Tarzan has found his Jane & Jane has found her Tarzan.

[Amij]

Dit is alleen nog maar het begin, de rest moet ik nog schrijven!

Opbouwende kritiek altijd welkom! Wink
Het kan zijn dat er geen accenten of trema's op de letters zitten, dit komt doordat mijn laptop een beetje vreemd doet, dus die moet je er maar bij denken!

Enjoy!

----------------------------------------------------------------------------------------

'Alyssa!' 'Ja mama, ik kom eraan!' 'Schiet op dan, anders missen we de trein!' Oh, mama ook altijd. Altijd dat gezeur. Alyssa doe dit, Alyssa doe dat, Alyssa schiet op. Gek word je ervan. We hebben nog tijd zat, de trein vertrekt pas om kwart voor 8. Even kijken, euuhm, het is nu vijf voor half acht, het is vijf minuten naar het station en een paar minuutjes lopen naar het perron. Dus we hebben nog zeker 5 minuten. 'Alyssa! Kom nou, ik wil weg, je zusje was een kwartier geleden al klaar!' Arch, ik ben haar toch niet? 'Nog even mijn lipgloss opdoen en dan kom ik!' 'Hehe, ben je daar eindelijk? Hup jas aan en in de auto.' 'Mam, we hebben tijd zat de trein vertrekt pas over een kwartier. Ik weet zeker dat Manon en haar moeder en zusje ook pas op het laatste moment aankomen, dat is altijd zo. 'Nou en, ben ik Carola? Of nog beter, Manon? Nou?' 'Pff, nee mama.' 'Nou dan, kijk toch is niet altijd naar een ander!' Zie, dat bedoel ik dus. Weer dat gezeur. Het station ziet ernog verlaten uit, alleen hier en daar wat mensen die ook staan te wachten op de trein. 'Arch, nog twee minuten en dan vertrekt de trein en ze zijn er nog niet.' 'Zie je wel mam, ik zei het je toch?' Ah gelukkig, daar komen ze al aangerend. Net op tijd. Als we die trein gemist hadden, was mama de hele dag chagerijnig en dan wil je haar niet mee maken. Daar zitten we dan, met z'n zessen in de trein. Ik, mama, Naomi: mijn zusje, Carola: de moeder van Manon, Manon: mijn beste vriendin en Anouk: het zusje van Manon.Het is zo;n saaie doodnormale NS trein,met van die afschuwelijk leleijke oranje leren banken. Er is nog zoveel plek dat we kunnen uitkiezen waar we willen zitten. Als we een plekje hebben uitgezocht begint de trein te rijden. En ja, daar gaan we, opweg naar Scheveningen. We gaan naar de musical Tarzan! Echt zo gaaf! Je moet dus weten, dat ik een ontzettende grote musicalfan ben. Ik heb er al zoveel gezien! Een paar maand geleden was ik in Engeland. London is zo mooi, en het heeft zoveel theaters! Koste wat het kost moest ik dus een musicalzien. Ik hoop dat we vandaag Coen hebben als tarzan! Coen van den berg is zo ontzettend knap! En hij kan zingen, kan ik je vertellen. Hij heeft echt een wereldstem. Al een paar jaar ben ik een enorme fan van hem. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat we Thijs Hooijs hebben. Die is ook goed maar Coen vind ik veel en veel leuker! Nog anderhalf uur te gaan en dan komen we aan in Den Haag en dan moeten we nog met de tram naar Scheveningen. Stom he, Scheveningen is zo'n bekende en belangrijke musical stad in Nederland en het heeft niet eens een eigen station. Manon kletst aan een stuk door over Nick, de jongen die ze o zo ontzettend leuk vind, bruine haren, blauwe ogen, oh gek word je evan, ze houd maar niet op. Stiekem ben ik er niet bij met mijn gedachten. Ze heeft het toch niet door. Mijn gedachten zijn natuurlijk bij Coen maar hij is en blijft onbereikbaar. Misschien is dat juist het mooie er wel aan, je kunt heerlijk weg zwijmelen en van hem dromen en toch zeker weten dat hij je nooit leuk zal vinden en er nooit achter zal komen. Je moet alleen wel oppassen dat niemand erachter komt. 'Alyssa? Alyssa? Alyssa?' 'Eh, huh? Ja?' 'Waar zat je met je gedachten? Ik heb je wel een paar keer geroepen. Wil je ook een broodje?' 'Ja lekker, heb je er eentje met kaas?' 'Jazeker heb ik die, kijk is, alsjeblieft. 'Dankjewel mama.' Ja, juist. Even vergeten, je moet het wel net zo doen, zodat niemand het in de gaten heeft. Dat wegzwijmelen bedoel ik he. Soms is het wel moeilijk, zoals net. Toch moet ik beter oppassen want ze lachen me allemaal uit, verliefd zijn op een bekende Nederlander, iedereen weet toch dat dat niks kan worden? 'Over enkele minuten station Den Haag, deze trein vertrekt terug richting Deventer en Enschede. Over enkele minuten station Den Haag, deze trein vertrekt terug richting Deventer en Enschede.' 'Mama?' 'Ja, lieverd?' 'We moeten er nu toch uit?' 'Ja, Naomi, doe jij ook je jas aan?' 'Ja, mama.' Oh, wat een hectisch gedoe, kunnen we de tram niet vinden. Het is hier een grote chaos van reizende mensen, conducteurs en conductrises, in vergelijking met vanochtend. Zie je wel, mama wordt chagerijnig. 'Carola? Wat staat er op dat kaartje dan? Tram negen toch?' 'Even kijk, ja tram negen. 'Maar dan is dat links, dat staat daar op dat bordje: Tram 1t/m5 rechts en 6t/m10 links.'

