Bruno University : Alles draait om míj

Hier kun je verhalen vinden waar langer dan een half jaar niet aan geschreven is of op gereageerd. De verwachting is dat deze verhalen niet meer afgemaakt worden. Staat jouw verhaal hier en wil je verder schrijven? Neem dan even contact op met één van de moderators, dan wordt je verhaal teruggezet.
Gesloten
Gebruikersavatar
15lila
Balpen
Balpen
Berichten: 166
Lid geworden op: 22 okt 2009 15:25
Locatie: Amsterdam

Het moet toch heerlijk zijn iemand te missen?

Silver Coats veegde een streng van haar donkere, golfende haar uit haar oog hoeken en streek haar mosterd gele plooi rok recht. Uit het linker raam van de Taxi Waaide een ruwe, harde wint naar binnen, Silver rolde het raam dicht en sloeg haar sneeuw witte jas om haar slanke middel, De taxi was ouderwets en behoorlijk comfortabel met luxe rol raampjes, ze waren op weg naar six Street Silver´s kostschool. Silver zag er naar uit Ebe Frittso te zien, de jongen waar ze al drie maanden een serieuze relatie mee had. Ze had hem de hele zomer niet gezien, Zij ging een hele maand met haar ouders naar Dublin en Ebe ging naar Italië voor zeven weken. Voor Silver duurde de zomer járen, ze telefoneerde nauwelijks ze mailde elkaar nooit, liepen elkaar steeds mis en nu, over tien minuten zou ze hem zien. Silver jubelde bij het idee hem door zijn gladde, natte haar te strelen en in zijn wijde, door lacrosse gespierde arme te springen. Silver zuchten, ten opzichten van dat was school geweldig, ze had er veel vrienden, er werden veel illegale feestjes gegeven met drugs en alcohol, maar er waren nooit problemen er zaten geweldige jongens op het Bruno Universiteit het leek wel of het college ze daarop uitkoos alhoewel er ook leuke meiden aan het Bruno studeerde waren de meeste jongens allemaal nog vrij.
Silver had bijna nooit naar andere jongens gekeken, de meeste waren gewoon het zelfde mooi, knap, rijk en gespierd die vleiende manieren hadden iets waar meisjes van droomde
behalve Silver Coats zij hield van Ebe omdat hij zo anders was het leek alsof hij haar behandelde als een prinses, als iets edelachtigs en alsof ze een bepaalde soort spanning en gewoontes hadden die niemand begrepen. Haar broer was vijf jaar ouder dan zij en was ooit razend populair geweest op het Bruno, Hij had een titel verdient maar naar mate dat hij ging studeren voelde Silver dat hij volwassene werd, serieuzer en saaier iets waar haar ouders op hoopten na zijn wilde pubertijd. Het was voor Silver het vierde jaar, Silver herinnerde zich de dagen als eerste klasser nog, ze had geen vrienden en niemand om mee om te gaan, tot plots Nicole Bough, Heidie Fontag en Blake Vaco zich bij haar hadden gevoegd ze werden goede vriendinnen en deelde samen alles. Silver keek uit naar een nieuw jaar college, ze had dezelfde docent, Meneer witche een aardige man van middelbaren leeftijd die les Frans gaf, Silver stond gemiddeld in haar rapporten, ze is zo af en toe betrapt op een van de feesten maar is nog nooit van school gestuurd. Ze had haar mobiel bij voorbaad al uit gezet, de regels waren streng, een misstap en je was je Blackberry W54E kwijt of werd je naar een zitting voor altijd van school geschopt.
Ze keek al de hele dag uit naar een sms´je van Ebe Frittso, die ze niet had gekregen.
Silver was best teleurgesteld maar ze wist dat ze hem er vandaag mee kon confronteren.
De taxi remde af voor het grote, hemelse, witte gebouw waarvan de toren de hemel reikte en de grint paden zich kruiste met het groenen, droge gras. 'Dank u' Silver’s stem was opgewekt door haar vrolijke humeur ze duwde de grote, gele deur van de oude taxi open en zetten haar slanke voet op de grond. Goedmoedig tilde ze haar zacht bruinen Burberry koffer uit de auto en zetten hem op de stoep. Het school plein was gevuld met honderden studente die hun koffers achter zich aan slenterde. Silver's bijna zwarte ogen dwaalde over de leerlingen, ze zag meisjes elkaar omhelzen, Jongens elkaar een halve knuffel gaven, stelletjes elkaar zoende en pratende eerste klassers.
