Dag lieve papa
Deze 3 woorden doen zoveel pijn
Maar je wilde niet meer
Je zat in een eindeloos doolhof
De weg kwijtgeraakt
Verdwaald in eigen gedachten
Verstrikt in eigen woorden
Vragend om begrip
dag lieve papa
zwaar.. maar goed geschreven..
mooi geschreven heeft die pa altsheimer gehad? zo klinkt dit gedicht welZo verstrikt zijn dat je door de problemen de goede dingen en het leven niet meer ziet. Het is ontzettend moeilijk, en zwaar kun je er goed over praten als ik vragen mag?
ik ben niet egt een praterd ik doe tegen mensen alsof er niks gebeurd is maar als ik alleen ben is t wel moeilijk want ik was er net weer een beetje boven op van wat er gebeurd is dan dan val je weer in een zwart gat
Laatst gewijzigd door fly away op 14 mar 2006 22:07, 1 keer totaal gewijzigd.
dat deed ik ook toen mijn vriendin tara aan een hard aanval overleed en ik was wel blij dat mijn andere vrienden het accepteerde dat ik het gewoon negeerde 
t was niet leuk toen het gebeurde ik heb de ambulance voor haar gebeld uit eindelijk stierf ze in het ziekenhuis
t was niet leuk toen het gebeurde ik heb de ambulance voor haar gebeld uit eindelijk stierf ze in het ziekenhuisLiogra Paskathorv, drakenrijder van het Noorden
sterkte ermeeJabor schreef:dat deed ik ook toen mijn vriendin tara aan een hard aanval overleed en ik was wel blij dat mijn andere vrienden het accepteerde dat ik het gewoon negeerde
Egt zwaar.. allebei de verhalen, en praten is meestal heel erg zwaar maar het zorgt er wel voor dat je, zoals jij al zei niet meer steeds in een zwart gat terug valt. Omdat als je erover praat dan kun je het verwerken en zo zal het na een tijd minder pijn doen erover te denken, ik zeg niet dat de pijn ooit weg zal gaan, deze dingen laten altijd een litteken achter, maar op deze manier kun jij wel weer gewoon verder met je leven gaan.