Ik duwde het zwarte,ijzeren tuinhekje open. Ik zag Oma al in de tuin bezig met haar kruiden. We hadden een ernorme tuin om het huis heen. Daar groeide alle kruiden die we nodig hadden bij onze rituelen.
"Hai Oma".
"hai Senna. Fijne dag gehad op school".
Ik knikte. Ik liep verder het pad op naar de voordeur. Ons huis was ook best groot en was heel lang in de handen van onze familie. En dat zou nog heel lang zo blijven. Ik moet er niet aan denken dat dit huis van een ander zou zijn. De deur stond op een keertje open. Ik duwde de deur open en stapte de koele hal binnen. Het was wel 30 graden buiten. Ik snapte niet hoe Oma het buiten vol hield. Ze had dan wel een grote hoed op en haar speciale zonnebrand, dat maakte het niet koeler. Elli onze lapjes kat schoot achter me naar binnen. Hij vond het blijkbaar ook te warm buiten. Ik liet me schooltas op de grond vallen en liep naar de keuken. We hadden best een grote keuken maar dat moest ook wel want daar bereidde we al onze drankjes, zalfjes en andere middeltjes. Gelijk naast de keuken zat onze werkamer. Daar deden we alle rituelen. Daar was het nu veel te warm voor. Ik deed de koelkast open en pakte er een grote kan ijsthee uit. Oma kwam via de keukendeur binnen. we woonde hier met zijn drieen, mijn oma, mijn moeder en ik. Mijn vader was omgekomen bij een auto ongeluk. Het was al 4 jaar geleden gebeurt maar ik kon er nog niet over praten.
Oma legde haar hoed op de tafel en liep naar de koelkast.Ze pakte een glas en schonk voor zichzelf wat ijsthee in.
"je moeder komt wat later vandaag. Het was erg druk in de winkel"
"waarom neemt ze niemand aan. negen van de tien keer moet ze over werken" zei ik.
Oma haalde haar schouders op. Ze haalde haar glas naar haar mond maar stopte toen.
"oja voordat ik het vergeet" Ze zette haar glas op de tafel en stond op.
Ze liep naar het aanrecht, trok een laatje open en haalde er een kladblok plus een pen uit.Met haar rug naar mijn toe, schreef ze wat op het blaadje. Toen draaide ze zich om en gaf het blaadje aan mij. Het was een lijstje. Ik keek van het papiertje naar oma en weer naar het papiertje.
"Kun je dat even uit de plantenkas halen"
Ik zucht "in de plantenkas is het nou harstikke heet!"
Oma duwde een mandje in mijn hand en duwde me richting de deur. Ondertussen zei ze "we hebben het nodig voor de coven, zondag"
Zodra ik de eerste stap buiten zette kreeg ik een klap van warmte.Ik volgde het pad naar achteren in de tuin waar onze plantenkas stond. Waar het nou waarschijnlijk
100 graden zou zijn. Ik schoof de deur open en stapte naar binnen. En inderdaad het was bloedheet. Toen ik alles van het lijstje in het mandje had snelde ik snel de plantenkas uit.
"Senna!"
Ik keek op en zag Jasmine staan. Eèn van mijn 3 beste vriendinnen. Jasmine, Eva, Sophie en ik kende elkaar vanaf groep 1 van de basisschool. Al onze ouders, mijn oma en wij vier zaten in dezelfde coven.
Bloed om de maan
"blijf je even?" vroeg ik.
Jasmine schudde haar hoofd "sorry heb huisarrest. Ik mag hier eigelijk niet zijn.
Als de mvr.meier mij hier ziet dan ben ik sigaar"
Mvr. meier was een vrouw van 80 jaar die tegenover ons woonde. Als ik iets had gedaan wat niet mocht was mvr.meier altijd de gene die het aan mijn ouders door vertelde. Heel vervelend. Toen we twaalf waren vonden Jasmine en ik het stoer om te roken. We hadden èèn sigaret weten te bemachtigen die we met zijn tweeen helemaal hadden opgerookt.
Ik was er vreselijk ziek van geweest en nog zieker toen ik erachter kwam dat Mvr.meier alles had gezien en had doorverteld.
"Nog steeds van vorige week zaterdag"zei ik verbaasd. Jasmine moest om 12 uur s'nachts thuis zijn en uiteindelijk om 2 uur aan.
Ze knikte "helaas wel. Ik kwam even snel je boek terug brengen"
Ze haalde een boek uit haar tas en gaf hem aan mij.
"nou ik moet echt gaan hoor!"