Silver sprak nooit wat af met haar vriendinnen, ze vermaakte elkaar prima in de suite die enorm was en kostelijk was ingericht voor vier personen, iets wat gekocht was door de ouders van Heidie Fontag om van hun schuld gevoel af te komen omdat ze Silvers Lange, slanke stijf harige vriendin nooit aandacht gaven omdat ze een druk bezette baan hadden. Silver's ogen begonnen te twinkelen toen ze de donkerblonde haren van Ebe herkende, hij droeg een groen polo shirt met een zwarte kakkie broek van Swatch,een van de kleding stukken die Silver het liefste aan zijn gespierde lijf zag plakken, Hij stond met zijn rug naar Silver toe zodat Silver hem niet van voor kom bekijken. ´Ebe´ Silver´s stem klonk hoopvol. Ebe Frittso draaide zich om, zijn grote, blauwe ogen keken haar stralend aan, maar het leek of Ebe´s blik veraderde toen hij het gewaagde gezicht van Silver zag.´Silver´ Zijn stem klonk afwezig en schuldig, hij boog zijn hooft naar zijn goud glanzende pas gelakte heren hakken en glimlachte schaapachtig naar het grint waarin zijn voeten geplant waren. Silver schreide naar hem toe waarbij ze haar ene voet over de andere voet zetten en haar heupen zachtjes liet wiegen, Het hoorde bij Silver het was iets opvallends aan haar iets waardoor haar benen langer en slanker lijken en haar heupen voller en ronder. ´Ebe´ kirde ze, dit keer harder terwijl ze haar volle lippen op de zijne drukte en haar slanke armen op zijn middel sloeg ze voelde de vertrouwde smaak van lippenbalsem en aardbeien. ´Hé, Silver´ Ebe klonk ietwat onzeker , hij sloeg voorzichtig zijn tengere handen om haar nek en vreef zachtjes langs haar lange hals . ´ik heb je gemist, zó erg´ Zij Silver, terwijl ze haar lippen van de zijne haalde, haar iele stemmetje klonk verlegen. ´Ja, ik jou ook´ zei Ebe stilletjes, terwijl hij ongemakkelijk door haar, haar streelde en zachtjes glimlachte, ´ik hou van je Ebe Frittso´ fluisterde Silver opgewonden Ebe antwoorden niet en keek fronsend naar zijn hand die met een lange lok van haar krullende haar speelde `ik ook van jou` zijn stem was hees, sloom en ongelofelijk sexy met de lange uithaal en trage conditie. Silver liet hem los en begon als een klein kind in haar handen te klappen, zonder op te merken dat Ebe nogal Afwezig voor zich uit aan het staren was. ´Je ziet er fantastisch uit´ zei ze op een vastberaden toon, Terwijl ze steels over de kraag van zijn polo streek. Ebe knikte bijna onzichtbaar. Silver was dol enthousiast, vandaag had ze besloten hét te doen met Ebe
Ze hoopte na het kerst feest dat Heidie Fontag organiseerde dat ze samen de tijd van hun leven hadden. Ze sloeg nogmaals haar armen om hem heen drukte haar lippen op zijn wang terwijl ze haar andere hand vlak op zijn wang legde wat een soort klefferig Spears effect had ´Lieverd, je weet dat je niet mag zoenen op het school plein´ hoorde ze een bekende, charmante vrouwen stem zeggen, Silver liet haar vriendje met rust en blikte op haar vriendin, Nicole Bough had haar raven zwarte haar in een lange staart gebonden, haar strakke korte lavendel kleurige jurk hing over haar strakke, jaloersmakende dijen en haar naakte voeten zaten gehuld in de zandkleurige Marc jacobsen flatjes. Naast haar stonden Heidie Fontag en Blake Vaco Beide in een witkleurig rokje dat op hun knieën hing, een zwart mouwloos truitje waarover een wit vestje en sandalen het gebeurden niet vaak dat die twee hetzelfde aan hadden.