A story about..

[Spoekie]

Hooooiii nog een verhaaltje van mij over mijn favo onderwerp. Euhm kan iemand me vertellen of de dikgedrukte zin goed klinkt?

A story about..

Don't wanna know the answers
Why you don't know where to go
I don't wanna know the reasons
Why you don't know where you are
Makin' it real, and
Makin' it last
I just wanna feel...

Free, free to change the world, I'm flyin'
I'm free, free to change the world

If the sky above was fallin'
And the sun was on the wing
You could hear the angels callin'
You could even hear 'em sing
If he time feels right
Gotta loose the brakes
Cause it's all about decisions
That only you can take
Makin' it real, and
Makin' it last
It's time to reveal
We'll get us there...

Free, free to change the world, I'm flying
I'm free, free to change the world

If the world is all against you
And you've got an aching heart
You can fear the devil's eyes.
But you can also play his part
Now the time seems right
Gotta loose the brakes
Cause it's all about the future
That only you can make
Makin' it real, and
Makin' it last
It's time to reveal
We'll get us there...

Free, free to change the world, I'm flying
I'm free, free to change the world
(free van Di-rect)

Een verhaal over…. ja over wat eigelijk, over mij en mijn vrienden. Maar dat is ook niet helemaal de goede omschrijving. Het gaat niet over mij, ik ben in dit verhaal maar een figurant, een bijpersoon die dit verhaal moet gaan vertellen. Een verhaal over hoe de wereld veranderde hoe het goede viel, misschien is dat nog wel de beste omschrijving. Een verhaal over gevangenschap, vrienden, vijanden die je vijanden niet blijken te zijn en over oorlog. En iedereen heeft één ding gemeen ze willen vrijheid!! Genoeg geraaskalk nou het begon allemaal…


Inleiding

Je hebt van die mensen die hebben iets om hun heen hangen. Iets dreigends, iets uitdagends, maar te gelijk met dit alles ook iets wat je nieuwsgierig maakt. Dat is dus ook bij dit meisje. Haar blonde haar zat in een eeuwige strakke staart naar achter. Die vrolijk heen en weer bewoog als ze liep, haar blauwe ogen keken verveeld de wereld in. Ze bekeek de wereld altijd met één blik zonder enige emotie met een verveelde ondertoon. Haar lippen zaten strak op elkaar, maar het maakte haar niet lelijk. Nee, haar gezichtsuitdrukking maakte haar niet lelijk, niemand zou haar ooit lelijk kunnen noemen. En niet omdat ze dan misschien gelijk haar mondje open trok, nee het was niet nodig. Ze was zoals de jongens zeiden, een geweldig mooie chick. En veel meiden maakte ze jaloers met haar prachtige gezichtje. Toch maakte ze geen werk van haar uiterlijk, alleen haar kleding misschien. Ze draagt dan merken die niet iedereen kan kopen maar ze zorgde er voor dat ze nooit opschepperig over kwam. Ze droeg vandaag dan ook een vrij gewonen replay broek die haar heupen mooi uit liet komen, haar lange benen duidelijk zichtbaar maakte. Daar boven droeg ze een vestje van only met streepjes en daar onder een simpel spaghetti band topje. Haar lichtblauwe rugzak droeg ze aan een schouderband op haar rechter schouder en zo liep ze slenterend de gangen door op haar witte nike gympen . Ze liep altijd alleen, wat iedereen vaak nieuwsgierig maakte, niemand zou het erg om met haar mee te lopen of zelfs een vriend van haar te zijn. Maar dat maakte haar uiterlijk iedereen wijs, onder dat mooie kopie en de blonde lokken zat een boosaardig meisje verscholen die door niets helemaal door het lint kon gaan, waarom? Dat wist niemand, maar toch gebeurde het zelden dat ze ook werkelijk echt door het lint ging. Niemand was zich daarom ook bewust meer van de laatste woede aanval van de blonde schoonheid en iedereen probeerde dan ook gewoon een praatje met haar te maken. Nou ja gewoon kon je het niet noemen, als de blondine je goed genoeg vond om met haar te praten kreeg je bijna nooit een echt gesprek. Meer een korte woordwisseling. Alleen leraren hadden een raar effect op de blondine, ze kon geweldig met ze discussieerden als ze het ergens niet mee eens was. Al namen ze dat niet altijd in dank af.