Ze sprong op haar fiets en reed weg. Ik kon deze tijd wel goed gebruiken. Ik moest die spreuk toch leren. Ik liep naar binnen, gaf het mandje aan oma en liep naar de werkkamer. Het was er bloedheet.Normaal gebruikte we geen elektrische aparaten in de werkkamer maar voor een kleine ventilator maakte ik graag een uitzondering. Snel haalde ik de ventilator van boven en zette hem in een hoekje van de kamer neer. Ik pakte vier kaarsen om een cirkel te maken. Elke kaars was èèn richting, noord, zuid, oost en west.
De kaarsen op het altaar stak ik aan en met èèn van deze kaarsen stak ik de vier kaarsen op grond ook aan. Toen ik alle kaarsen en de wierook aan had, zette ik de kaars naast de altaar. Ik liep in de cirkel rond (met de klok mee) en concentreerde me.
Ondertussen zei ik "Eenmaal rond, is de Cirkel getrokken. Geen kwaad zal hier binnentreden."
"Senna"
Ik was zo geconcentreerd dat ik eerst niks hoorde.
"SENNA!!!"
Ik schrok me kapot. Het was oma.Ik haalde een diepe zucht.
"wat! ik ben bezig!!!"
De voetstappen van oma kwamen steeds dichterbij tot ze uiteindelijk stopte bij de deur.Ze deed de deur open en stak haar hoofd naar binnen.
"Senna! Ik zei dat je niet aan je magie mocht werken voordat je kamer opgeruimd is!!! Sluit de cirkel en ruim die varkensstal op!"
Ze smeet de deur dicht en liet mij verbaasd achter. Wat was ze ineens geiriteerd. Ik concentreerde me om de cirkel te sluiten.
"Gezegende krachten van het Noorden, Westen, Zuiden, en Oosten, u bent nu vrij om deze Cirkel te verlaten. Ik dank u voor uw aanwezigheid, ga in vrede"
Ik liep tegen de klok in, de cirkel rond en zei "Ik verklaar deze Cirkel geopend, maar niet verbroken. Dat is mijn wil, zo zal het zijn."
Toen stond ik op en ruimde de spullen op. Ik liep de trap op maar hoorde toen "moet je niet een emmertje sop pakken
lieverd?"
Ik beet op me vinger om me in te houden en zei toen poes lief "is wel een goed idee".
Nadat ik het emmertje sop had gepakt en alle schoonmaakspulletje die oma in me handen had geduwd zat ik eindelijk boven op mijn kamer.
Wat had ik hier een hekel aan. Mama zeurde er nooit over. Dat was misschien ook wel èèn van de redenen dat ik blij was, dat oma er was. Zij maakte schoon en deed meestal het koken.
Ik keek rond en zag dat oma toch wel gelijk had. Het was een varkensstal maar voordat ik daar aan kon beginnen, ging de telefoon.
"Hey Senna!"
De vrolijke stem van Sophie galmde door de telefoon. Ik was blij om haar te horen. Alles was welkom als afleiding.
"hey"
"kom je langs. Eva is hier al. Jasmine heeft huisarrest maar dat wist je vast al wel".
Ik dacht even na. Het opruimen kan straks ook wel. Tenslotte zei oma dat ik geen magie mocht doen todat mijn kamer was opgeruimd. Over andere dingen had ze niks gezegt.
"Ja is goed. Ik ben er over 10 min"
Ik hing op en deed mijn schoenen aan. Om geen risico te nemen zou ik via het raam naar buiten gaan. Ik klom het raam uit, schoof van de regenpijp af en liep richting Eva.
Jasmine schudde haar hoofd "sorry heb huisarrest. Ik mag hier eigelijk niet zijn.
Als de mvr.meier mij hier ziet dan ben ik sigaar"
Mvr. meier was een vrouw van 80 jaar die tegenover ons woonde. Als ik iets had gedaan wat niet mocht was mvr.meier altijd de gene die het aan mijn ouders door vertelde. Heel vervelend. Toen we twaalf waren vonden Jasmine en ik het stoer om te roken. We hadden èèn sigaret weten te bemachtigen die we met zijn tweeen helemaal hadden opgerookt.
Ik was er vreselijk ziek van geweest en nog zieker toen ik erachter kwam dat Mvr.meier alles had gezien en had doorverteld.
"Nog steeds van vorige week zaterdag"zei ik verbaasd. Jasmine moest om 12 uur s'nachts thuis zijn en uiteindelijk om 2 uur aan.
Ze knikte "helaas wel. Ik kwam even snel je boek terug brengen"
Ze haalde een boek uit haar tas en gaf hem aan mij.
"nou ik moet echt gaan hoor!"
Ze sprong op haar fiets en reed weg. Ik kon deze tijd wel goed gebruiken. Ik moest die spreuk toch leren. Ik liep naar binnen, gaf het mandje aan oma en liep naar de werkkamer. Het was er bloedheet.Normaal gebruikte we geen elektrische aparaten in de werkkamer maar voor een kleine ventilator maakte ik graag een uitzondering. Snel haalde ik de ventilator van boven en zette hem in een hoekje van de kamer neer. Ik pakte vier kaarsen om een cirkel te maken. Elke kaars was èèn richting, noord, zuid, oost en west.