`Hé´ Reageerde Silver verrukt en sloeg haar kleine armen om haar drie vriendinnen heen. Ebe schudden beduusd zijn hooft, ´ik denk dat ik mijn koffers naar mijn suite ga brengen ´Zijn stem klonk enig sinds opgelucht, ´ik heb jullie zó gemist´ kermde Silver Ebe in het niets latend. De drie vriendinnen hadden elkaar de hele zomer niet gezien of gesproken. Silver liet hun los en keek Ebe na die langzaam het schoolplein over liep en zuchten tevreden. ´ik heb hem zo gemist´ Kirde Silver na. Nicole glimlachte dwaas, zij en Matt waren de hele zomer sámen op vakantie geweest naar Europa, Silver was behoorlijk nieuwsgierig naar wat daar allemaal was gebeurd Nicole kenende : Veel. Was het leuk in Polen vroeg Heidie aan Nicole terwijl ze over haar eigen gladden, zanderige, haar gleed. Nicole hield haar wijsvinger voor haar mond die ingevuld was door rode lippenstift die de slanke vorm mooi benadrukte.
´Geweldig´ zij ze samenzweerderig toen plots een schele stem uit de Speakers kwam :
iedereen naar eigen suite, vertelde de krakende stem van school hoofd Thea Thyssen.
Nicole haalde twijfelend haar schouders op, ´Jullie komen er wel achter´ haar zilveren ogen straalde kwaadaardig ondeugend alsof ze een spannend geheim had.
Nicole Bough legde haar handen op de grote, gevulde koffer van Hérmes die ze die zomer nog van haar ouders had gehad voor kerst ze moest hem wel meenemen om haar ouders niet teleur te stellen al vond Nicole de koffer foeilelijk, Nicole zag al de honderd studente in de zuid en west vleugel verdwijnen.`Laten wij ook maar aansluiten, voordat we problemen krijgen` zei Silver op fluistertoon. Blake begon ongeneerd te lachen en legde haar hand op haar slanke buik,`Je weet hoe streng ze zijn` Zetten Silver haar woorden kracht bij, Blake trok haar wenkbrauwen op en keek haar vriendin beduusd aan en trok toen de neon kleurige draagtas over haar schouders en knikte `Als jij het zegt` Blake keek haar vriendin nog steeds ongelovig aan en schudde haar warrige haar. `Dan praten we ondertussen over jóu` zei Blake wijzend op Nicole `Wat je maar wilt horen` Nicole's stem klonk opgewekt ze trok haar koffer recht en liep het kegelpad over. Heidie volgde haar opgewonden, `Ik kan het niet geloven, Jullie zijn pas een maand samen` Nicole haalde haar schouders op `Dat jij het nou nog niet gedaan met iemand` Silver grinnikte.
`Kom meiden` Blake had zich al aan gesloten in de rij, dit onderwerp viel haar eigenlijk slecht. Nicole volgde haar voorbeeld `Hij is heerlijk` voegde ze nog toe aan het gesprek haar handen vormde een enthousiast vierkantje. `En jij Silvertje, heb jij nog avontuurlijke dingen meegemaakt` vroeg Nicole. Silver schudden beschaamt haar hoofd, ze was niet écht van plan haar vriendinnen over Ebe te vertellen, de dingen die zij uitspookte waren toch zeker haar zaken? Silver en Heidie sloten ook aan in de rij, `Hebben jullie nog wat gehoord van Heath en Clark` vroeg Blake aan haar vriendinnen om het onderwerp te sussen. `Ik heb Heath in de vakantie nog gesproken` Zij Heidie terwijl ze een knot in haar lange haar draaide, ze vond het best volwassen klinken, net of zíj en Heath elkaar over échte interessante dingen hadden gesproken. Blake trok haar lichte wenkbrauwen op, `Waar sprak je hem dan over` haar stem klonk bijna gekwetst. `Over school en uitgaan` Heidie's ogen begonnen gevaarlijk te glinsteren, Heath was altijd knap geweest maar nu had Heidie het idee dat ze echt een bant met hem had- ze was ooit verliefd was geworden op Wiskey cowl, die haar in de tweede klas gedumpt had voor een brugpieper, nee ze zou niet gauw verliefd worden haar gedachten werd opgewekt. `Ze zullen hier vast wel ergens rond