[Amij]

Niemand een reactie?
Ik heb het volgende stukje klaar,
maar als niemand het leest is het overbodig om het te plaatsen.

[Carientjuh]

Heej, ik heb het gelezen hor;) en hier komt mijn reactie:
vind het leuk geschreven. misschien wat meer over de karakters van hoofdpersoon haar beste vriendin die ook in de trein zit, omgeving etc.
verder ben ik benieuwd hoe het verder gaat hor:)^^

[Amij]

Daar komt ie al aangereden, tram 9. Op naar scheveningen. In vergelijking met de trein, is het hier bomvol. Nergens is er meer plek. Dat wordt dus staan. 'Woow, dat is wel heftig hoor.' Ik ben al vaak genoeg met de tram van Den Haag naar Scheveningen geweest, maar toch kan ik er niet aan wennen. Dat komt natuurlijk doordat er in mijn eigen woonplaats geen trammen zijn. 'Woow!' 'Gaat het Manon?' 'Ja hoor, ik sta nog.' Ik dacht toch echt even dat Manon zou gaan vallen, enge dingen zijn het toch, doe mij maar gewoon de bus. Ping! 'Volgende halte: Het Fortis Circus Theater. 'Ja, we zijn er!' Het eerste wat ik zag toen ik de tram uitstapte was de grote poster met Coen als Tarzan. Oh,wat is hij toch knap he? 'Carola? Wat zullen we eerst doen? Een kopje koffie drinken op de boulevard?' 'Ja, dat lijkt me een goed plan Monique! Ik heb wel zin aan een kopje koffie.' 'Dames? Gaan jullie mee?' 'Jup, we komen eraan!' Even later zaten we op het verwarmde buitenterras van een schattig restaurantje. Het duurde niet lang of er stond al een serveerster bij onze tafel om onze bestelling op te nemen. Mama en Carola namen een kopje koffie, Naomi en Anouk een fristi, Manon een thee en ik zelf nam warme chocolade melk met slagroom. Heerlijk! Na drie kwartier hadden we het bekeken. Ik en Manon hadden heerlijk gekletst en deze keer ging het eindelijk eens niet over Nick. Ja die jongen ja, met die bruine haren en blauwe ogen waar zo o zo verliefd op is. Wat wou ik haar toch graag over Coen vertellen. Dat ik o zo verliefd op hem ben, net zoals zij op Nick is. Het lijkt me zo heerlijk om non-stop 24/7 over hem te praten en gevoelens te delen met Manon. Ze is dan wel mijn beste vriendin, maar toch. You never know. Straks lacht ze me uit! Hup Alyssa, niet aan denken. 'Alyss? Is er iets?' 'Met mij?' 'Ja, je bent zo stil.' 'Sorry Manon, ik was gewoon even aan het dagdromen.' 'Hmmm, dat doe je de laatste tijd wel vaker. Ah, nou weet ik het, JE BENT VERLIEHIEFD, ALYSSA IS VERLIEFD!' 'Manon, alsjeblieft, hou op!' 'Dames, Dames, laten we geen ruzie maken.' Zie Alyss, daar heb je het al, ze heeft iets door! 'Mam? Zijn er hier eingelijk nog leuke winkeltjes?' 