Do i still love you?
Ooit was er iets. Terwijl je me vasthield beloofde je me zonder één woord te zeggen dat je van niemand anders zou houden. Nooit. Dat je altijd bij mij zal blijven. En ik geloofde je. Ik zeg niet dat ik nog verliefd op je ben want dat ben ik niet. Ik hou nog wel van je. Dat zal altijd zo blijven. Je bent bij me weggegaan. Maar in mijn gedachten ben je nog elke dag hier. In mijn hart doet het nog elke dag pijn als ik aan onze tijden denk. Al zou je me terug willen, het zou nooit meer hetzelfde zijn. Er zit iets tussen, iets wat er altijd zou blijven. Het had nooit zo mogen gaan... het heeft alles verandert.
Some things I'll never know. And I had to let them go.
Het lijkt wel een verhaal doordat je de zinnen niet afbreekt en geen enters gebruikt en het dan ook nog eens niet rijmt.
Misschien als je dat even doet dat het ook wat fijner leest is het meer een gedicht en leest het ook meer als een gedicht, denk ik. ^o^
Misschien als je dat even doet dat het ook wat fijner leest is het meer een gedicht en leest het ook meer als een gedicht, denk ik. ^o^
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
Ja, dat at snap ik 
Maar het is nu nog niet echt een gedicht, zeg maar.
Maar het is nu nog niet echt een gedicht, zeg maar."It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy