Sience fiction is iets wat ik als verhalen in boeken wel vaak tegenkom maar hier amper of zeg maar gerust niet, vandaar dat ik bij deze eens een poging waag met een epos en kijk hoe het aanslaat. Laat vooral jullie mening achter, ik sta open voor iedere vorm van kritiek en suggestie. zeker omdat dit pas mijn tweede poging tot het schrijven van een verhaal is naast mijn eerste horror waar ik trouwens ook nog mee bezig ben.
De epiloog hier bevat gigantisch veel informatie, dat weet ik. maar dat is nodig om de hele setting van het verhaal op de rails te krijgen. In de hierop volgende stukken volgt meer diepgang en opbouw van de personages.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Het jaar 2035. De populatie van de aarde is gestegen tot 9 miljard. vooral in Azie en Afrika kent de bevolking een enorme groei. er is echter nog steeds hongersnood en het broeikaseffect begint ondanks alle klimaatconferencies zijn tol te eisen. Recentelijk is men begonnen met proefvluchten met nieuwe aandrijfsystemen voor ruimtevaartuigen die het afleggen van gigantische afstanden mogelijk maken waarvan men voorheen alleen maar kon dromen.
Het jaar 2055. De Wereldbevolking is inmiddels gestegen tot 11 Miljard ondanks de vele doden van de derde wereldoorlog. 80% van de wereldbevolking kamt met een gebrek aan voedsel en water. in het voormalige Scandinavie en Noord-Amerika is er nu een tropisch klimaat. doordat de ijskappen helemaal weg zijn is de zeespiegel tientallen meters gestegen en is het noordelijk halfrond een aanzienlijk deel van zijn grondgebied kwijt aan de zee. Aziatische landen domineren als de nieuwe economische grootmachten en er lijken na jaren voor het eerst reactie's te komen op de vele radioboodschappen die men de ruimte in heeft gestuurd. de mensheid komt er tot grote onsteltenis achter dat de ruimte bevolkt is met verschillende planeten en rassen die net als op de aarde ook hun eigen cultuur hadden en ondanks hun vergevorderde beschaving ook de nodige bijbehorende problemen hadden net als de aarde zelf. Het eeuwen oude ideaalbeeld van geavanceerde buitenaardse beschavingen die zorgeloos en onbekommerd leven stort als een kaartenhuis in elkaar.
Het jaar 2085. De Wereldbevolking is geslonken tot een het aantal van 7 Miljard mensen, door deze drastische ontvolking krijgt het klimaat de kans om te herstellen en economisch zowel als geografisch word alles hervormd. Deze drastische onvolking is niet het gevolg van oorlog, ziekte, natuurrampen of mensensterfte..er is een groot deel van de mensheid geemigreerd naar de Planeet Atlantië.
Het was oorsprong een planeet die op drift was geraakt waarvan niemand precies wist waar ie vandaan kwam en na een onmetelijke zwerftocht door het heelal uiteindelijk in de baan terechtkwam van een andere zon met een bevolkt zonnestelsel. de planeet bevatte ondanks zijn onpeilbare tocht door het heelal dankzij zijn magnetisch veld en zwaartekracht nog wel een dampkring met atmosfeer en een gigantische ijslaag. Atlantië is een planeet die kwa omvang 30 keer zo groot is als de aarde. Omdat de planeet kwa kern en opbouw wat atoomdichtheid betreft lichter in elkaar steekt is de zwaartekracht echter slechts 1,5 keer zo groot als van de aarde. het oppervlak van de planeet had vanwege de kaalheid van het bergachtige oppervlak een geelbruine kleur. De planeet had bij zijn binnenkomst in het zonnestelsel ook twee kleinere zwervende manen aangetrokken die in een baan om de planeet bleven hangen. die noemde men Chairon en Teremsis. De gigantische miljoenen jaren oude ijslagen begonnen te smelten in zijn nieuwe baan om de nieuwe zon waardoor er binen tientallen jaren nieuwe oceanen ontstonden. er was zuurstof aanwezig in de atmosfeer dus wonder boven wonder viel er te leven. Dit maakte de onbekende grote planeet geschikt voor kolonisatie. verschillende werelden die te kampen hadden met milieuproblemen en overbevolking waren geinteresseerd in kolonisatie van de planeet. omdat deze echter zeer groot was en ruimte bood aan enorme volkstammen van verschillende rassen kon er geen enkele wereld of macht een claim leggen op de totale heerschappij.
