zware woorden..

[Muiss]

Ik ben benieuwd hoe jullie zo een stukje uit mijn mond vinden. Ik heb het net een kwartier geleden geschreven. Normaal ben ik van de romance, maar ik probeer het nu even zo. Hebben jullie ook tips om de spanning er door te krijgen?




Ze was vijftig. Had helder tot lichtgrijs haar. Ze hapte naar adem, nadat ze de brief van haar kleindochter had gelezen. Hoe kon ze dat doen.
De vrouw zakte nog dieper in haar stoel. Ze hief haar gezicht op, en zei tegen zichzelf dat ze het niet kon. Ze kon haar erfenis niet aan die schandalige kleindochter geven.
Ze dacht na. Diep in haar gedachten kwam ze tot bezinning.
Ze moest naar haar kleindochter toe. Zonder dat ze het lief had stond ze op. Ze voelde haar knieën nog dieper in haar benen zakken. De dokter had haar verteld, als ze door ging met lopen dat er toch een operatie aankwam. Een rolstoel zag ze niet zitten. Dan voelde ze zich helemaal bejaard.
Rustig, stapje voor stapje liep ze naar haar rollator. Ze deed de deur van haar huis dicht.

Ze had een mooi huis, vond ze zelf. De blauwe luiken bij de ramen deden haar huis idyllisch er uit zien. Ze liep rustig met haar rollator naar de bushalte.
Ze moest het met haar notaris overleggen. Die meid, ze wist het. Het was een kind van haar tweede dochter. Die was al zo vreselijk. Die kleren, het gedrag van Anita, dat was allemaal verkeerd.
Nam nu bijvoorbeeld Liza, die gedroeg zich keurig. Ze had universiteit gedaan, commandeerde nu de energieke leerlingen van het gymnasium. Ze had een man, net zo knap als haar. Kinderen die het VWO deden, en hierna zelfs naar de universiteit gingen.
Maar Anita. Die had amper Mavo gedaan. Had een man die in een slachthuis werkte. Haar kinderen, Daan en Djoeke liepen de kantjes er van af. Ze deden wel Havo, daar niet van. En nu kreeg ze zelfs die brief van Djoeke.

[farlain]

Momenteel nog niet veel over te vertellen.
Een zaak die me wel opvalt is dat je de zin vaak laat starten met "ze".
Je kan bevoorbeeld de constructie van de zin lichtjes wijzigen, zodat "ze" op een andere plaats komt. Of iets meer beschrijven( pasop, je beschrijvingen zijn al goed daar niet van)

Ze kon haar erfenis niet aan die schandalige kleindochter geven.
Ze dacht na. Diep in haar gedachten kwam ze tot bezinning.
Ze moest naar haar kleindochter toe. Zonder dat ze het lief had stond ze op. Ze voelde haar knieën nog dieper in haar benen zakken.

In dit stukje gebruik je dus wel vrij veel "ze". Hier kan je niet zoveel oplossen door de plaats te veranderen. Het is beter dat je de zinnen lichtjes vervormd of aanpast.

Zonder dat ze het lief had stond ze op.

Deze begrijp ik niet goed. Is het een typfout of is dit een of ander uitdrukking die in belgie niet gebruikt wordt?

Echte spanning zit er inderdaad, nog niet in. Alhoewel je wel al nieuwschierig wordt, naar wat er in de brief stond.

Dus post maar verder, want ik wil zeker meer van je lezen, voor ik verder een oordeel vel.

[Muiss]

Verwijder dit verhaal maar. Ik weet niet wat ik er precies mee aan moet.

[Sabbientje]

Op verzoek van de schrijven naar het archief geplaatst