Zwijgend

[Diversity]

Zwijgend kijk je me aan,
met je ogen dicht.
Over je wang glijdt
een stille traan,
die een nat spoor achterlaat
van je oog tot je kin.
Ik zie hoe je in stilte
met je ogen dicht
van alles aan me vraagt.
Waarom? en
Is het echt waar?
maar het blijft stil.
Ik heb geen antwoord
op de vragen die jij me stelt
en hij heeft zijn laatste antwoord
net aan mij gegeven.
Wat ga je doen? vroeg ik,
maar hij liep weg
en ik was hem kwijt.
Zwijgend kijk je me aan,
met je ogen dicht.
Over je wangen glijden tranen,
die een nat spoor achterlaten,
maar jij huilt ze niet.
In stilte pak ik de deken
en trek die over je heen.
Slaapwel, mijn kind..
fluister ik je toe.
Ik sta op en loop je kamer uit
in de hoop dat dit morgen voor jou
niet meer dan een slechte droom is.

[Laura]

Mooi. Wouw.

van je oog tot je kin

Misschien kun je hiervan 'van oog tot kin' of 'van oog tot je kin' van maken, hoef niet.

Zwijgend kijk je me aan,
met je ogen dicht.

Dit vind ik zo ontzettend mooi.

Sterk einde! Goed gedaan, ik hoop snel nog meer van je te kunnen lezen.

[Diversity]

Dankje. Ik denk dat ik "van je oog tot je kin" gewoon laat zoals het is.
Over het algemeen verander ik niet veel aan mijn gedichten eens ze af zijn ^^