De kaarsen op het altaar stak ik aan en met èèn van deze kaarsen stak ik de vier kaarsen op grond ook aan. Toen ik alle kaarsen en de wierook aan had, zette ik de kaars naast de altaar. Ik liep in de cirkel rond (met de klok mee) en concentreerde me.
Ondertussen zei ik "Eenmaal rond, is de Cirkel getrokken. Geen kwaad zal hier binnentreden."
"Senna"
Ik was zo geconcentreerd dat ik eerst niks hoorde.
"SENNA!!!"
Ik schrok me kapot. Het was oma.Ik haalde een diepe zucht.
"wat! ik ben bezig!!!"
De voetstappen van oma kwamen steeds dichterbij tot ze uiteindelijk stopte bij de deur.Ze deed de deur open en stak haar hoofd naar binnen.
"Senna! Ik zei dat je niet aan je magie mocht werken voordat je kamer opgeruimd is!!! Sluit de cirkel en ruim die varkensstal op!"
Ze smeet de deur dicht en liet mij verbaasd achter. Wat was ze ineens geiriteerd. Ik concentreerde me om de cirkel te sluiten.
"Gezegende krachten van het Noorden, Westen, Zuiden, en Oosten, u bent nu vrij om deze Cirkel te verlaten. Ik dank u voor uw aanwezigheid, ga in vrede"
Ik liep tegen de klok in, de cirkel rond en zei "Ik verklaar deze Cirkel geopend, maar niet verbroken. Dat is mijn wil, zo zal het zijn."
Toen stond ik op en ruimde de spullen op. Ik liep de trap op maar hoorde toen "moet je niet een emmertje sop pakken
lieverd?"
Ik beet op me vinger om me in te houden en zei toen poes lief "is wel een goed idee".
Nadat ik het emmertje sop had gepakt en alle schoonmaakspulletje die oma in me handen had geduwd zat ik eindelijk boven op mijn kamer.
Wat had ik hier een hekel aan. Mama zeurde er nooit over. Dat was misschien ook wel èèn van de redenen dat ik blij was, dat oma er was. Zij maakte schoon en deed meestal het koken.
Ik keek rond en zag dat oma toch wel gelijk had. Het was een varkensstal maar voordat ik daar aan kon beginnen, ging de telefoon.
"Hey Senna!"
De vrolijke stem van Sophie galmde door de telefoon. Ik was blij om haar te horen. Alles was welkom als afleiding.
"hey"
"kom je langs. Eva is hier al. Jasmine heeft huisarrest maar dat wist je vast al wel".
Ik dacht even na. Het opruimen kan straks ook wel. Tenslotte zei oma dat ik geen magie mocht doen todat mijn kamer was opgeruimd. Over andere dingen had ze niks gezegt.
"Ja is goed. Ik ben er over 10 min"
Ik hing op en deed mijn schoenen aan. Om geen risico te nemen zou ik via het raam naar buiten gaan. Ik klom het raam uit, schoof van de regenpijp af en liep richting Eva.
Ik heb net je inleiding gelezen, en het bevalt me wel.
In je tweede stukje, zitten je omschrijvingen iets minder lekker wat mij betreft.
Ik hoop snel nog wat meer van je te lezen, want het onderwerp spreekt me wel aan
In je tweede stukje, zitten je omschrijvingen iets minder lekker wat mij betreft.
Ik hoop snel nog wat meer van je te lezen, want het onderwerp spreekt me wel aan
Het verleden heb je, je toekomst bepaal jezelf
"Ik wou aan mijn magie werken maar ik moest eerst mijn kamer schoonmaken. Ik had de kaarsen aangestoken en ik had de cirkel al getrokken. Ik was helemaal geconcentreerd wat al een wonder was in die hitte. Staat ze te schreeuwen en hup die deur open. Ik schrok me helemaal kapot"
Eva grinnikte en vroeg "wat voor ritueel deed of naja probeerde je te doen"
"mijn moeder wil dat ik erachter kom wat ik in het vorige leven was"
"O leuk. Beter dan bij mij. Mijn moeder wil dat ik de magie van een stuk hout leer te begrijpen." Zei Sophie verveelt.
Ik lachte.
"In alles zit magie, je moet het alleen wel begrijpen" Zei Sophie met een hoog stemmetje wat dat van haar moeder moest voorstellen.
