Tegen
Telkens als ik weg wil vliegen
Zet jij me met beide benen op de grond
Telkens als ik lachen wil
Zorg je dat mijn vergeten verdriet weer boven komt
Steeds weer die blokkade
Wanneer laat je me gaan?
Mijn eigen weg bepalend
Op eigen benen kunnen staan
Je liet me steeds geloven
Dat ik nergens goed voor was
De wereld zou me haten
Dus ik klampte me aan je vast
Maar nu heb ik iets ervaren
Het is niet iedereen tegen mij
Er is maar een persoon tegen me
En die persoon
Ben jij.
Tegen
-
Rainbow
Ooh, als het echt gebeurd is, wat een sukkel! Bah, dat soort jongens- *zucht*
Nouja, ik vind je gedicht eigenlijk nog best fijn lopen. Het zegt tenminste precies wat je bedoeld en dat is wel even een opluchting. Ik vind je rijmschema niet zo geweldig : ) maar dat ligt geloof ik aan mij. Ik denk dat als je je meer open stelt voor andere rijmschema's, ritmes, onderwerpen, etc, je heel ver kan komen.
Nog veel succes met je dichten en die jongen : s!
Nouja, ik vind je gedicht eigenlijk nog best fijn lopen. Het zegt tenminste precies wat je bedoeld en dat is wel even een opluchting. Ik vind je rijmschema niet zo geweldig : ) maar dat ligt geloof ik aan mij. Ik denk dat als je je meer open stelt voor andere rijmschema's, ritmes, onderwerpen, etc, je heel ver kan komen.
Nog veel succes met je dichten en die jongen : s!