'Dat weet ik eingelijk niet, ik denk dat je dat beter aan Alyssa kunt vragen. Die is hier al zo vaak geweest. 'Echt winkelen kun je hier nier, daarvoor moet je toch echt naar Den Haag. Aan de boulevard zijn wel een paar leuke en goedkope winkeltjes, zoals die daar aan de overkant en er is een overdekt winkelcentrum. Maar daar zijn de meeste winkels ontzettend duur.' 'Dat is wel jammer eingelijk, ik had me er juist op vergheugd.' 'Dat is het westen he, daar is alles over het algemeen duurder dan in het oosten, maar laten we gewoon maar eens wat gaan rondsnuffelen er zijn altijd wel leuke winkeltjes te vinden.' Shoppen beschrijft wat hier, Manon en ik zijn nooit weg te slaan uit winkeltjes, vooral die kleinere zijn leuk, die kunnen we tenminste betalen, we verdienen immers maar twee euro vijftig per uur bij de supermarkt. Ik moet wel oppassen dat ik niet al mijn geld opmaak, ik wel namelijk nog de cd van Tarzan halen, die zou ook wel ongeveer twintig euro zijn. 'Alyss, ik vind dit truitje wel leuk voor jou!' 'Ja,helemaal geweldig hoor, echt mijn smaak!' 'Haha, afschuwelijk lelijk is ie he? Het is net een regenboog vuilniszak met gaten erin voor de mouwen en het kost ook nog eens tien euro.' 'Belachelijk dat mensen die dingen in hun winkel kunnen verkopen.' Nog twee en en half uur te gaan. Oh, ik ben zo zenuachtig, wie zou ik toch hebben als Tarzan?

[Sabbientje]

Niemand een reactie?
Ik heb het volgende stukje klaar,
maar als niemand het leest is het overbodig om het te plaatsen.

Geduld is een schone zaak
Je moet mensen wel de tijd geven om te lezen en te reageren.

Ik heb je verhaal nog niet gelezen.
Dit omdat het mij niet aantrekt om te gaan lezen.

Probeer wat meer gebruik te maken van enters. Want nu lijkt het of je in 1 keer doorschrijft. Dit zorgt er tevens voor dat mensen moeite hebben het te lezen.

Als je gesproken zinnen op een nieuwe regel laat beginnen, maak je gelijk duidelijker wie het zegt.
Getallen kun je het best helemaal uitschrijven. 8= acht en 9= negen. Dat maakt het lezen een stuk fijner.

Tevens kun je bij gesproken zinnen aangeven hoe de zinnen uitgesproken worden.
Bijvoorbeeld:

'Alyssa!' hoorde ik mijn moeder geërgerd roepen.
'Ja mama, ik kom eraan!' riep ik terug en ik zuchtte diep.
'Schiet op dan, anders missen we de trein!'
Oh, mama ook altijd. Altijd dat gezeur. Alyssa doe dit, Alyssa doe dat, Alyssa schiet op.

Zo maak je het verhaal gelijk levendiger en kunnen mensen zich makkelijker inleven met je personages.

Ik denk dat ik het hier maar even bij laat.
Als je nog meer tips wil, hoor ik het graag.
Ik denk dat je hier wel even genoeg aan hebt voor nu.