We hadden nog geen van vieren een openings rite gedaan. Bij onze coven t'kelk was het een tratitie dat alle heksen van 16 jaar een openings rite deden. Ik was er al maanden mee bezig. Oma en Mama dachten dat ik er wel klaar voor was. Dat was anders bij Jasmine. Ik hoorde haar moeder laats met mijn moeder praten. Schijnbaar was ze er helemaal niet zeker van of Jasmine wel klaar was. Ik hoorde zelf dat ze misschien de rite pas volgend jaar kon doen. We liepen Todo binnen. Todo was een kleine lunchroom waar wij vier al jaren kwamen. De eigenaresse kende ons onderhand ook.
"het zelfde weer" vroeg ze.
We knikte en ze liep de keuken in.
"We moeten Jasmine echt gaan helpen met de rite" zei ik serieus.
"Zodra haar huisarest over is" zei Sophie "we komen dat huis nooit binnen als ze huisarest heeft"
Eva knikte "we zetten haar gewoon aan het werk. Geen pauzes, geen drinken en helemaal geen jongens"
Eva moest om haar eigen grapje lachen. Dat deed ze wel vaker dus raar vond ik het niet.
"nee maar even serieus meiden. Misschien is ze niet op tijd klaar voor de rite dan moet ze een jaar wachten" zei ik
"kijk wie we daar hebben" Zei Eva die mij compleet negeerde.
Sophie en ik keken door het raam naar buiten. Daar liep Jason. Een hele knappe jongen. Waar Eva een oogje op had. En ik misschien ook wel.
Eva grinnikte en vroeg "wat voor ritueel deed of naja probeerde je te doen"
"mijn moeder wil dat ik erachter kom wat ik in het vorige leven was"
"O leuk. Beter dan bij mij. Mijn moeder wil dat ik de magie van een stuk hout leer te begrijpen." Zei Sophie verveelt.
Ik lachte.
"In alles zit magie, je moet het alleen wel begrijpen" Zei Sophie met een hoog stemmetje wat dat van haar moeder moest voorstellen.
We hadden nog geen van vieren een openings rite gedaan. Bij onze coven t'kelk was het een tratitie dat alle heksen van 16 jaar een openings rite deden. Ik was er al maanden mee bezig. Oma en Mama dachten dat ik er wel klaar voor was. Dat was anders bij Jasmine. Ik hoorde haar moeder laats met mijn moeder praten. Schijnbaar was ze er helemaal niet zeker van of Jasmine wel klaar was. Ik hoorde zelf dat ze misschien de rite pas volgend jaar kon doen. We liepen Todo binnen. Todo was een kleine lunchroom waar wij vier al jaren kwamen. De eigenaresse kende ons onderhand ook.
"het zelfde weer" vroeg ze.
We knikte en ze liep de keuken in.
"We moeten Jasmine echt gaan helpen met de rite" zei ik serieus.
"Zodra haar huisarest over is" zei Sophie "we komen dat huis nooit binnen als ze huisarest heeft"
Eva knikte "we zetten haar gewoon aan het werk. Geen pauzes, geen drinken en helemaal geen jongens"
Eva moest om haar eigen grapje lachen. Dat deed ze wel vaker dus raar vond ik het niet.
"nee maar even serieus meiden. Misschien is ze niet op tijd klaar voor de rite dan moet ze een jaar wachten" zei ik
"kijk wie we daar hebben" Zei Eva die mij compleet negeerde.
Sophie en ik keken door het raam naar buiten. Daar liep Jason. Een hele knappe jongen. Waar Eva een oogje op had. En ik misschien ook wel.
Laatst gewijzigd door lisanne1 op 23 mei 2009 07:18, 1 keer totaal gewijzigd.
ik lees het nog altijd,
Als ik niet reageer wil dat meestal zeggen dat ik geen opmerkingen heb,
of omdat ik gestopt ben met het verhaal te lezen. Wat in dit geval niet waar is natuurlijk.
Hou het even goed als deze voorgaande stukjes en ik blijf zeker lezen
Als ik niet reageer wil dat meestal zeggen dat ik geen opmerkingen heb,
of omdat ik gestopt ben met het verhaal te lezen. Wat in dit geval niet waar is natuurlijk.
Hou het even goed als deze voorgaande stukjes en ik blijf zeker lezen
Het verleden heb je, je toekomst bepaal jezelf
"Je moet toegeven. Hij ziet er lekker uit. Kijk dat kontje!" Zei Eva die Jason met ogen volgde.
Met zijn drieen zaten we te staren naar Jason. Jason was een gespierde jongen met bruine lokken. Hij was sinds kort weer vrijgezel en ik moet toegeven dat de gedachte van ons samen een paar keer was opgekomen. Maar uiteraard bleef het daarbij. Eva vond hem leuk en zij was èèn van mijn beste vriendinnen. Het geluid van mijn mobiel bracht ons onmiddelijk terug naar het heden. Ik werd gebeld en ik wist wie het was. Oma! Ik keek Eva en Sophie aan terwijl mijn mobiel bleef overgaan.
"je moet een keer met haar praten" zei Sophie.
