Het volkslied van Merilon

[Ty]

Het volkslied van Merilon (040406)

Eeuwen terug op verloren Aarde
Keek men met lede ogen aan
Hoe de strijd om Leven ontaarde
Ondanks verdriet liet men geen traan

De mens bekommerde zich niet meer
Om zijn naaste en de natuur
Gedane zaken nemen geen keer
En geslagen had ’s mens laatste uur

Slechts een man kwam op voor zijn rechten
Hij duldde de chaos niet langer
Hij kon de woede echter niet beslechten
En zijn volk werd bedreigd, en banger

Zo verliet Merlyn de wereld
Op zoek naar een veiliger toevluchtsoord
Een plaats tussen de sterren, zonder geweld
Waar hij en zijn volk konden leven, vredig en ongestoord

Weldra had hij een nieuw thuis gevonden
Een plaats voor zijn weldadig onderkomen
Een oord zo schitterend en ongeschonden
Waar zij op Aarde nog niet eens van konden dromen

Zodra hij zijn machtige stad had gesticht
Die hij Merilon had genoemd
Rees hij terug en vervulde zijn plicht
En redde zijn volk die de mensheid had verdoemd

Zo reisde Merlyn en zijn volk door de ruimte en tijd
Naar een nieuwe wereld achter de horizon
Waar zij konden vertoeven, voor altijd
In hun hernieuwde Avalon

[Sebas]

Wat is Merilon?

[Marissa]

Een belangrijke stad in de Doodszwaardserie van Weis & Hickman.

Liefs,
Marissa

[Jabor]

t klinkt goed je zou t zo boven een kampvuur kunnen vertellen en deze zou voor zo iets heel goed klinken

verder de opbouw er van klopt keurig
mij was t niet gelukt in iedergeval