Heb ik je behandeld zoals ik dat zou moeten doen?
Heb ik je genoeg laten blijken dat ik van je houd?
Weet je dat ik mijn leven voor jou zou geven?
Ik hoop het.
Want het is zo.
Ik houd van je.
‘Pierre…’ Een zachte hand gleed door mijn haren heen, maar ik keek niet op. Een traan viel op de grond en spatte in een paar duizend kleine deeltjes kapot op de stenen grond. Het maakte niet uit.
‘Ik meen het…’
Ik hief mijn hand op. Ze moest zwijgen. Ik wilde het niet horen. Zij was degene die onze droom kapot maakte. Ik niet.
‘Het was niet de bedoeling.’
Een vlijmscherp mes, dwars door mijn hart. Ik dook nog dieper ineen, terwijl de avondwind door mijn haren woei. Een huivering ging door me heen, maar ik trok me er niets van aan. Niets kon de pijn tegenhouden die op dit moment door mijn lichaam raasde. Niets.
‘Luister je wel?’
De hand werd op mijn schouder gelegd, maar ik schudde hem ruw af. Ik wilde stilte voelen. Geen pijn. Alles in mij was kapot.
‘Pierre…’ De stem werd dwingender, ongeduldiger zelfs. Ik draaide me niet om, maar bleef naar de straat staren. Vanaf het balkon hier had ik een prachtig uitzicht. Het was spijtig dat dat vertroebeld werd door de tranen.
Ik had zoveel tijd met haar doorgebracht. Iedereen vertelde mij dat zij de liefde van mijn leven was en ikzelf geloofde daar ook in. Ik dacht dat zij er hetzelfde over dacht. Ik hoopte het. Ze vertelde me zo vaak dat ze van me hield, maar betekende het wel iets? Die vier woordjes, meenden ze wel iets voor haar?
Voor mij wel. Ik hield echt van haar. Mijn hele hart was gewijd aan haar. Ik wilde het aan haar geven, met haar delen. Ze had me altijd gezegd dat ze dat ook met mij wilde. Nogmaals vroeg ik me af of ze het wel meende. Ik geloofde er niets van.
‘Pierre…’ Haar stem begon te trillen en ik hoorde een snik. ‘Het had niet mogen gebeuren. Het spijt me. Ik houd van je.’
De woorden kwamen er makkelijk uit. Veel te makkelijk. Daardoor nam het de magie weg, waarom besefte ze dat niet?
‘Ik weet dat je me nu haat… Ik weet het…’ Ze huilde. Ik draaide me niet om. Nog een traan ontsnapte uit mijn ooghoek, terwijl ik mijn gezicht nog steeds in mijn handen verborg. Waarom ging ze niet weg?
Ik haatte haar.
Ik wilde haar niet meer.
Het was haar eigen schuld.
De sterren stonden hoog aan de hemel en de nacht leek al onze gevoelens te versterken. Haar liefde, mijn haat. Ik wilde het niet meer. Het was genoeg.
‘Pierre… Ik ga nu weg… Ik begrijp dat je het niet meer wilt en ik snap het. Het is mijn eigen schuld, maar… Weet dat het me spijt. Ik wil je nooit kwijt, maar jouw keuze zal ik accepteren…’
Ik kon bijna voelen hoe ze zich omdraaide en van het balkon naar de hotelkamer liep, maar ik draaide me niet om. Waarom zou ik? Het was over. Over. Zij en ik waren verleden tijd.
‘Pierre…’ Haar stem haperde toen ze in de deuropening nog even bleef staan. ‘Wat er ook gebeurt, ik… Ik zal altijd van je blijven houden. Altijd. Mijn hart blijft voor jou en dat kan niemand veranderen. Jij bent de liefde van mijn leven en dat meen ik… Ik wil je niet kwijt, maar als jij het beter vindt… Ik snap het en ik zal weggaan, maar… Maar onthoud… Ik zal altijd van je blijven houden.’
Ik heb je niet behandeld zoals ik had moeten doen.
Ik heb je nooit genoeg laten blijken hoeveel ik van je houd.
Jij weet niet dat ik mijn leven voor jou zou geven.
Mijn hoop is tevergeefs.
Het is zo.
Ik houd van je.
Ik zal voor altijd van je houden.
I will always love you
Aah, zielig! Ik kan niet tegen mensen die vreemdgaan : ( Het is zo egoïstisch! Tenminste, ik denk dat het meisje is vreemdgegaan : s Heel goed gedaan hoor! Ook goed dat je over sp hebt geschreven zonder het werkelijk over de hele band te laten gaan. Gewoon zo'n intiem moment is ook goed, geen geniale situaties, geen gedoe en muziek, gewoon Pierre en een meisje en een heel meeslepend moment. Mooi hoor!
Wauw...
Ik ben er helemaal stil van. Echt ontzettend mooi!
Die schuingedrukte stukjes maken het helemaal af...
Wauw!
Ik ben er helemaal stil van. Echt ontzettend mooi!
Die schuingedrukte stukjes maken het helemaal af...
Wauw!

