Alice Wilson is een jonge vrouw die midden in de bruisende stad New York woont. Ze heeft het prima naar haar zin met haar kamergenote en heeft de grootste lol. Alleen heeft ze één groot probleem: Op de één of andere manier kan ze maar niet stoppen met liegen en dikt haar verhalen meerdere malen aan. Maar wat met een onschuldig leugentje begint, eindigt algauw in een ramp..
**
Oké. Blijven ademen, vooral niet in paniek raken. Het moest hier toch ergens liggen? Waar kon het anders zijn? Nouja, eigenlijk overal maar daar ging ik maar even niet vanuit. Ik was een ontzettende sloddervos en meestal schoof ik allerlei papiertjes, brieven, pennen en alle andere soorten overbodig materiaal meteen weg in mijn ‘kingsize bag’, die voorzien was van tientallen bodemloze zakjes. Ik opende mijn zwarte laktas, waarna mijn lange soepele vingers zich behendig door de rotzooi bewogen. Lipgloss, een verterende chocolademuffin, paperclips.. Met de rotzooi in mijn tas zou ik bijna een eigen warenhuis kunnen beginnen, bedacht ik me. Los muntgeld, een bus haarspray, mijn cv.. Wacht, mijn cv! Ik haalde met een verhit hoofd het verkreukelde papier uit mijn tas en legde die neer op het bureau van de vrouw die tegenover mij zat. Met een zoete glimlach op mijn gezicht streek ik het papier recht en schoof het rustig naar haar toe. Ik zette mijn laktas weer terug op de grond en vouwde mijn handen ineen die ik rustig in mijn schoot neerlegde. De vrouw, de baas van het tijdschrift die geen naam leek te hebben, trok mijn cv naar zich toe en leunde lichtjes achterover in haar super-de-luxe bureaustoel. Haar lichtgrijze ogen schoten in een rap tempo heen en weer tijdens het lezen terwijl ze haar roodgestifte lippen tuitte. Zo nu en dan bromde ze wat onverstaanbaars of klakte ze met haar tong.
‘Indrukwekkend,’ zei ze tenslotte en legde mijn cv weer terug op haar bureau. Ik glimlachte dankbaar.
‘Dank u,’ mompelde ik verlegen.
‘Niet zo bescheiden, meid. Je cv is echt prachtig! Ik heb nog nooit iemand voor me gehad die zoveel verschillende talen kent.’ Ik fronste mijn perfect geëpileerde wenkbrauwen en keek haar vragend aan.
‘..Arabisch, Frans en Spaans,’ somde ze op.
Oeps, dat was ik al bijna vergeten. Toen ik klaar was met het typen van mijn cv, vond ik dat het er wel heel erg leeg uitzag. Het besloeg namelijk niet eens een halve pagina, best deprimerend vond ik. Om het wat interessanter te maken had ik sommige dingen wat aangedikt. Of misschien een beetje verzonnen..
‘Tsja..’ pruttelde ik. ‘Ik ben nogal multicultureel opgevoed,’ hoorde ik mezelf zeggen.
‘En het feit dat je ook nog eens gebarentaal kunt, wonderbaarlijk. Je bent werkelijk van alle markten thuis. En heb je echt drie dagen gevangen gezeten in een jungle tijdens een zakenreis? Amazing.’ Ik knikte automatisch, ook al wist ik dat er niets van klopte.
‘Nou wat mij betreft ben je aangenomen! We houden hier wel van dat avontuurlijke, en vooral die talen komen van pas als journalist. Gefeliciteerd.’
De vrouw boog zich over het bureau heen en stak haar hand uit terwijl ik ongelovig voor mij uit staarde. Ik was.. aangenomen? Ik had een baan? Mijn God, dat was.. geweldig! Ik had werk! Nu was dit natuurlijk maar een tijdelijke oplossing, maar het verdiende beter dan ik had verwacht. Ik kon wel een gat in de lucht springen! Degene die ooit beweerde dat liegen slecht was, was een idioot. Kijk maar eens hoe ver het mij gebracht had! Ik stond op en schudde enthousiast de hand van de vrouw. Ze kwam achter haar bureau vandaan en gaf me een schouderklopje.
‘Ik mail je wel zodra je kunt beginnen, dan zie ik je hier graag op het kantoor verschijnen.’
Ik knikte en prevelde een ‘bedankt’ terwijl ik in mijn achterhoofd hield dat ik eens opzoek moest naar een cursus gebarentaal.
Beautiful Liar
-
Carpe Diem
- Vulpen
- Berichten: 349
- Lid geworden op: 22 dec 2008 18:54
Ow, ik vind het nu al helemaal geweldig! 
Hoe je schrijft, het lijkt net Sophie Kinsella, maar dan in je eigen stijl. Echt heel grappig ook! Ik hoop dat er snel weer een stukje volgt 
ow, haha, ik heb net bij je andere verhalen gekeken (Die me ook héél leuk lijken, dus die ga ik ook even lezen ) en ik zie al dat meer mensen vinden dat je schrijft als Sophie Kinsella. Nou, het is iig als compliment bedoeld!
Hoe je schrijft, het lijkt net Sophie Kinsella, maar dan in je eigen stijl. Echt heel grappig ook! Ik hoop dat er snel weer een stukje volgt ow, haha, ik heb net bij je andere verhalen gekeken (Die me ook héél leuk lijken, dus die ga ik ook even lezen
) en ik zie al dat meer mensen vinden dat je schrijft als Sophie Kinsella. Nou, het is iig als compliment bedoeld!The Mad Hatter:
"Have I gone mad?"
Alice:
"I'm afraid so, you're entirely bonkers.
But I'll tell you a secret. All the best people are."
"Have I gone mad?"
Alice:
"I'm afraid so, you're entirely bonkers.
But I'll tell you a secret. All the best people are."
Weer een reden dat liegen slecht is...
Maar toch ben ik benieuwd naar een vervolg (als dat er komt) wil graag weten hoe der eerste werk week bevalt en hoe ze zich er wel of niet doorheen sleept!
Op je schrijfstijl heb ik weinig aan te merken om eerlijk te zijn!
Maar toch ben ik benieuwd naar een vervolg (als dat er komt) wil graag weten hoe der eerste werk week bevalt en hoe ze zich er wel of niet doorheen sleept!
Op je schrijfstijl heb ik weinig aan te merken om eerlijk te zijn!