We leerden elkaar kennen;
ik vond je lief.
Jij straalde warmte uit;
ik was verblijd...
Jij bleef mij verwonderen;
ik werd verliefd.
Van een relatie was (nog) geen sprake;
ik durfde niets...
Je toonde liefde jegens mij;
ik bleef verliefd.
Je toonde meer en meer;
ik dacht jou te hebben...
Toen kwam de dag der liefde;
ik kreeg een kaart.
Je bleef lief;
ik durfde het nu wel...
Je gaf geen reactie;
ik was bedroefd.
Je wilde niet;
ik kon wel huilen...
Nu maanden later;
ik ben nog steeds verliefd.
Je wilde niet aan een relatie;
ik wil je nog steeds...
Je bent nog steeds lief;
ik nog steeds verliefd.
Je weet het;
ik hou van jou...
_______________________________________________
Ik hoop dat jullie het mooi vinden. Het is ook op mij van toepassing en de (nog) onbeantwoorde liefde van haar
Verliefd op jou
Te simpel, te vrijblijvend, te weinig origineel en te nietszeggend.
Nee, dit is een dertien-in-een-dozijn-gedichtje. Hoewel het verhalende element en de ontwikkeling erin aardig is, is de vorm ronduit kinderlijk. Je hebt op geen enkele manier geprobeerd om op een nieuwe, eigen manier iets uit te drukken.
Desalniettemin, blijven oefenen. Poëzie is nog steeds de beste sleutel naar het hart van een vrouw.
Nee, dit is een dertien-in-een-dozijn-gedichtje. Hoewel het verhalende element en de ontwikkeling erin aardig is, is de vorm ronduit kinderlijk. Je hebt op geen enkele manier geprobeerd om op een nieuwe, eigen manier iets uit te drukken.
Desalniettemin, blijven oefenen. Poëzie is nog steeds de beste sleutel naar het hart van een vrouw.
Het is inderdaad te simpel, alsof je op school een gedichtje moest schrijven, en jij er zo geen zin in had.
moooi gezegt!S.A.M. schreef: Poëzie is nog steeds de beste sleutel naar het hart van een vrouw.
De angst aankijken maar je niet bang voelen.