Santa can you hear me? I have been so good this year.
And all I want is one thing, Tell me my true love is near.
He's all I want, just for me, Underneath my Christmas tree.
I'll be waiting here, Santa that's my only wish this year.
My only Wish - Britney Spears
Maretak
Solena had maar heel even de mensen van het huis gezien. Ze had ze gezien toen ze buiten in de sneeuw tussen de struiken verstopt zat en de mensen van het huis naar binnen liepen vanuit de auto. Er woonden een vader, een moeder en drie kinderen. Twee broertjes en een zusje. Nadat ze naar binnen waren gegaan, had Solena mooi achter ze aan kunnen sluipen en had ze zich snel verstopt.
Het is de dag voor kerstmis, 24 december. Iedereen maakt zich op voor een prachtig kerstfeest. Ook de familie Jacobs. Druk bezig met de laatste dingen nog verbeteren aan de kerstboom, overal nog allemaal kerststukjes ophangen, de sokken ophangen aan de openhaard en ook natuurlijk om wat lekkers voor de kerstman en zijn rendieren neer te zetten. De kinderen speelde vaak in de sneeuw, en kwamen dan weer als sneeuwpoppen binnen waardoor moeder het huis al wel tien keer schoon heeft moeten maken en wel minstens twintig keer warme chocolade melk heeft moeten maken voor de arme bevroren stakkers.
Ook was moeder druk bezig met het eten voor morgen alvast, het zou een prachtig drie gangen menu worden, eentje die zelfs de kinderen lekker vonden. Maar daarvoor was dus erg veel voor te bereiden.
Maar geen een van allen had door dat er een klein elfje in hun trapkast verstopt zat. Zelfs moeder niet, die toch nog wel redelijk vaak in de trapkast kwam om wat te zoeken voor het eten of de rest van het huis.
Het was avond. En na wel minstens tien kerstliedjes te hebben gezongen gingen de kinderen eindelijk naar bed. Vader en Moeder bleven nog een tijdje in de woonkamer zitten, bespraken de dag en lazen wat. Maar uiteindelijk waren ook pap en mam moe en gingen naar bed. Maar pas toen Solena er super zeker van was dat ook zij sliepen kwam ze tevoorschijn.
Toen ze uit de trapkast kwam strekte ze haar korte beentjes even door een paar rondjes te lopen. Haar groene pakje veegde ze schoon en haar mutsje zette ze recht voordat ze de woonkamer inliep.
De woonkamer was op zich niet zo groot. Maar als je al bijna de hele dag in een Trapkast zat, was zelfs deze woonkamer bijna een paleis. In het midden stond een houten tafel met daarom heen enkele stoelen en een bank. Verder stond er in de hoek een grote kerstboom, tegenover de deur waar ze net uitkwam een openhaard met daarvoor een kleed. En aan haar linker kant begon de keuken.
Ze liep regelrecht naar de sokken toe. Deze hingen aan de openhaard. Met wat gespring en wat geklauter kreeg Solena het voor elkaar om op het randje boven de openhaard te komen. Vanaf daar kon ze makkelijk de brieven pakken die in de schoenen zaten, en deze zo lezen. Als eerst pakte ze de brief van het jongste jongetje en las deze.
Beste Kerstman,
Ik heb een lijstje gemaakt met alles wat ik graag wil hebben..
Het zijn bijna allemaal autoos, want ik wil later racer worden!
Ook heb ik samen met mama koekjes gebakken, ik hoop dat u ze lust!
Groetjes, William.
Ik heb een lijstje gemaakt met alles wat ik graag wil hebben..
Het zijn bijna allemaal autoos, want ik wil later racer worden!
Ook heb ik samen met mama koekjes gebakken, ik hoop dat u ze lust!
Groetjes, William.
Solena moest zachtjes lachen. Er zaten nog een aantal spellings fouten in, maar je kon niet veel anders verwachten van een jongetje van een jaar of 6. Ook bekeek Solena even het lijstje met wat het jongetje allemaal wou hebben. En ja hoor, inderdaad, er stonden bijna alleen maar auto's op. Solena wist in ieder geval zeker wat ze dit jongetje in zijn sok gaf.
Eerst verkleinde ze de brief en nam deze zo mee. Ze vond het leuk om haar eerste brieven te bewaren. Daarna tikte ze op de sok en ineens leek deze wel erg gevuld.
Glimlachend pakte ze de volgende brief. Deze was van het meisje.
Lieve Kerstman,
Ik hoop dat u de koekjes en het drinken heeft zien staan, wat we allemaal samen hebben gemaakt. We dachten namelijk dat u wel hoger zou hebben na die lange reis, en ook voor Rudolph hebben we wat.
Dit jaar heb ik totaal andere dingen op mijn lijstje staan dan vorig jaar. Ik zou dit jaar graag meer voor mijn poppen willen hebben. Want ik vind het zo jammer dat ik bijna niks heb voor ze om aan te trekken..! Dus ik hoop dat u nog wat leuke kleertjes heeft voor ze!
Heel veel liefs,
Rebecca.
Ik hoop dat u de koekjes en het drinken heeft zien staan, wat we allemaal samen hebben gemaakt. We dachten namelijk dat u wel hoger zou hebben na die lange reis, en ook voor Rudolph hebben we wat.
Dit jaar heb ik totaal andere dingen op mijn lijstje staan dan vorig jaar. Ik zou dit jaar graag meer voor mijn poppen willen hebben. Want ik vind het zo jammer dat ik bijna niks heb voor ze om aan te trekken..! Dus ik hoop dat u nog wat leuke kleertjes heeft voor ze!