lopen` stelde Silver Blake gerust. `Wie zullen hier wel rond lopen` Het glinsterende, golfende kroes haar van Heath Larc waaide opzij. `Heath` zij Blake overdreven terwijl ze haar arme over zijn lichaam heen vouwde en haar hooft op zijn schouders legde voor een stevige knuffel. `Hé, meiden` stoten Heath verrukt uit terwijl hij Blake zachtjes van zijn oceaan blauwe sweater af duwde. Nicole knikte naar hem, `Je bent dus weer terug` merkte Nicole sympathiek op `Het lijkt er wel op` Reageerde Heath benauwd, hij was de hele zomer weggeweest naar een strand huis in florida en niemand had gedacht dat hij voor dat de school officieel begon terug zou keren. `Het belangrijkste is dat hij er nú is` Snibde Blake naar haar zwartharige vriendin. Nicole stak afkeurend haar neus in de helderblauwe lucht, iedereen op school wist dat Blake een jongens gek was en dat ze haar oog nu dus had laten vallen op een onheilspellende, knappe knaap die iedereen wel kenden omdat hij bekend stond om zijn status in het football team hij was aanvoerder en zeer in trek bij de andere team genoten. De rij met Studente vermagerde, `Hoe was jou vakantie` Vroeg Blake aan Heath terwijl ze als een klein kind een streng Platina Blond kleurig extensions om slanke vinger wond. `Niks bijzonders, een week Toscane en een week Londen` zij hij zijn gespierde schouders ophalend. Blake knikte tevreden, `Naam` Schalde de stem van Alegonda Wickburg Silver- die de hele tijd had neergekeken op haar leren laarsjes keek verast op. `Silver` zij Silver vlug. `Silver wát` vroeg Wickburg opvallend ongeduldig, haar wenkbrauwen bekeken boos op Silver neer. `Silver Coats` Vertelde ze opgelaten aan de lange, wip neusige Docente.`Hier is je sleutel` Zei Wickburg zonder Silver een blik waardig te gunnen, `Breng je tassen naar suite en meld je om zeven uur bij het diner` vulde ze aan. Silver liep door en wachten op haar vriendinnen, ze bekeek de gang, er was bijna niks veranderd, de mantel rode vloerbedekking met lichte opdruk, het iets lichtere satijnen tapijt, de rode banken en stoelen die bedekt waren met comfortabele kussens, de grote kroonluchters aan het plafond en de Hyacint die in de hoek van de hal stond. Silver had Ebe hier ontmoet, ze waren beiden middebouwers en hadden een aantal keer oogcontact waar een heftige zoenpartij in de meisjes toiletten op volgde, ze voelde de neiging hem hier te hebben en hem flink te knuffelen omdat ze hem zo had gemist, Silver haalde haar zwart metalen Blackberry uit de kleine handtas die ze voor haar eerste school dag had gekocht haar vingers gleden over het toetsen bord, ze had zin om hem gek te maken,razend gek, zo gek dat hij onmiddellijk wenste dat hij voor haar stond maar Silver wou zich niet goedkoop of afgedankt gedragen zoals Megan fox zich voordeed in de film Jennifers body ze gooide haar hooft in haar nek en liet haar nagels de juiste toetsen zoeken : IK HEB JE GEMIST, KOM JE MORGEN MEE NAAR HET KERST BAL IK WEET ZEKER DAT JE ER STUKKERIG UIT ZAL ZIEN ZOALS ALTIJD XS
Silver knikte tevreden en verzond de liefdes brief door de juiste knoppen in te drukken.
De Gang was nu, op vier studente na leeg je kon zelf de gretige passen die Nicole altijd nam horen Achter haar kwamen Heidie en Blake als hondjes achter haar aanlopen.
`Sta daar niet zo, of wil je dat je koffers door een vreemde naar boven word gedragen`
Vroeg Nicole bits Silver schudden snel haar hooft waarbij haar donkere haar een vrolijk sprongetje maakten `Ja kom op` Zij ze afwezig.
Laatst gewijzigd door 15lila op 14 dec 2009 20:16, 30 keer totaal gewijzigd.
Het leven word aangevallen door dromen.
Gebruikersavatar
Sabbientje
Fijnschrijver
Fijnschrijver
Berichten: 588
Lid geworden op: 25 nov 2007 09:22

