Ik weet niet zeker of deze hier hoort, maar ik hoor het vanzelf wel als hij verplaatst moet worden.
_____________________________________________________________________
‘Verdomme! Klootzak!’ Een harde klets galmt na door het huis na de verwoede uitroep. ‘Je kan maar beter het lef hebben de volgende keer om mij eerst neer te steken, want dit flik je mij niet!’ Het meisje kijkt haar vriend boos aan die wat van slag over zijn nu rode wang wrijft.
De jongen laat zijn hand zakken en kijkt zijn vriendin somber aan. In zijn ogen staan verdriet en pijn gegraveerd.
‘Je weet dat ik dat niet kan,’ zegt hij zacht als antwoord op de uitbrander.
‘Kan je het niet, of wil je het niet,’ vraagt het meisje verhit.
‘Beide. Ik zou jou nooit wat kunnen aandoen. Dat weet je.’ Gefrustreerd schudt zijn vriendin het hoofd, maar haar boze blik houdt geen stand en het volgende moment kijkt ze haar vriend verdrietig aan.
‘Dat zeg je nou wel, maar je hebt mij allang wat aangedaan. Door jezelf te verwonden, verwondt je mij. Je kwetst mij ermee op een niveau die woorden niet kunnen evenaren.’ Met gemengde gevoelens draait het meisje zich weg en loopt terug naar de woonkamer waar ze plaats neemt op de bank.
Beduusd kijkt de jongen zijn vriendin na en twijfelt over wat te doen. Hij weet het even niet meer en vindt dat hij het huis moet ontvluchten om na te kunnen denken. Voordat hij de hal inloopt richting de voordeur, legt hij de gebruikte stanleymes op een ladekastje neer.
Als het meisje de voordeur hoort dichtgaan, glijdt ze van de bank af en barst in janken uit. Hoe kan hij haar zo in de steek laten, vraagt ze zich af. Ze probeert nog helder na te denken over wat te doen, maar haar verdriet neemt alles in beslag en vertroebelt haar geest.
Na even staat het meisje met een lege blik op, terwijl de tranen nog volop over haar wangen glijden en besluit om via de achterdeur weg te lopen. Als hij er niet om kon geven, dan zij ook niet. Zonder te bedenken of haar vriend niet alleen even is gaan roken, haalt ze de achterdeur van het slot, rukt de deur open en knalt deze hard achter zich dicht. Vervolgens loopt ze zonder jas de kille herfstavond in.
Bij de buren trillen de kopjes na op de tafel door de klap van de deur die is dichtgesmeten. De buurvrouw schudt even haar hoofd en staat op van de fauteuil om door de ramen te gluren wie van de twee het deze keer is. Nog net kan ze zien hoe een klein bruinharige figuurtje driftig de straat uitloopt. Kennelijk is het dus het meisje wat deze keer weer wegloopt.
‘Zou het wel goed met ze gaan,’ vraagt de vrouw aan haar man, terwijl ze weer gaat zitten. ‘Zoveel ruzies als dat ze hebben.’
Traag kijkt de buurman weg van zijn studiosport op tv en kijkt zijn vrouw aan.
‘Ach, Trudie, maak je niet zo druk. Het is een jong stel. Ze wonen nog maar net samen, dan loopt alles stroef. Bij ons ging het toch ook niet gelijk van een leien dakje?’
‘Nee, oké, maar zij lijken standaard tegen het weekend de grootste ruzie met elkaar te krijgen. En dan duurt het ook het volledige weekend. Dat is toch niet normaal?’
‘Is het onze zorg dat ze het niet met elkaar kunnen vinden?’
‘Nee, maar..’
‘Nou dan,’ onderbreekt de buurman zijn vrouw, ‘wat zeur je dan mens? Laat ze lekker hun gang gaan. Het is beter voor ze dat ze nu leren dat ze niet bij elkaar passen, dan wanneer ze getrouwd zijn en een kind hebben. Vaak krijg je dan van die familie waarbij het huwelijk eigenlijk niet wilt vlotten, maar ze omwille van de kinderen bij elkaar blijven en ondertussen elkaar de tent proberen uit te vechten.’
‘Misschien. Toch maak ik mij zorgen,’ gaat Trudie tegen haar man in. Ze snapt ook wel dat stelletjes veel bekvechten, maar tegen elkaar roepen om de ander maar neer te steken gaat wel erg ver.
‘Waarom maak jij je nou zorgen?’
‘Jij hoorde toch ook wat dat meisje riep? Die jongen moest haar maar neersteken.’
‘Ach, dat zal vast gewoon iets zijn geweest in opwelling van woede. Of misschien heeft ze iets verkeerds gesnoven. Ze zullen vast stoned zijn geweest. Alle die jongelui die zich zo raar kleden zitten aan dat spul.’
