Gisteravond was het weer zo ver.
Een deur die sloeg hard dicht.
Waar zijn we toch mee bezig?
Wat hebben we ons zelf aangericht?
Mijn liefde voor jou,
je weet die is heel groot,
maar samen zijn dat lukt ons niet.
We hebben het al zo vaak geprobeerd,
maar het draait steeds weer uit op verdriet.
Jij bent de liefste van mijn leven.
Aan jou wil ik alles geven.
Maar samen zijn lukt ons niet.
En dat doet ons beiden veel verdriet.
Ik zal moeten leven zonder jou.
Ik zal mij echt eenzaam voelen.
Elke nacht voel ik de kou.
Omdat jij de enigste bent,
waar ik echt van hou.
Het zal in de sterren staan geschreven.
Het mag gewoon niet zijn.
Zal zonder jou moeten leven.
Ik zal leven in de pijn.
