_______________________________________________________________________
Hoofdstuk 1
‘Josh!’ siste Elijah en hij gooide een knijper naar de persoon aan de andere kant van de kamer.
‘Schiet op en ga je nu eindelijk eens omkleden. Ze zijn hier al over een halfuur, zit niet zo te pielen.’ Joshua wendde zijn blik van de spiegel voor hem en haalde zijn vers geëpileerde wenkbrauwen op. Hij draaide de stoel om en sloeg zijn benen over elkaar.
‘Excuse me?’ zei hij en hij knipte een paar keer geïrriteerd met zijn pincet. ‘Ik geloof niet dat ik me aangesproken hoef te voelen als je Joshua tegen me zegt.’ Elijah zuchtte en schudde zijn hoofd.
‘Stel je niet zo aan. Ik moet straks ook gewoon Josh zeggen dus we kunnen er beter alvast aan wennen.’ Josh maakte een hooghartig gebaar en draaide zich demonstratief weer om naar de spiegel.
‘Helaas, Ginger, je kunt niet altijd je zin krijgen,’ zei hij en hij boog naar de spiegel. ‘Janine, please, en als ze daar een probleem mee hebben, is dat hun zorg en niet die van mij, thank you very much.’ Elijah kneep zijn ogen dicht en trok de broek die hij aan het strijken was strakker over de strijkplank.
‘Als ze daar een probleem me hebben wordt het mijn zorg en dus ook mijn probleem, dus gedraag je nu eens niet als een kreng en doe iets anders aan. En noem me alsjeblieft geen Ginger als ze hier zijn.’ Josh rolde met zijn ogen en stond op.
‘’Omkleden’ is een groot woord, het is eerder ‘verkleden’,’ zei hij snibbig en hij wierp het pincet een la in. Elijah draaide zijn broek om om de andere pijp te strijken en keek naar Josh terwijl hij zich uitrekte en naar de kast liep. Josh werkte nog steeds aan zijn buikspieren en hij vroeg zich af wanneer hij daar eens mee op zou houden. Met een sixpack als hij nu had kon hij in geen enkel shirtje voor een vrouw doorgaan.
‘Kun je vandaag a.u.b. geen naveltruitje aandoen?’ vroeg Elijah toen Josh de kast in verdwenen was. Josh stak zijn hoofd weer naar buiten en keek om de hoek.
‘Wat, waarom nou weer niet?’ vroeg hij. Elijah drukte zijn strijkijzer hard op de rand van zijn broek.
‘Mannen dragen die niet,’ zei hij en Josh maakte een schamper geluid.
‘Alsof jij dat weet. Mannen strijken hun broek ook niet, weet je.’
‘Mond dicht, Josh. Als je niet opschiet schop ik je eruit.’
‘Dat zou een hoop oplossen, hè?’
‘Ja, dus kleed je om voor ik het echt doe. En laat je female voice vallen voor ze er zijn.’
‘Wat jij wilt, majesteit.’ Josh draaide zich om en liep weer terug de kast in, en Elijah hoopte van harte dat hij zich nog zou herinneren hoe hij als een vent moest lopen. Die hoop zakte enigszins in zijn schoenen toen Josh naar buiten kwam met zijn lange rode pruik op zijn hoofd en in topmodellenhouding in de deuropening ging staan.
‘Misschien krijg ik je vader wel zo ver dat hij met me wil dansen,’ zei Josh en hij knipoogde. ‘We weten tenslotte allemaal hoeveel hij van readheads houdt.’ Elijah gooide opnieuw een knijper naar zijn hoofd en Josh bukte vlug. Hij rolde met zijn ogen en zwiepte de lange rode haren op een perfect geoefende vrouwelijke manier over zijn schouder.
‘Oké, oké, ik ga al. Je hoeft geen geweld te gaan gebruiken,’ zei hij en hij verdween de kast weer in. Elijah schudde zijn hoofd en ging rustig verder met strijken. Hij hoorde Josh schuiven met hangertjes en schoenen en vroeg zich af of hij überhaupt nog enige mannenkleding over had. Niet al te lang geleden had Josh een geruit overhemd wat hij van zijn moeder had gekregen (een laatste poging van haar om hem op het ‘rechte pad’ te krijgen) verknipt en er een kort dameshemdje van gemaakt, met de uiteinden ergens boven zijn navel vastgeknoopt. Josh had gezegd dat hij dat graag één keer aan haar zou laten zien en dat hij daarna als een gelukkige vrouw kon sterven.
‘Zeg,’ klonk Josh’ stem na een tijdje vanuit de kast. ‘Niet weer gaan bitchen, maar wordt het misschien niet eens tijd dat ze het onder ogen gaan zien? Ik bedoel, je bent zevenentwintig en als je nog langer wacht, wordt het risico dat ze een hartaanval krijgen als je het ze vertelt een beetje te groot.’ Elijah keek op en stopte met strijken. Kort was het stil.
. Ik ben totaal onwetend over dit onderwerp maar ik ga dit zeker volgen! Voorlopig heb ik er niet echt meer over te zeggen. Super! 