1 hele grote tip. Gebruik de spellingscontrole van je Word en lees het zelf eens goed door voor je iets post.

Je titel is al verkeerd gespeld. Het is namelijk gevleid.

zin 1 staat ook al boordevol fouten:
Chloé coats schoof de mosterd gele draagtas verder op haar magere schouders terwijl de harde wint door haar voormloze, donkere haar gleed.
Een achternaam moet met een hoofdletter.
Mosterdgeel aan elkaar, winD met een d, vormloos met 1 O.

Neem de tijd om je verhaal neer te zetten. Lees het door en als je ergens niet zeker van bent, vraag dan eerst iemand om hulp.
Op deze manier een verhaal neerzetten, zorgt ervoor dat mensen niet eens verder komen dan zin 1, want als die al vol fouten staat, zal dit met de rest ook wel het geval zijn.

Verder druk je na iedere zin op enter, dat is niet nodig.
Dan krijg je een soort van nijntje verhaal.
Sam ging naar school.
Daar kreeg hij rekenen.
Sam vond het moeilijk.

Ik schets het nu misschien overdreven, maar het gaat om het punt.

Bekijk je verhalen voor je ze plaats nog eens goed. Lees ze eens door, hou ze tegen het licht.
Er zijn genoeg leden op het forum met spellingsproblemen, waarvan je het op het eerste gezicht niet eens ziet, omdat ze hun verhalen gewoon heel goed doorkijken voor ze geplaatst worden.
Je hebt in andere verhalen laten zien dat je beter je best kan doen, dus probeer dat met elk verhaal te doen. Dat verhoogd het leesplezier, dan krijg je vervolgens leukere reacties en dat verhoogd bij jou het schrijfplezier :)

Succes
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet

Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel.
Gebruikersavatar
15lila
Balpen
Balpen
Berichten: 166
Lid geworden op: 22 okt 2009 15:25
Locatie: Amsterdam

Als de dagen korter waren..