Heel veel liefs,
Rebecca.
Solena keek nog even naar het eten en drinken, en zelfs dat voor Rudolph. Ach wat waren die kinderen toch lief voor ze. Ze waren altijd zo blij met de kado's én ze gaven je zelfs nog wat terug, voor het geval dat ze honger of dorst hadden gekregen. Solena glimlachte en verkleinde ook deze brief en borg hem op.
Ze tikte op de sok van het meisje en ook deze zag er ineens wat voller uit. Stiekem had Solena er nog een extra pakketje kleren in gedaan, namelijk een setje dat erg veel op haar eigen kleren leek. Groen dus met een puntmutsje.
Solena schoof wat op en bekeek de laatste sok. De sok van de oudste jongen. Ze vroeg zich af wat een jongen van een jaar of twaalf eigenlijk zou willen.. Ze zou het snel te weten komen. Ze pakte ook zijn brief en het viel haar meteen op dat deze getypt was. Niet met de hand geschreven zoals die van zijn broertje en zusje.
Beste Kerstman,
Hoe is het ermee? Ik vroeg me af of het niet wat koud werd op de noordpool rond deze tijd van het jaar..? Nou ja, als u het koud heeft kunt u ook gewoon warme chocomelk maken. Jammer dat mama niet wakker is, die maakt de lekkerste chocolade melk!
Maar wat ik dit jaar graag zou willen hebben is een leuke nieuwe game voor op de computer. De andere die ik heb, heb ik namelijk al uitgespeeld helaas. En ik heb niet genoeg geld voor een nieuwe, daar ben ik nog voor aan het sparen..
Nog een goede reis vannacht!!
Groetjes, Nando.
Hoe is het ermee? Ik vroeg me af of het niet wat koud werd op de noordpool rond deze tijd van het jaar..? Nou ja, als u het koud heeft kunt u ook gewoon warme chocomelk maken. Jammer dat mama niet wakker is, die maakt de lekkerste chocolade melk!
Maar wat ik dit jaar graag zou willen hebben is een leuke nieuwe game voor op de computer. De andere die ik heb, heb ik namelijk al uitgespeeld helaas. En ik heb niet genoeg geld voor een nieuwe, daar ben ik nog voor aan het sparen..
Nog een goede reis vannacht!!
Groetjes, Nando.
Solena glimlachte nogmaals. Best een lieve brief voor een jongen van twaalf. Ze had eerder verwacht dat zo'n jongen het niet meer 'leuk' vond om de Kerstman nog een brief te schrijven, maar hij verbaasde haar. Ze verkleinde ook de laatste brief en borg deze zorgvuldig op. Ze tikte op de laatste sok en ook deze was ineens een stuk voller. In plaats van een game, had Solena er twee in gedaan. Dan was hij wat langer bezig.
Met een soepele sprong, sprong ze van de rand boven de openhaard af. Ze liep naar de tafel toe en nam een koekje. Lekker! Ze hadden ze zeker goed gebakken. Ze geloofde de oudste jongen ineens volledig op zijn woord toen hij schreef dat zijn moeder de lekkerste chocolade melk kon maken.
Ze nam ook een slok van het drinken dat er stond. Onder het drinken zocht ze naar de sok van de Vader en de Moeder. Maar tot haar verbijstering kon ze die hélemaal nergens vinden! Ze dronk het glas helemaal leeg en nam nog een koekje. Daarna toverde ze de schaal leeg en ook het bakje dat voor Rudolph was bedoeld. Zo leek het alsof Rudolph echt langs was gekomen, maar die was echter met de Kerstman zelf onderweg. En aangezien hij niet overal tegelijk kon zijn, vervulde enkele elfjes ook dezelfde taak.
Voorzichtig schoof Solena het bord van de koekjes wat aan de kant en toverde twee pakketjes te voorschijn. Op het ene pakketje stond 'Voor Vader' op de andere 'Voor Moeder'. In deze pakketjes zaten kado's waarvan Solena dacht dat ze ze wel eens goed konden gebruiken, of wat ze leuk vonden.
Toen ze klaar was met alle kado's keek ze nog eens de kamer rond. Het zag er zo geweldig uit. Het was groen, kleurrijk en mooi versierd. Met een tevreden glimlach op haar gezicht liep Solena naar de kerstboom toe. Ze raakte een van de onderste takken aan en even was er een felle schittering te zien. Toen Solena de kerstboom weer los liet had deze een bijzondere glinstering. Het maakte het plaatje af.
Solena zuchtte en liep weer richting de deur die naar de hal leidde. Nog even draaide ze zich om, om het resultaat te bekijken. Tevreden keek ze naar alles wat ze had gedaan. Voor een elfje was dat toch nog een hele opgave geweest. Ze glimlachte en liep naar de voordeur toe. Nét op het moment dat ze de voordeur open wou doen draaide ze zich met een ruk om. Er miste duidelijk nog iets hier!!
Nog een keer keek Solena rond. En já hoor! Er miste inderdaad nog iets.
Ze liep weer terug naar de deur opening van de hal naar de woonkamer. Toen ze daar onder stond keek ze omhoog. Met een vinger wees ze omhoog. Uit het niets hing daar nu ineens een groen takje.
"Maretak. Die moet je nooit vergeten! En dat had ik nou toch bijna gedaan.." Snel sloeg ze een hand voor haar mond. Als elfje mócht je helemaal niks zeggen in een vreemd huis.. Wie weet wie er nog wakker was!
Snel draaide ze zich om en opende dit keer wel echt de voordeur. Nog een laatste blik wierp ze over haar schouder, en verdween toen in de nacht.