Dat was waar. Als ik nu niet opnam en met haar zou praten dan zou het thuis moeten. Uitstellen is niet handig. Ik pakte mijn mobieltje uit mijn tas waardoor de ringtone nog harder te horen was. Op het beeldschermpje was in zwarte, blokletters "thuis" te lezen.
Ik aarzelden even maar nam toch op.
"Met Senna"
"SENNA. WAAR BEN JE IN HEMSELSNAAM!!! JE ZOU JE KAMER OPRUIMEN. WAAR BEN JE!" schreeuwde oma door de telefoon.
Hoewel oma altijd door een telefoon schreeuwd kon ik horen dat ze behoorlijk pissig was.
"Ik...ikuh..ik ben bij Eva. Ik help haar met haar...haar..huiswerk"
Het kwam er met moeite uit en als oma dat al niet kon horen kon ze het wel voelen.
"Maar dat verklaart niet waarom je uit het raam ben geklommen en niks aan mij hebt gezegt. Ik wil je binnen 10 minuten thuis hebben" zei oma en ze hing op voor dat ik ook maar iets kon zeggen"
Ik dronk snel mijn ijsthee op en propte mijn muffin naar binnen.
"We hebben het nog wel over Jasmine" zei ik terwijl ik mijn best deed om de muffin binnen te houden.
"tot morgen" zei ik
"tot morgen" zeiden Eva en Sophie in koor.
Ik liet wat geld op de tafel achter en liep in een hard tempo naar huis.
Ik stak buiten adem de sleutel in het slot en stapte naar binnen. Mama was thuis hoorde want ze maakte ruzie met oma.
"Laat dat meisje toch" hoorde ik.
Daar bleef het dan ook bij. Ze voelden blijkbaar dat ik er was.
"Hai lieverd. Net op tijd voor het eten" zei mama alsof er niks aan de hand was.
Ik waste mijn handen en schoof aan tafel.
"Misschien kunnen we zo aan de spreuk werken" zei mama toen we eenmaal alle drie zaten te eten
"IK DACHT HET NIET" zei Oma zo hard en plotseling dat zowat in een stuk vlees stikte.
"Mama alsjeblieft. Het is mijn dochter"
"nee ik heb haar gezegt dat ze eerste haar kamer op moet ruimen voordat ze aan magie doet"
En zo begonnen ze weer ruzie te maken en ik begon na te denken hoe ik Jasmine kon helpen.
Ik schrijf morgen weer een stukje!
Met zijn drieen zaten we te staren naar Jason. Jason was een gespierde jongen met bruine lokken. Hij was sinds kort weer vrijgezel en ik moet toegeven dat de gedachte van ons samen een paar keer was opgekomen. Maar uiteraard bleef het daarbij. Eva vond hem leuk en zij was èèn van mijn beste vriendinnen. Het geluid van mijn mobiel bracht ons onmiddelijk terug naar het heden. Ik werd gebeld en ik wist wie het was. Oma! Ik keek Eva en Sophie aan terwijl mijn mobiel bleef overgaan.
"je moet een keer met haar praten" zei Sophie.
Dat was waar. Als ik nu niet opnam en met haar zou praten dan zou het thuis moeten. Uitstellen is niet handig. Ik pakte mijn mobieltje uit mijn tas waardoor de ringtone nog harder te horen was. Op het beeldschermpje was in zwarte, blokletters "thuis" te lezen.
Ik aarzelden even maar nam toch op.
"Met Senna"
"SENNA. WAAR BEN JE IN HEMSELSNAAM!!! JE ZOU JE KAMER OPRUIMEN. WAAR BEN JE!" schreeuwde oma door de telefoon.
Hoewel oma altijd door een telefoon schreeuwd kon ik horen dat ze behoorlijk pissig was.
"Ik...ikuh..ik ben bij Eva. Ik help haar met haar...haar..huiswerk"
Het kwam er met moeite uit en als oma dat al niet kon horen kon ze het wel voelen.
"Maar dat verklaart niet waarom je uit het raam ben geklommen en niks aan mij hebt gezegt. Ik wil je binnen 10 minuten thuis hebben" zei oma en ze hing op voor dat ik ook maar iets kon zeggen"
Ik dronk snel mijn ijsthee op en propte mijn muffin naar binnen.
"We hebben het nog wel over Jasmine" zei ik terwijl ik mijn best deed om de muffin binnen te houden.
"tot morgen" zei ik
"tot morgen" zeiden Eva en Sophie in koor.
Ik liet wat geld op de tafel achter en liep in een hard tempo naar huis.
Ik stak buiten adem de sleutel in het slot en stapte naar binnen. Mama was thuis hoorde want ze maakte ruzie met oma.
"Laat dat meisje toch" hoorde ik.
Daar bleef het dan ook bij. Ze voelden blijkbaar dat ik er was.