Keira Rainbac liep de koude, natte straten over die bezaait lagen met verdorde lente bladeren die voorzichtig van de naakte bomen waren gevallen. In de weerspiegeling van een glazen ruit zag ze haar korte, oranjeblonde haar dat tot aan haar brede kaken opkrulde in mooie kroesharen. De regen spatten wild tegen haar witte kaplaarzen aan die met gouden bloemetjes waren bedrukt. Keira voelde de wint zachtjes over haar rode wangen strelen en in haar oor fluisteren. Ze was op zoek naar het driekamers appartement waar haar broer verbleef, Keira had altijd baad bij haar tweejaar ouderen broer die studeerde aan Brown maar nog een volle week vakantie had. Keira voelde een opluchting toen ze het grijzige appartementen complex naar haar zag staren. Grace was de enige die geïnteresseerd was in haar problemen, Keira`s adem stolde, er was niemand op straat behalve een oude zwerver en een jong meisje die achter haar terriër aan liep. Keira opende de deur van het complex waarbij meteen een warme gloed naar buiten stroomde. Er waren een aantal brievenbussen die een lange sliert maakten naar de lift deuren die gesloten waren. Keira besefte dat ze haar toevallige bezoek niet had aangekondigd en kneep haar groene ogen nauwlettend tot dunne spleetjes. Keira haalde haar gespierde armen op ,schuifelde zachtjes over de betonnen vloer naar de nieuwe lift en drukte gespannen de knop in waardoor de lift duren vrijwel meteen opengingen. De lift was klein en aan de muur hing een grote spiegel waaronder een klein stoeltje stond. Keira wankelde binnen en zetten de lift behendig in werking, over twee jaar hoopten ze ooit bij haar broer in te trekken zodat ze geen zorgen en plechtig heden had en ze samen konden genieten van het broer-en-kleine-zus zijn ze hield veel van hem alhoewel hij dagelijks een aantal meisjes over de vloer had kon ze het hem niet kwalijk nemen, maar ze voelde zich soms behoorlijk achterlijk als hij zulke domme dingen deed. De lift kwam langzaam in beweging en tilde het gespierde lijf van Keira naar de eerste, luxe verdieping. De liftdeur gingen open in een klein gang waar maar drie deuren stonden. Keira wist dat haar broer al een half jaar in kamer driehonderddrie verbleef en omdat ze de sleutel had wou ze niet lui overkomen dus stak ze de roestige sleutel in het sleutel gat en draaide haar polsen om. De deur ging een beetje moeilijk krakend open. Keira zetten haar voeten naar binnen en zag dat de deur naar de woonkamer open was. Haar ogen begonnen te stralen ze had Grace zo lang niet gezien dat ze hem veels te lang had gemist. Haar kroes haar danste vrolijk mee op het ritme waarmee ze haar voeten verplaatsten ze duwde de deur verder open en keek recht de schonen naar sanex ruikende kamer binnen toen ineens haar kleine, groene ogen wijd openschoten op de grond lag een kleine hoop met kleding die bestond uit een riem, een suède sjaal, een spijkerbroek, een jurkje, een boxer en een zwarte bh. Keira fronsten haar gedachten simpel weg en verzetten de volgende voet naar voren, het warme zweet stroomde over haar voorhooft op de gammele grond lag Grace zijn haren zaten onfatsoenlijk door de war en zijn bovenlijf was naakt op zijn borst lag een volslank meisje met rode, lange haren die tot onder de grote deken die over hun onderlichaam verspreid lag hing. `Grace` Keira streek met haar hand door de wortels van haar, haren ze had ineens het gevoel dat ze ontzettend eenzaam was, ze had geen vriendinnen op school, geen leraren die zich met de studente bemoeide en zelfs geen ouders die zich over hun kind bogen ze wou gewoon praten maar ze wist niet waar. Grace opende zijn, net nog dichte ogen en Keira zag vanaf haar positie zijn houding verstrakken. `Zusje` Het meisje met de rode haren die een beetje op een verjongde versie van Macia Cross leek keek nu ook op, Grace duwde haar voorzichtig van zich af zodat haar naakte lichaam onder de dekens bleef liggen. `Hé zusje` Zij Grace wat toonloos`Dit is Sienna, een vriendin` Keira probeerde ergens anders kijken maar haar verdwaasde blik bleef hangen bij Sienna. `Ik denk dat ik ongelegen kom` Keira voelde haar stem vernauwen maar het maakte haar niks uit, de enige persoon die ze haar geheim aan wou toevertrouwen lag doodleuk te vrijen met een of andere Belgische slet. `Nee Keira echt niet, Sienna wou net weg gaan` Keira schudden haar hooft, de tranen gleden over haar wangen `Het hoeft niet, maak maar af waar jullie mee bezig waren` Keira lachte bitter door haar tranen heen het was even stil tot Keira zich resoluut om draaide. `Waarom huil je` Vroeg Grace die zijn ellebogen tegen de grond zetten, Keira draaide haar gewicht langzaam om. `Ik` Kaira schudden weer haar hooft, ze voelde snot in haar neus, vocht in haar hooft en kramp in haar buik `Ik wou gewoon praten` het vocht liep uit haar wipneusje `Grace, ik dacht dat je me wou helpen als me iets dwars zat` Keira voelde haar stem zachtjes en piepend worden Grace keek zijn elleboog ,iets wat hij altijd deed als hij zich vervelend of naar voelde. `Je had moeten bellen Keira ik had echt met je willen praten je bent mijn zusje` excuseerde hij zich. `Ik ga naar huis` de stem van Sienna was opvallend zacht en aardig, haar handen gleden zoekend naar haar bh. `Hier` zei Keira flauwtjes terwijl ze een enorme bh omhoog hield en hem naar Sienna toe worp.
Sienna knikte behaaglijk, trok vlugjes de bh over haar kleine hoofdje ,duwde de dekens voorzichtig van haar lichaam af en redden zich naar het wijde jurkje wat beplakt was met witte bloemetjes patroon gevolgd door een verdwijning door de deur. Ineens begon Keira te trillen, haar armen begonnen te beven, haar tanden brokkelde op elkaar en haar voeten knikte bedwemeld tegen elkaar aan, `Hé` zij Grace terwijl hij zijn stuk van de deken van zich afsloeg en naar zijn kleine zusje toe renden. Zijn armen sloegen om haar beverige lijf heen. `Wat is er` vroeg Grace bezorgd. `Ik` Keira's stem stolde, `Ik heb zo iets vreselijks gedaan` jammerde ze.
Laatst gewijzigd door 15lila op 22 dec 2009 17:39, 1 keer totaal gewijzigd.
Het leven word aangevallen door dromen.
Gebruikersavatar
Elice*
Balpen
Balpen
Berichten: 175
Lid geworden op: 07 apr 2007 23:21
Locatie: Haarlem

Of grammatica and spelling gebied heb je al de nodige instructies van Sabbientje ontvangen. Verder kan ik je melden dat je goed op weg gaat met je verhaal. Goed en opgebouwd begin. Maar je moet écht een tweede keer lezen voor spelling en grammatica fouten. :angel

Voor de rest prima.
het aller mooiste geschenkt,
Is het gebaar.
Gesloten

Terug naar “Het Dramatheater”