Omg, zo goed geschreven! Echt, als je hier al niet stil van word! Wat heeft dat meisje gedaan dat Pierre zo triest is?
gr.

gr.
~*~
love isn't blind - it sees more, not less.
But because it sees more, it's willing to see less
~*~
love isn't blind - it sees more, not less.
But because it sees more, it's willing to see less
~*~
Nano: 6670/50 000
Ghehe, bedankt voor jullie reacties! Ik snap dat jullie je afvragen wat er dan aan de hand is tussen Pierre en dat meisje, maar dat laat ik juist lekker aan jullie zelf over. Ik vind het niet leuk om het te moeten zeggen, het is veel leuker als jullie het zelf in kunnen vullen. Ik heb een bepaalde situatie in mijn hoofd en jullie waarschijnlijk ook.
Nynke: nou ja, zoals ik net al zei dus. Je bent een schat dat je altijd alles leest!
Maria: bedankt! Ik had ook wel vreemdgaanachtigiets in mijn hoofd... Maar dat doet er verder niet toe. Super bedankt!
Mafalda: ook super dat jij ook vrijwel alles leest! Thaaanks!
Sarina: bedankt, bedankt, bedankt!

Nynke: nou ja, zoals ik net al zei dus. Je bent een schat dat je altijd alles leest!
Maria: bedankt! Ik had ook wel vreemdgaanachtigiets in mijn hoofd... Maar dat doet er verder niet toe. Super bedankt!
Mafalda: ook super dat jij ook vrijwel alles leest! Thaaanks!
Sarina: bedankt, bedankt, bedankt!

- Carpe Diem
- Vulpen
- Berichten: 349
- Lid geworden op: 22 dec 2008 18:54
Echt heel mooi.. En ook heel zielig, ik beeld me al meteen een paar gebeurtenissen in over de situatie, dat het zover heeft weten te komen...
in ieder geval heel mooi geschreven
in ieder geval heel mooi geschreven

The Mad Hatter:
"Have I gone mad?"
Alice:
"I'm afraid so, you're entirely bonkers.
But I'll tell you a secret. All the best people are."
"Have I gone mad?"
Alice:
"I'm afraid so, you're entirely bonkers.
But I'll tell you a secret. All the best people are."
Wow... heftig! Terwijl ik las, kwam er een lied in me op. Van Simple Plan of course: Your love is a lie. Heb je het daar op geïnspireerd? Je hebt dit echt waanzinnig mooi geschreven, ik sta er zelf helemaal versteld van. Zo mooi... Al die woorden bij elkaar... Wauw. Ah men, ik vind dit echt een hele mooi one-shot! Dat jij dit kan, super knap van je! Jij hebt echt talent... Daar moet je later wat mee gaan doen, je schrijft geweldig goed!
Verder heb ik er nu even geen woorden voor..
Verder heb ik er nu even geen woorden voor..

Sometimes is there a day to forgiveness... Sometimes is that day to revenge.
- Artemiss
- Tipp-Ex team
- Berichten: 890
- Lid geworden op: 01 jul 2008 14:29
- Locatie: Ergens in de Randstad
Wauw, knap om zo die gevoelens te kunnen omschrijven. Hij is zo gebroken door verdriet dat hij niet kan inzien dat ze het wél meent. En zo gaan veel relaties kapot, denk ik. Goed gedaan.
Maar... één heel klein dingetje. Het woei? Het waaide toch zeker? Wij zeggen hier bij ons thuis ook wel eens woei, maar dan voor de grap expres verkeerd. Ik zou zweren dat de correcte verleden tijd waaide is.
Maar... één heel klein dingetje. Het woei? Het waaide toch zeker? Wij zeggen hier bij ons thuis ook wel eens woei, maar dan voor de grap expres verkeerd. Ik zou zweren dat de correcte verleden tijd waaide is.
Alles draait om jou en mij en wij, we draaien overal omheen...
-Herman van Veen
-Herman van Veen
Het kan beide. Vroeger was het woei, maar doordat de mensen steeds vaker waaide gingen gebruiken, gewoon omdat dat logischer klonk (neem ik aan), werd waaide vanzelf ook officieel goedgekeurd. In principe kan het dus allebei 
(Hier staat het ook: http://nl.wiktionary.org/wiki/waaien/vervoeging)
Maar heel erg bedankt! Ik ben blij dat je het leuk vond om te lezen! De rest die ik nog niet bedankt heb, jullie ook! Ik vind het altijd fijn als blijkt dat iets wat ik geschreven heb, ook echt gewaardeerd wordt

(Hier staat het ook: http://nl.wiktionary.org/wiki/waaien/vervoeging)
Maar heel erg bedankt! Ik ben blij dat je het leuk vond om te lezen! De rest die ik nog niet bedankt heb, jullie ook! Ik vind het altijd fijn als blijkt dat iets wat ik geschreven heb, ook echt gewaardeerd wordt