"Hai lieverd. Net op tijd voor het eten" zei mama alsof er niks aan de hand was.
Ik waste mijn handen en schoof aan tafel.
"Misschien kunnen we zo aan de spreuk werken" zei mama toen we eenmaal alle drie zaten te eten
"IK DACHT HET NIET" zei Oma zo hard en plotseling dat zowat in een stuk vlees stikte.
"Mama alsjeblieft. Het is mijn dochter"
"nee ik heb haar gezegt dat ze eerste haar kamer op moet ruimen voordat ze aan magie doet"
En zo begonnen ze weer ruzie te maken en ik begon na te denken hoe ik Jasmine kon helpen.
Ik schrijf morgen weer een stukje!
Daar was ik weer mooi van afgekomen. Ik zat op bed met een boek over kruiden voor me. Ik keek naar de woorden maar ik kon ze niet in me opnemen. Er was niks op mijn kamer wat me kon afleiden. Mijn radio was kapot dus die verleiding was makkelijk te weerstaan. Ik had de deur dicht gedaan om het lawaai van beneden (Oma was aan het stofzuigen) buiten te sluiten en het raam stond open dus het was niet te warm. De afleiding zat puur in mijn hoofd. Ik moest steeds maar denken aan Jasmine. Eva, Sophie en ik werkten al zo lang aan onze rite en als we samen waren hadden we het er minstens èèn keer over. Jasmine was altijd degene die snel van onderwerp veranderen. De rite was niet iets wat je zo even kon doen. Onze coven hechte waarde aan wijsheid en kennis, kennis over magie.
"Senna!"
Ik schrok uit mijn gedachte en liep snel naar de deur.
"Ja!" schreeuwde ik naar beneden.
"Er is storm op komst. Wil jij even kijken of alle ramen dichtzitten. Beneden heb ik al gedaan" schreeuwde mama terug.
"Is goed!"
Ik liep naar boven, via onze houten zolder trap. Op zolder stond vol met oude spulletjes. En dan bedoel ik niet oude radio's, tv's en kapotte stoelen. Er stonden 4 houten boekenkasten vol boeken over magie, wicca, kruiden en alles wat er mee te maken had. Ik moest ze allemaal lezen van mijn moeder. Het lijstje waarop stond wat ik al gelezen had, lag op mijn kamer. Helaas stonden er pas vier boeken op. Er stond een kist met oude gewaden van mijn oma en mijn moeder. Verder lagen er veel kaarsen, kapotte ketels en een hoop schaaltjes en kelken. Ik liep naar het zolderraam. Het raam stond nog wagenwijd open en ik voelde de koele wind. Ik voelde de magie in de lucht. Het laadde mij als het ware op. Ik vond het geweldig. Ik genoot nog even van de lucht en de magie en deed toen het raam dicht.
"Senna!"
Ik schrok uit mijn gedachte en liep snel naar de deur.
"Ja!" schreeuwde ik naar beneden.
"Er is storm op komst. Wil jij even kijken of alle ramen dichtzitten. Beneden heb ik al gedaan" schreeuwde mama terug.
"Is goed!"
Ik liep naar boven, via onze houten zolder trap. Op zolder stond vol met oude spulletjes. En dan bedoel ik niet oude radio's, tv's en kapotte stoelen. Er stonden 4 houten boekenkasten vol boeken over magie, wicca, kruiden en alles wat er mee te maken had. Ik moest ze allemaal lezen van mijn moeder. Het lijstje waarop stond wat ik al gelezen had, lag op mijn kamer. Helaas stonden er pas vier boeken op. Er stond een kist met oude gewaden van mijn oma en mijn moeder. Verder lagen er veel kaarsen, kapotte ketels en een hoop schaaltjes en kelken. Ik liep naar het zolderraam. Het raam stond nog wagenwijd open en ik voelde de koele wind. Ik voelde de magie in de lucht. Het laadde mij als het ware op. Ik vond het geweldig. Ik genoot nog even van de lucht en de magie en deed toen het raam dicht.
Terwijl buiten de wind flink tekeer ging en de regen met bakken naar beneden kwamen stonden Oma, Mama en ik in een kring. We zaten in een met krijt, gemaakte cirkel in een donkere ruimte die werd verlicht door kaarsen. Mama had net de cirkel gesloten en ze was nu met zout de cirkel aan het reinigen. Ik had weken lang zelf rituelen gedaan om erachter te komen wat ik in mijn vorige leven was maar het was me nog niet gelukt. Met een hoop gesmeek stemde Oma en Mama in om mee te helpen.