Trudie is het daar totaal niet eens met haar man, maar ze gaat er niet op in. Ergens hoopt ze dat haar man gelijk heeft dat het wel weer bedaard. Zo is het in ieder geval wel alle vorige keren gegaan. Dan knalt de deur dicht, loopt er eentje, of allebei, weg en later in de avond zijn ze weer terug en lijkt alles weer in orde te zijn. Toch besluit Trudie om het in de gaten te houden.
Vier dagen later staat er in de krant vermeld:
Bloedbad schokt buurt.
Van onzer verslaggever
In een rustige straat in Bleiswijck heeft de buurt geschokt gereageerd op het bloedbad wat is ontdekt door de politie nadat een verontruste buurvrouw had gebeld om te controleren of de buren nog in orde waren. De politie heeft eerst aangebeld, maar toen er niet werd opengedaan, hebben ze de deur ingeramd en zijn de woning binnengedrongen.
Binnen in de woning werd een bloedbad aangetroffen. De twee inwonende lagen beiden in een grote plas met bloed met het moordwapen nog aanwezig. Er werd eerst uitgegaan van een dubbele moord, omdat er teksten op de muren waren geklad met bloed. Na nader onderzoek bleek het echter om vermoedelijk tweemaal zelfmoord te gaan.
Verder onderzoek moet uitwijzen of dit ook echt zo is, want de politie heeft uit vertrouwelijke bron vernomen dat er eerder in de week was gedreigd om de ander neer te steken. De buren zijn voor verder verhoor meegenomen naar het politiebureau.
De twee geliefden
Moderator: Patrick
- Cubiculum Nephilia
- Typmachine
- Berichten: 1270
- Lid geworden op: 19 okt 2007 15:29
- Locatie: Hell
Laatst gewijzigd door Cubiculum Nephilia op 29 nov 2009 09:04, 1 keer totaal gewijzigd.
"You can't start the next chapter of your life,
if you keep re-reading the last ones..."
if you keep re-reading the last ones..."
Mmm, ik vind dat dit wel in liefde hoort maar je zou het net zo goed bij Drama of Spanning kunnen zetten.
ehm deze punt was niet helemaal goed maar verder had je het lekker vlot geschreven :
Traag kijkt de buurman weg van zijn studiosport op tv. en kijkt zijn vrouw aan.
Je schrijft best snel door je tekst, maar bij jou is het niet echt storend maar juist wel fijn
het is ook goed dat je een aantal vragen achterlaat zoals : Waarom was het zo uitgelopen, Waarom stokken ze zichzelf dood en natuurlijk wat het vervolg is....
Het verhaal is in het begin al meteen heftig dus je zit er al meteen helemaal in, goed gedaan
ik zal je verhaal volgen
(Als het je het nog verder schrijft aangezien het bij One shots staat)
ehm deze punt was niet helemaal goed maar verder had je het lekker vlot geschreven :
Traag kijkt de buurman weg van zijn studiosport op tv. en kijkt zijn vrouw aan.
Je schrijft best snel door je tekst, maar bij jou is het niet echt storend maar juist wel fijn
het is ook goed dat je een aantal vragen achterlaat zoals : Waarom was het zo uitgelopen, Waarom stokken ze zichzelf dood en natuurlijk wat het vervolg is....

Het verhaal is in het begin al meteen heftig dus je zit er al meteen helemaal in, goed gedaan
ik zal je verhaal volgen

Laatst gewijzigd door 15lila op 29 nov 2009 10:26, 1 keer totaal gewijzigd.
Het leven word aangevallen door dromen.
- Cubiculum Nephilia
- Typmachine
- Berichten: 1270
- Lid geworden op: 19 okt 2007 15:29
- Locatie: Hell
Oh, kan ook zijn dat ik per ongeluk de . aansloeg in plaats van de ,
Ik zal het in ieder geval verbeteren. Maar dit verhaal gaat niet verder. Het staat niet voor niets bij de "one shots" 
Wel bedankt voor je commentaar. Ik zat inderdaad te twijfelen of het niet beter bij spanning kon, maar echt veel spanning zit er ook weer niet in, vond ik achteraf. Vandaar dat ik hem hier heb geplaatst.


Wel bedankt voor je commentaar. Ik zat inderdaad te twijfelen of het niet beter bij spanning kon, maar echt veel spanning zit er ook weer niet in, vond ik achteraf. Vandaar dat ik hem hier heb geplaatst.

"You can't start the next chapter of your life,
if you keep re-reading the last ones..."
if you keep re-reading the last ones..."