dat het zo moet. Bedenk dat een van de grootste uitdagingen juist zit in het net even anders verwoorden van een onderwerp.
Ik snap dat dit een lekker 'therapiegedicht' voor je was, waar je je gevoelens even lekker van je af kon schrijven. Daar is zeker niets mis mee, maar als gedicht is dit niet heel geslaagd.
Daarom kan ik zeggen dat een soort gedicht is dat je veel ziet bij beginnende dichters. Men denkt dat het zo hoort en de woorden zijn al zo vaak gebruikt, dat het lijkt dat het zo moet. Bedenk dat een van de grootste uitdagingen juist zit in het net even anders verwoorden van een onderwerp.
Ik snap dat dit een lekker 'therapiegedicht' voor je was, waar je je gevoelens even lekker van je af kon schrijven. Daar is zeker niets mis mee, maar als gedicht is dit niet heel geslaagd.