"eenmaal rond, is de cirkel getrokken. geen kwaad zal hier binnen trekken" zei Mama en wij zeiden het na. Er stonden vier houten bakjes in het midden van de cirkel. De bakjes waren oud en waren net als het huis van heks op heks over gegaan. In het eerste bakje zat water, in het tweede bakje stond een brandende kaars die vuur symboliseerde, in het derde bakje zat zand wat voor aarde stond en in de vierde stond een wierook stokje wat de lucht moest voorstellen Zo hadden we allevier de elementen in de kring. We begonnen deosil in de kring te lopen. Mijn Oma begon haar persoonlijke lied te zingen. Het was keltisch en het klonk krachtig. Al snel begon mijn moeder ook haar lied te zingen. Net zo krachtig als Oma.
"God en Godin hoor mij aan. Ik Senna Saira Selon vraag om hulp, hulp met mijn ontdekkingsreis. Help mij mezelf te zoeken" Zei ik boven het gezang van Oma en Mama uit. Toen begon ik ook te zingen. Mijn lied was altijd minder krachtig geweest dan die van Oma en Mama maar vandaag was het anders. Al wist ik nog niet wat er anders was. Ik voelde de kracht van magie toenemen. Ik wist dat de magie straks weer weg zou zijn maar dat bederfde de pret niet. Er begon een wind de vormen in de cirkel en het waaide langs mijn haren. Het was geen gewone wind maar een magische wind. Oma en mama gingen zachter zingen waarop ik harder ging zingen. Dit was mijn ritueel. Het draaide om mij. Ik voelde de magie mijn lichaam binnen gaan en ik wou meer, veel meer. De houten bakjes begonnen te trillen en ik moest moeite om de handen van Oma en Mama vast te houden. De magie was nou op zijn hoogtepunt en toen zomaar lieten Oma en Mama mijn hand los. De magie was te veel. Ik viel op de grond en ik verloor mijn bewustzijn.
Ik voelde een koude hand op mijn wang.
"blijf maar even liggen" zei mijn moeder die op haar hurken naast mij zat. Ik deed mijn ogen open en realiseerde me dat ik nog nog steeds in de cirkel lag. Mama had de cirkel al wel ontbonden want mijn Oma kwam de kamer binnen lopen. Ze had een koud en nat washandje gepakt en legde het op mijn hoofd. Ik voelde hoe de magie mijn lichaam verliet. Ik begon me steeds beroerder te voelen.
"Wat is er gebeurd?" vroeg ik met een zwakke stem.
"Je word sterker" zei mijn Oma terwijl ze mijn gezicht nat maakte. Oma en Mama hielpen me overeind en brachten me naar bed.
"We hebben het er morgen wel over. Ga nu maar lekker slapen" zei Mama.
ze gaf me een kus, deed de lamp uit en liep weg.
"eenmaal rond, is de cirkel getrokken. geen kwaad zal hier binnen trekken" zei Mama en wij zeiden het na. Er stonden vier houten bakjes in het midden van de cirkel. De bakjes waren oud en waren net als het huis van heks op heks over gegaan. In het eerste bakje zat water, in het tweede bakje stond een brandende kaars die vuur symboliseerde, in het derde bakje zat zand wat voor aarde stond en in de vierde stond een wierook stokje wat de lucht moest voorstellen Zo hadden we allevier de elementen in de kring. We begonnen deosil in de kring te lopen. Mijn Oma begon haar persoonlijke lied te zingen. Het was keltisch en het klonk krachtig. Al snel begon mijn moeder ook haar lied te zingen. Net zo krachtig als Oma.
"God en Godin hoor mij aan. Ik Senna Saira Selon vraag om hulp, hulp met mijn ontdekkingsreis. Help mij mezelf te zoeken" Zei ik boven het gezang van Oma en Mama uit. Toen begon ik ook te zingen. Mijn lied was altijd minder krachtig geweest dan die van Oma en Mama maar vandaag was het anders. Al wist ik nog niet wat er anders was. Ik voelde de kracht van magie toenemen. Ik wist dat de magie straks weer weg zou zijn maar dat bederfde de pret niet. Er begon een wind de vormen in de cirkel en het waaide langs mijn haren. Het was geen gewone wind maar een magische wind. Oma en mama gingen zachter zingen waarop ik harder ging zingen. Dit was mijn ritueel. Het draaide om mij. Ik voelde de magie mijn lichaam binnen gaan en ik wou meer, veel meer. De houten bakjes begonnen te trillen en ik moest moeite om de handen van Oma en Mama vast te houden. De magie was nou op zijn hoogtepunt en toen zomaar lieten Oma en Mama mijn hand los. De magie was te veel. Ik viel op de grond en ik verloor mijn bewustzijn.
Ik voelde een koude hand op mijn wang.
"blijf maar even liggen" zei mijn moeder die op haar hurken naast mij zat. Ik deed mijn ogen open en realiseerde me dat ik nog nog steeds in de cirkel lag. Mama had de cirkel al wel ontbonden want mijn Oma kwam de kamer binnen lopen. Ze had een koud en nat washandje gepakt en legde het op mijn hoofd. Ik voelde hoe de magie mijn lichaam verliet. Ik begon me steeds beroerder te voelen.
