De glimlachjes
Fonteinen van tranen tegen de muur,
Spetterend als bloed richting de grond,
Vieze smerige strepen die dansen in het rond.
Dit is jouw huis,
En ik wil er uit weg,
Er vandaag.
Naar een eigen thuis gaan.
Lelijke bloemen zwaaien me toe,
Ze staren me aan,
De kleur druipt er vanaf,
Nu weet ik waarom ik niet om ze gaf,
Het groen is vals van de schijn,
Ze vertellen geen mooi geheim.
Oppervlakkigheid lacht naar mij,
De glimlachjes grijpen om me heen,
Ik zou willen dat deze onoprechtheid verdween.
Wat denken jullie r van?
De glimlachjes
Inhoudelijk is het niet helemaal te volgen, maar ik vind je spel met woorden ontzettend sterk. Glimlachjes die om je heen grijpen; sterk, sterk, sterk.
Veel dichters op sites als deze zijn bang voor dit soort manieren van uitdrukken. Of ze zien hun creatieve vrijheid niet die ze hebben om woorden aan te passen zoals ze zelf willen. Jij blijkbaar wel en dat vind ik een dik pluspunt.
Veel dichters op sites als deze zijn bang voor dit soort manieren van uitdrukken. Of ze zien hun creatieve vrijheid niet die ze hebben om woorden aan te passen zoals ze zelf willen. Jij blijkbaar wel en dat vind ik een dik pluspunt.