En nu liep de blondine met een slenterende pas naar het lokaal op de 3e verdieping waar ze zeker tien minuten te laat aan zal komen. Maar wat maakt het uit het was Nederlands of wel een tussen uur met toezicht van een leraar. Ja je denkt nu vast en zeker hoe dat zo, nou dat merk je vanzelf wel. Het blonde meisje duwde de glazen deur open en slenterde met de zelfde snelheid als ze altijd liep het lokaal binnen. ‘Melissa waar denk jij vandaan te komen!’ De stem van de lerares die een kop kleiner was dan de gemiddelde lengte van het blonde meisje, probeerde de klas te overstemmen. De klas waar ook de blondine in thuis hoorde, verstomde en het gepraat werd zachter tot een zeker gemompel van nog maar twee mensen. Melissa keek op de lerares neer die voor haar was gaan staan. ‘Waar ieder normaal kind ook vandaan komt voordat ze naar school gaan.”
Na deze woorden stapte ze met slenterende passen naar de achterste twee tafels die leeg waren. Haar plaats, niet dat ze vaste plaatsen hadden in de klas, nee bij lange na niet dan zou elke leraar met een beetje verstand het blonde meisje vooraan zetten zodat ze haar goed in de gaten konden houden. Ze had de plaats een beetje toe geëigend aan het begin van dit jaar was ze nieuw gekomen op deze school. Ze was een jaar blijven zitten en zou de 5e van HAVO nog eens doen. En daar zat ze dan in een klas waar iedereen tegen haar grote mond, uiterlijk en ook haar onvoorspelbaarheid op keek. Ze gooide haar tas op het tafeltje en ging onderuit op de houten stoel zitten. Ze keek verveeld de klas in, die nog steeds stil was en nieuwsgierig naar het antwoord van de lerares op het blonde meisje zat te wachten.
De lerares keek Melissa even door dringend aan maar negeerde haar toen en ging verder met haar les. Dit betekende dat de klas weer luidkeels begon met praten over de nieuwe roddels en over hun weekend en dat een ander groepje weer begon met kaarten. Melissa haalde haar hand door haar staart en haalde toen iets wat verdacht veel leek op een Ipod uit haar zak. Ze deed een oortje in en zette hem aan en liet hem toen weer terug in haar zak van haar spijkerbroek glijden. Ze negeerde een meisje dat naar haar toe was gelopen om wat te vragen over haar laat komen en gaf haar een verveelde blik. Niemand lette toen meer op het meisje achteraan dat van haar muziek zat te genieten.

[farlain]

Tof beginnetje.
Je omschrijvingen zitten goed, en je kweekt meteen al wat nieuwschierigheid bij de lezer.

Voor een gemiddelde te nemen heb je meer dan 1 nodig, dus

De stem van de lerares die een kop kleiner was dan de gemiddelde lengte van het blonde meisje,

Wat jij nu zegt is dat de stem een kop kleiner is dan een meisje
Ik zou iets in deze trant doen. De lerares die een kop kleiner was dan het meisje, probeerde de klas te overstemmen. Dit klinkt al iets beter, maar je bent er vrij in.

Haar blonden haar zat in een eeuwige strakke staart naar achter

IK kijk al uit naar je vervolg

[Spoekie]

Dankjewel voor je reactie

--------
H1 Waarom?

Hij keek chagrijnig naar de man die voor hem liep, elke keer weer het zelfde liedje. Nieuwe school nieuwe kansen had niemand dan door dat hij helemaal geen nieuwe kans wilde en gewoon al die scholen had laten stikken omdat hij er geen zin meer in had. Hij zuchtte toen de man stopte bij een klaslokaal, door de glazen ramen had hij al snel opgevangen dat de lerares de klas niet aankon maar toen de man die voor hem liep de klas binnen gekomen was, werd die angstig stil. Behalve dan de zachte muziek die nu door de hele klas hoorbaar was en het blonde meisje dat met haar benen op een andere stoel zat en haar blik niet eens op de man voor haar richten. Zelfs niet toen hij kuchten. ‘Melissa Mercredi als je dat ding niet heel snel af zet neem ik hem in.’ De stem van de man klonk onvriendelijk maar het meisje keek brutaal op. Ze zetten haar Ipod af en stook de oortjes in haar zak zag hij. Nu keek ze verveeld zijn kant op net als de rest van de klas al deed. ‘Nu de orde is weder gekeerd, wil ik jullie voorstellen aan Clayton.’ Hij keek op, ‘Zeg maar Clay.’ De man verblufte iets maar ging verder. ‘Hij is een nieuwe leerling hier op school en is wegens omstandigheden pas in het midden van het schooljaar hier naar toe gekomen. Ik wil dat jullie hem een beetje wegwijs maken en hem helpen met dingen als hij iets niet snapt begrepen?’
Een paar knikte beleeft maar aan hun ogen zag hij dat niemand het waar ging maken, het blonde meisje achter in trok zijn aandacht doordat ze opnieuw haar oortjes in deed. ‘Prettig dag nog verder.’ De man naast hem vertrok. Een iets verwilderde lerares gebaarde naar hem dat hij moest gaan zitten. Hij liep helemaal naar achter en stopte bij de tafeltjes waar het blonde meisje zat. Ze zat met haar benen op de stoel naast haar. Hij keek haar een paar seconde afwachtend aan en tilde toen de stoel op haar benen vielen op de grond en hij keek in twee blauwe ogen die hem een seconde vast hielden en toen weer naar haar Ipod gleden.