"Wat is er gebeurd?" vroeg ik met een zwakke stem.
"Je word sterker" zei mijn Oma terwijl ze mijn gezicht nat maakte. Oma en Mama hielpen me overeind en brachten me naar bed.
"We hebben het er morgen wel over. Ga nu maar lekker slapen" zei Mama.
ze gaf me een kus, deed de lamp uit en liep weg.
Hallo Lisanne1,
Een tijdje geleden heb je dit verhaal opgegeven voor een reactie van het Tipex-team. Bij deze krijg je dus een reactie van mij. Ik richt me in deze reactie op je eerste post.
Als eerste wil ik zeggen dat je verhaal mij aanspreekt. Je hebt een duidelijke manier van schrijven, heel beeldend. Je maakt gebruik van citaten waardoor een verhaal voor mij al levendiger wordt. Dat heb je heel netjes gedaan.
Uiteraard heb ook jij punten die je kan verbeteren. Hieronder zal ik er een aantal benoemen.
Het is mij opgevallen dat je in de eerste alinea het woordje 'best' gebruikt.
Dit is op zich niet storend al zou ik zelf wel voor andere woorden kiezen. Bijvoorbeeld: 'We hadden een redelijk grote keuken.' en 'Ons huis was behoorlijk groot in vergelijking met de huizen uit de buurt.'
Dit zijn enkel opties. Het is aan jou om te kijken wat je het prettigste vind.
Ik neem aan dat je hier i.p.v. 'haalde' 'bracht' bedoeld. Een klein typefoutje.
Wat me verder opviel was het gebruik van punten, komma's en hoofdletters. Voornamelijk bij gesproken zinnen vergeet je deze.
Mijn laatste puntje is het uitschrijven van getallen. Je hebt het in je laatste alinea over 3 vriendinnen. Het leest makkelijker en staat mooier als je het woord 'drie' gewoon helemaal uitschrijft. Zeker de getallen onder de twintig.
Dat waren mijn punten op je eerste post. Mocht je nog vragen hebben of ook een reactie op je andere post, dan mag je me altijd pb'en.
Zoals ik al eerder zei heeft je verhaal iets wat mij aanspreekt. Heel veel succes!
Groeten, Marly
Een tijdje geleden heb je dit verhaal opgegeven voor een reactie van het Tipex-team. Bij deze krijg je dus een reactie van mij. Ik richt me in deze reactie op je eerste post.
Als eerste wil ik zeggen dat je verhaal mij aanspreekt. Je hebt een duidelijke manier van schrijven, heel beeldend. Je maakt gebruik van citaten waardoor een verhaal voor mij al levendiger wordt. Dat heb je heel netjes gedaan.
Uiteraard heb ook jij punten die je kan verbeteren. Hieronder zal ik er een aantal benoemen.
Het is mij opgevallen dat je in de eerste alinea het woordje 'best' gebruikt.
Ons huis was ook best groot
We hadden best een grote keuken
Dit is op zich niet storend al zou ik zelf wel voor andere woorden kiezen. Bijvoorbeeld: 'We hadden een redelijk grote keuken.' en 'Ons huis was behoorlijk groot in vergelijking met de huizen uit de buurt.'
Dit zijn enkel opties. Het is aan jou om te kijken wat je het prettigste vind.
Ze haalde haar glas naar haar mond
Ik neem aan dat je hier i.p.v. 'haalde' 'bracht' bedoeld. Een klein typefoutje.
Over deze zin struikelde ik even. Dat kan natuurlijk aan mij liggen maar ik begreep niet direct wat je precies bedoelde. Je zou er; 'Daar voerden wij al onze rituelen uit.' van kunnen maken. Wederom aan jou de keuze natuurlijk.Daar deden we alle rituelen.
Wat me verder opviel was het gebruik van punten, komma's en hoofdletters. Voornamelijk bij gesproken zinnen vergeet je deze.
Als je goed kijkt zie je dat je in deze twee zinnen twee keer een hoofdletter en één keer een punt vergeten bent."waarom neemt ze niemand aan. negen van de tien keer moet ze over werken"
Mijn laatste puntje is het uitschrijven van getallen. Je hebt het in je laatste alinea over 3 vriendinnen. Het leest makkelijker en staat mooier als je het woord 'drie' gewoon helemaal uitschrijft. Zeker de getallen onder de twintig.
Dat waren mijn punten op je eerste post. Mocht je nog vragen hebben of ook een reactie op je andere post, dan mag je me altijd pb'en.
Zoals ik al eerder zei heeft je verhaal iets wat mij aanspreekt. Heel veel succes!
Groeten, Marly