Verschillende rassen en levensvormen van verschillende planeten waaronder de aarde stuurden gigantische ruimtevloten met kolonisten en begonnen er zich door elkaar te vestigen. zij verbraken na verloop van tijd de verbintenis met hun thuisplaneet en noemde zichzelf Atlantiërs. met hun eigen leiders, hun eigen wetten en economie. De wetenschappers onder deze kolonisten verenigden hun kennis en begonnen aan de onnoemlijke mammoettaak de planeet ecologisch te herstellen en inrichten. Omdat een planeet op drift door de ruimte geen leven meer op zich heeft moest het hele ecologische systeem opnieuw gevormd worden. Omdat dit uit zichzelf vanzelfsprekend miljarden jaren zou duren moest alles geimporteerd en kunstmatig aangelegd worden, tot flora en fauna toe. gigantische ruimtevloten voerde uitheemse planten en levensvormen naar het Atlantische oppervlak. zodoende werd er kunstmatig een mengeling aangelegd van verschillende buitenaardse planten, bomen en bloemen. sommige gedijden, andere niet.
Dit gigantische proces van intergalactische samenwerking duurde Dertig aardjaren van intensieve arbeid en ontwikkeling. er werden met gigantische middelen en wertuigbouw van verschillende werelden kunstmatige kanalen en rivieren in het oppervlak aangebracht die het water verdeelden tussen de verschillende gebieden. dit zorgde ervoor dat het oppervlak van de planeet er op sattelietfoto's enorm kunstmatig uitzag in tegenstelling tot de aarde en de andere oude leefbare planeten. ook behield de planeet zijn kenmerkende geelbruine kleur. al was het in mindere mate vanwege de ecologische hervorming.
Hetzelfde ging met de dieren. verschillende soorten werden uitgezet op het gedeelte van de planeet waar men volgens strikte wetenschappelijke berekeningen hun overlevingskans en doel van aanwezigheid noodzakelijk hield. Van klein leven zoals insecten tot levensvormen zo groot als olifanten en walvissen die trouwens zelf ook vertegenwoordigd waren. Dit zorgde voor de grootste verscheidenheid in diersoorten en plantenleven die men in het hele universum ooit op 1 planeet gezien had. De enige beperking die de nieuwe dierenwereld en de Atlantiërs hadden was dat ze niet met elkaar konden kruisen zodat voor de voortplanting iedere soort op zichzelf was aangewezen.
De gemengde Altlantische beschaving wilde geen dominante groep en voerde daarom een strikt imigratiebeleid in. voor ieder ras van intelligente levensvormen dat zich er vestigde mocht geen enkele zich de grootste noemen. Dit omdat de algemene instelling was dat de heerschappij eerlijk gedeeld moest worden en geen enkel ras onder het juk van de andere wilde komen te staan. vandaar dat als er een oververtegenwoording onstond van het ene ras kwam er een immigratiestop voor tot het aantal weer gelijk liep met dat van de anderen en vice versa. Tevens werd gezorgd voor een fikse vermenging en was het niet toegestaan voor een groep een bepaald gebied van de planeet voor zichzelf alleen op te eisen, hoewel sommige gemeenschappen sterk vast bleven houden aan hun eigen cultuur leefde alles en iedereen in deze nieuwe intergalactische beschaving door elkaar heen. Omdat er echter enorme communicatieproblemen waren gingen de gezamenlijke wetenschappers zelfs zo ver om een gloednieuwe algemene voertaal uit te vinden zodat de diverse rassen (zo'n 100.000 naar schatting in de begintijd) zonder problemen met elkaar konden communiceren. Deze kunstmatig ontworpen nieuwe taal kwam simpelweg bekend te staan als Atlantisch. de planeet is aan zijn naam gekomen doordat de verschillende beschavingen in aanraking kwamen met elkaars geschiedenis en mythologie. de Hoofdstad van Atlantie werd grotendeels gebouwd door voormalige aardbewoners en wilden die in de eerste instantie Atlantis noemen, maar omdat dat een negatieve lading had omdat deze stad volgens de legende zogenaamd gezonken was zag men daar ten behoeve van enkele bijgelovige bevolkingsgroepen van af, de naam werd althans Sefremtenches. de naam Atlantis bleef echter hangen en werd unaniem overgenomen voor de planeet zij het in aangepaste vorm.
