reacties zijn dus welkom!
Proloog:
Tobin zat in de modder en hield het bloederige zwaard van zijn vader in zijn kleine handjes. “Daar is er een!” Riep een ruwe mannenstem. Tobin keek op en zag een zwaar bewapende man op hem af gelopen. Zonder er bij na te denken greep Tobin het zwaard steviger vast in zijn beide handen en viel de man aan. Er ontsnapte een woedende brul uit zijn mond en zijn jonge gezichtje vertrok van haat. Natuurlijk was hij geen partij voor de sterke man en werd tegen de grond geslagen. Twee sterke handen grepen het zwaard uit zijn handen en tilde hem op. Tobin verzette zich heftig en probeerde de man zo hard en zo vaak mogelijk te slaan en te schoppen. De man die hem droeg merkte het niet of hij negeerde hem gewoon en liep met een stevig tempo door. Toen Tobin over de schouder van de man heen keek zag hij een houten kar waar al zijn vrienden in zaten. Sommige van zijn vrienden huilde in stilte, andere keken met lege ogen voor zich uit. De man gooide Tobin zonder verder wat te zeggen in de kar bij zijn vrienden en riep tegen een ander, “ik heb ze allemaal, hoe ver zijn jullie?” “Bijna!” Werd er terug geroepen. Tobin keek naar de man die had geantwoord en zag dat deze zijn moeder op een stapel gooiden. Toen Tobin nog eens beter keek zag hij dat de stapel bestond uit de lichamen van alle volwassenen! Zijn moeder en vader lagen op die stapel! Dood! Toen Tobin dit zag probeerde hij uit de kar te klimmen en naar zijn ouders te rennen. Meteen kreeg hij een harde klap in zijn gezicht en werd alles zwart voor zijn ogen…
Tobin opende zijn ogen en merkte dat hij weer in de kar lag. Voorzichtig kwam hij overeind en keek om zich heen. De kar werd getrokken door twee sterke paarden en naast de kar liepen zes zwaar bewapende mannen. Allemaal hielden ze de kinderen in de kar scherp in de gaten en in het speciaal hem. Wanhopig vroeg hij zich af wat er met hen ging gebeuren. Wat moesten deze mannen? Waarom hadden ze alle volwassenen in het dorp vermoord en alleen de kinderen mee genomen? Tobin wist het niet…
Tobin keek naar het meisje naast hem, Maya en vroeg op een fluistertoon, “waar is mijn zus?” Maya keek met grote angstogen naar hem en fluisterde één woord, “dood” en keek vlug weg. Tobin keek een lange tijd zweigend voor zich uit en een enorme woede groeide diep in zijn binnenste. “Moeder, Vader, Elena, ik zweer dat ik jullie dood zal wreken, al duurt het jaren, de mensen die hiervoor verantwoordelijk zijn zullen worden gestraft.” Tobin haalden zijn vinger open aan een spijker die uit het hout stak en liet het bloed als een belofte op de houten planken van de kar druppelen.
Word vervolgd………….