Hij gooide zijn tas op tafel en ging zitten, zo te zien was niemand van plan iets te doen deze les. Dat hield in dat niemand verwachte dat hij ook maar fatsoenlijk mee zou doen, hij keek voor uit toen er een vliegtuigje in zijn oog hoeken door de lucht zweefde. Toen hij een tikje tegen zijn bovenbenen voelde van de kant waar het meisje zat keek hij opzij. Ze had haar benen op het randje van de stoel gezet en was niet van plan ze daar weer van af te halen. Hij bestudeerde het meisje naast hem schaamteloos en keek niet weg toen haar ogen de zijne zochten. Hij moest toegeven ze had veel lef, maar niet zo veel als hij. Hij lachte onschuldig toen hij haar voeten van zijn stoel verwijderde en zijn hand uit stak. ‘Clay Flatero’

Ze bekeek hem van top tot teen en was zeker niet van plan zijn hand te schudden maar toch moest ze in haar gedachten onwillekeurig lachen. Hij had wel style. ‘Melissa Mercredi’ antwoorden ze toen koel en keek toen weer geïnteresseerd naar haar Ipod. Hij lachte toen ze zijn hand niet schudde en haalde zijn hand onwillekeurig door zijn bruine haar dat alle kanten opstond. ‘Je bent niet het type wat veel praat of wel soms.’ Hij keek haar onschuldig met zijn bruine ogen aan. ‘Klopt er bestaat hier op school namelijk regels,regel 1 is; praat niet tegen me, praat niet met me en praat niet over me.’ Antwoorden ze vrij snel. Hij keek haar even onderzoekend aan of ze een grapje maken maar niks leek er op. Ze leek weer geboeid naar haar Ipod dat blijkbaar belangrijker was dan hem.
‘Ik zal eerlijk zijn normaal ben ik ook geen prater, maar jij verdient zeker mijn aandacht.’ Hij keek er afwachtend aan maar ze keek niet op. ‘Regel 2: Niet flirten.’ Antwoorden ze zonder enkel oogcontact. Hij keek haar half verbijsterend aan, hij was zeker niet lelijk en dat wist hij zelf ook wel maar om zo hard afgewezen te worden was hij echt niet gewend. Hij zweeg, hij mocht haar wel haar doen en laten haar opmerkingen hij zag iets terug in haar van zich zelf maar dat kon natuurlijk niet.
De lerares stond stil bij hun tafeltje, ‘Melissa doe nu onmiddellijk dat ding weg en pak je boeken we zijn al 20 minuten bezig met een les waar jij pas 10 minuten van aanwezig ben.’ De blondine naast hem keek op, ‘Hallo je hebt zelf gezegd dat we muziek mochten luisteren in de klas als niemand er last van heeft.’ Antwoorden ze kattig terug. ‘Ja maar ten eerste jij bent niet aan het werk, ten tweede meneer van de ster heeft al gezegd dat hij weg moest. En ten derde je hebt nog niet eens je boeken op tafel.’ De lerares praten wat verhit maar Melissa had nergens last van. ‘Nee vind je het gek dat ik niet aan het werk ben in deze puinzooi leer eerst eens orde te houden. En wat meneer van de ster zegt kan me gestolen worden. En niemand heeft ze boeken voor zich dus waarom zou ik in godsnaam mijn boeken wel pakken.’ Ze keek met 2 fellen blauwe ogen de lerares aan, een lichte lach speelde op haar lippen.
‘Ben jij sinds vandaag iedereen?’ vroeg de lerares met enige sarcasme.
‘Sinds wanneer mogen leraren beledigen.’ Antwoorden Melissa achterloos en knipperde schijnheilig een paar keer met haar ogen. De lerares gaf het op, ze liet haar zitten zonder haar boek aan te raken en met nog steeds 1 muziek oortje in.
‘Regel 3: ik heb altijd gelijk, Regel 4: zo niet zie regel 3.’ Fluisterde ze hem zachtjes toe. Hij kon het niet laten om even te lachen. ‘Ik denk dat ik het begin te snappen.’ Antwoorden hij zachtjes tegen haar.

Ze glimlachte naar hem, dit keer geen koel lachje maar een gemeende, ‘mooi maar laat me het komende half uur met rust ik moet nog ff wakker worden.’ Ze knipoogde naar hem en deed haar andere oortje ook in.

[15lila]

Goed begin, de engelse tekst is mooi gedaan het geeft veel sfeer in je verhaal.
ik vraag me alleen af waarom je bij deze zin, de letters dik gedrukt is?

De stem van de lerares die een kop kleiner was dan de gemiddelde lengte van het blonde meisje,

Verder is het verhaal goed geschreven en spannend, met aandrang tot verder te lezen
goed gedaan,

[Spoekie]

Goed begin, de engelse tekst is mooi gedaan het geeft veel sfeer in je verhaal.
ik vraag me alleen af waarom je bij deze zin, de letters dik gedrukt is?

De stem van de lerares die een kop kleiner was dan de gemiddelde lengte van het blonde meisje,

Verder is het verhaal goed geschreven en spannend, met aandrang tot verder te lezen
goed gedaan,

Als je had gelezen had je het geweten

Hooooiii nog een verhaaltje van mij over mijn favo onderwerp. Euhm kan iemand me vertellen of de dikgedrukte zin goed klinkt?

tadaah daarom dus.
Bedankt voor je reactie