De inter- galactische immigranten waren meestal wezens van allerlei uiteenlopende vormen en culturen die teleurgesteld waren in hun leven op hun oude thuisplaneet zoals sommige mensen dat herkenbaar met de aarde hebben. dus de algemene sfeer in deze nieuwe hoopvolle leefomgeving was er een van een nieuw begin en samenhang, al geloofde het merendeel vanwege de geschiedenis van hun moederplaneet niet in een utopia. Men voerde daarom strenge maar democratische wetten in en de regering bestond uit verschillende vertegenwoordigers van de verschillende rassen. de oude culturen van de planeten rondom keken met bewondering toe maar er was ook argwaan en wantrouwen naar deze nieuwe beschaving in wording. dit zorgde er helaas voor dat Atlantië in zijn prille bestaan te maken kreeg met opgedrongen oorlogen waarin het moest vechten om zijn bestaan. in deze oorlogen werd echter wel de kiem gelegd voor de vaste organisatie van de toekomstige regeringsvorm en militaire macht die in het begin welliswaar positief ingesteld was maar los en ongeorganiseerd aan elkaar hing.
De eerste oorlog waar de planeet in verzeild raakte was een conflict met een volk dat zich de Archidiërs noemden. Deze zagen de snelle ontwikkeling van een nieuwe beschaving van dergelijke omvang als een bedreiging en openden al snel de aanval. Overingens zonder instemming en goedkeuring van de andere omliggende planeten die zich wel afzijdig hielden. Archidië was een achtergebleven planeet in vergelijking met de rest van het heelal met simpele middelen, en deze aanvallen bestonden voor het grootste deel uit het eenvoudig binnendringen van de Atlantische ruimte door kleine gevechtsvaartuigen die het oppervlak van uit grote hoogte onnauwkeurig bestookten met hun energiewapens.
Deze simpele tactiek had slechts een minimaal effect maar de grootste schade werd aan Atlantië toegebracht door het herhaaldelijk aanvallen van de konvooien met handelsschepen die verantwoordelijk waren voor de inter-galactische in en export waar Atlantië totaal afhankelijk van was en daar bijna economisch door naar de rand van de afgrond werd gebracht. Dit schreeuwde om de ontwikkeling van een efficiente en strak geregelde krijgsmacht. Omdat Atlantië een dichtbevolkte planeet was met een grote industrie begon men met een ongekende productie aan oorlogsmaterieel en het rekruteren van manschappen. Dit bracht echter niet de overwinning. de vrede kwam omdat de overige planeten de druk uitoefenden op Archidië om de Interstellaire oorlog te stoppen. dit gebeurde met tegenzin maar er kwam een vredesakkoord.
Atlantië was nu echter de mening toegedaan dat de oorlog bewezen had dat de enorme planeet erg kwetsbaar was voor vijandelijke aanvallen en als zelfs zo'n achtergebleven en niet echt sterke beschaving als de Archidiërs al zo'n grote schade kon aanrichten wat moest het dan beginnen tegen een eventuele echte vijand? men vond dus dat men door moest gaan met de ontwikkeling van een krijgsmacht. dit ging met zo'n onmetelijke inzet en procuctie gepaard dat er geen levende ziel van de nu 90 Miljard tellende bevolking werkeloos was en de hele economie 4 aardjaren draaiden op zuiver de oorlogsindustrie. Ook de organisatie van de krijgsmacht werd strakker en professioneler.
De Atlantische krijgsmacht kende een dienstplicht van 2 jaar voor alle mannelijke vertegenwoordigers van onverschillig welk ras dan ook met een ijzeren discipline en training maar veel grondige opleidingen en goede lonen. Dit zorde er voor dat het leger de grootste werkgever van de planeet was. binnen 4 jaar beschikte Atlantië over een leger van 4 miljard soldaten, 200.000 zware galactische Oorlogsschepen, (Groote 25 km lang en 8 klm breed.) en 4 miljoen kleine gevechtsvaartuigen die te vergelijken zijn met een hedendaags gevechtsvliegtuig maar dan functionerend in de ruimte.
Deze enorme krijgsmacht kende zijn vuurdoop in de volgende oorlog die luisterde naar de naam de Astroïdaans-Atlantische oorlog. Astroïda was ook een gemengde intergalactische beschaving die kwa grootte en macht min of meer gelijk was aan de Atlantische. Met het verschil dat Astroïda geen planeet was maar een enorme Astroïde met een levensvatbare atmosfeer, die in vroegere tijden dienst deed als verbanningsplaats waar de andere planeten hun veroordeelde criminelen naartoe stuurden. De hedendaagse bevolking die er op leefde waren hiervan de afstammelingen.
