De tijd
Het belangrijkste in het leven
De tijd
Dat ding dat je weer hoop kan geven
De tijd
Een mooi ding daarom
De tijd
Die er is, maar waarom?
De tijd
Die soms veel te snel gaat
De tijd
Waarin je dierbare mensen verlaat
De tijd,
Waarin je nieuwe mensen ontmoet
De tijd,
Die heeft zoveel invloed
De tijd
Die voorbij strijkt,
De tijd
Waarop je terugkijkt
De tijd
Die je verraad
De tijd
Waarvan je wil dat die niet voorbij gaat
De tijd
Die niet meer terugkomt, nooit meer
De tijd
Wat doet die soms zeer
De tijd
Daarom een verschrikkelijk ding
Want de tijd met jou
Ik zou willen dat die nooit meer voorbij ging
de tijd.
Ik vind je aangeapste versie van dit gedicht een stuk beter en doordachter. eigenlijk blijf je hier toch te veel hangen in een 'waarom-sfeertje'. Ken je dat? Die pubergedichten die alsmaar zich afvragen hoe het kan dat deze wereld zo verrot is en waarom, waarom, waarom het toch niet beter kan. Gelukkig ontstijg je dat niveau nog wel, maar pas op dat je er niet in meegezogen wordt.
Nu heb ik het overigens niet zozeer over je onderwerp, amar over je toonzetting en stijl. Voor de duidelijkheid.
Nu heb ik het overigens niet zozeer over je onderwerp, amar over je toonzetting en stijl. Voor de duidelijkheid.
Het is opzich wel een goed gedicht, omdat je een goed ondwerp hebt gekozen. maar, omdat we op onlineverhalen elkaar allemaal zo goed mogelijk willen helpen met irritante kritieken, ga ik toch even wat mindere puntjes opnoemen, waaraan ik denk dat je nog moet werken:
Het énige waar je bij dichten op moet letten, is ritme. Nee, zelfs rijmen hoeft niet, zelfs rijmschema's zijn overbodig, want als iets lekker loopt, gaat er niemand zeggen: "hee, maar dit is geen huppeldepup abab-cdcd rijmschema! Wel verdorie nog aan toe!" Nee, als iets lekker loopt betekent het dat mensen het gedicht tot het einde willen uitlezen, omdat het vlot leest en het mensen "hypnotiseert".
Dit ritme, dat jij erin probeert te stoppen door de herhaling van "de tijd", loopt een beetje krakkemikkig in dit gedicht. Kijk maar naar deze strofe:
Probeer dus de volgende keer iets te schrijven wat je kan voorlezen, een gedicht dat , wanneer je het leest, zo uit je moet kan lopen! Het moet als het ware een rap zijn als je rijm op een manier wil gebruiken die niet stoort. (En nu laten we Sinterklaas en de pieten even achterwege).
Ik weet ook wel dat mijn manier van dichten éen van de duizenden manieren is, maar ik probeer alleen maar aan te duiden dat je met een rítme al zo veel verder komt!
Nouja, nog veel liefs en succes dan maar!
Maria
Het énige waar je bij dichten op moet letten, is ritme. Nee, zelfs rijmen hoeft niet, zelfs rijmschema's zijn overbodig, want als iets lekker loopt, gaat er niemand zeggen: "hee, maar dit is geen huppeldepup abab-cdcd rijmschema! Wel verdorie nog aan toe!" Nee, als iets lekker loopt betekent het dat mensen het gedicht tot het einde willen uitlezen, omdat het vlot leest en het mensen "hypnotiseert".
Dit ritme, dat jij erin probeert te stoppen door de herhaling van "de tijd", loopt een beetje krakkemikkig in dit gedicht. Kijk maar naar deze strofe:
Vind je ook niet dat het ritme niet helemaal lekker loopt hier? Weetje hoe dat komt? omdat je zo persé wil rijmen! Rijm is echt veel moeilijker dan mensen inschatten! Doe het niet, of doe het goed, maar doe het nóoit omdat je persé moet rijmen "omdat gedichten nou eenmaal rijmen". Dit haalt het ritme, in de meeste gevallen, helemaal in de war.Maartje schreef:
De tijd
Daarom een verschrikkelijk ding
Want de tijd met jou
Ik zou willen dat die nooit meer voorbij ging
Probeer dus de volgende keer iets te schrijven wat je kan voorlezen, een gedicht dat , wanneer je het leest, zo uit je moet kan lopen! Het moet als het ware een rap zijn als je rijm op een manier wil gebruiken die niet stoort. (En nu laten we Sinterklaas en de pieten even achterwege).
Ik weet ook wel dat mijn manier van dichten éen van de duizenden manieren is, maar ik probeer alleen maar aan te duiden dat je met een rítme al zo veel verder komt!
Nouja, nog veel liefs en succes dan maar!
Maria