Hoewel de tijd van Astroïda als ban-oord er al eeuwen opzat bestond er een soort van wederzijdse haat en wantrouwen tussen de Astroïdanen en de rest van het tot dan toe bekende universum, het spreekt vanzelf dat het verleden hier de sleutel in had. Anders dan Archidië in die tijd zag het Atlantië niet direct als een bedreiging. dat kwam pas later, toen er een dictatuur op Astroïda aan de macht kwam die de heerschappij over het universum begeerde en alle omringende planeten aan zich wilde onderwerpen. Er brak een enorme intergalactische oorlog uit waarin er inderdaad een hoop buurplaneten werden veroverd. Atlantië hield zich afzijdig tot dat er op grote schaal ook Atlantische handelschepen werden aangevallen die noodgedwongen door de door oorlog geteisterde ruimtedelen moesten reizen. De Atlantische generale staf besloot dat het zo niet langer kon en verklaarde Astroïda de oorlog. de planeten die blij waren met zo'n machtige bondgenoot haalden opgelucht adem want aan de opmars en veroveringen van het eveneens machtige Astroïde kwam subiet een eind maar maakte wel plaats voor enorme vernietigingen en ruimteveldslagen die het heelal tot nu toe nog nooit hadden gezien. in de chaos schreeuwde Atlantië om leiderschap en in hun zoektocht naar een leider vonden ze die in de persoon van een zekere Multak Kek-Sherian. Een voormalig Aerodynamisch ingenieur oorspronkelijk afkomstig van de Aarde die door zijn kennis en ontwikkeling van gevechtsvaartuigen een leidende rol had gespeeld in de productie en toepassing van deze dingen in oorlogstijd. ook had hij een roemrucht verleden als oorlogspiloot in de vorige oorlog en was door zijn charismatische eigenschappen mateloos populair bij het volk. hij werd van legerleider door volk en leger unaniem benoemd tot allereerste Atlantische keizer. hij was toen pas in zijn late twintiger jaren.
De oorlog verliep voor alle partijen verwoestend en kwam aan zijn einde toen het Astroïdaanse regime door zijn eigen onderdrukte volk omver werd gegooid en er een nieuwe regering kwam die vrede wilde sluiten. De andere planeten, nog steeds wantrouwig vanwege hun oude vooroordelen jegens de Astroïdanen waren aanvankelijk terughoudend maar werden door Atlantië uiteindelijk over de streep getrokken. na 5 aardjaren van oorlog kwam er een einde. de oorlog had aan 20.000.0000.000 wezens van 600 verschillende planeten het leven gekost.
Men begon met de wederopbouw en zag de toekomst hoopvol tegemoet. Atlantië, nu gevestigd als supermacht in het tot dan toe bekende heelal ontwikkelde zich tot grootste leverancier van galactische grondstoffen die gebruikt konden worden voor de ontwikkeling van energie. Wie zou er nu nog oorlog tegen het Atlantische rijk willen voeren?
Het antwoord op die vraag vormt het verdere loop van dit verhaal..want hoewel de Atlantische ruimteschepen en die van de andere bekende beschavingen grote delen van het heelal verkend hadden en beheerden waren er zelfs voor hen nog onmetelijke en onaflegbare afstanden, afstanden die ze alleen maar konden overbruggen met hun krachtige radiotelescopen. het was met deze telescopen dat ze iets waarnamen in de verste regionen van het heelal waardoor de hoogste militaire aanvoerder Manhatar taras zich met zijn enorme fysieke gestalte van 2,80 mtr die voor zijn ras kenmerkend was in zijn geelbruine legeruniform met ijzeren helm naar de troonzaal spoedde en met forse en zware stem tegen de keizer sprak 'Majesteit, dit bericht komt rechtstreeks van het observatorium op onze maan Chairon. onze wetenschappers daar melden dat ze op een enorm aantal lichtjaren hiervandaan iets waargenomen hebben dat lijkt op een enorm onbekend fenomeen, en het is onderweg naar dit deel van het heelal.'
Opkomst en ondergang van het Atlantische keizerrijk
-
Artemiss
- Tipp-Ex team
- Berichten: 890
- Lid geworden op: 01 jul 2008 14:29
- Locatie: Ergens in de Randstad
Wauw, dat is een boel informatie!
Ik moet je eerlijk bekennen dat ik sommige stukjes heel erg snel en vluchtig heb doorgelezen.
Origineel ben je zeker, je hebt veel fantasie. Echt heel knap dat je zo een hele nieuwe wereldgeschiedenis hebt verzonnen.
Als tip kan ik je meegeven niet teveel in één stuk te plaatsen. Mensen haken halverwege af, omdat het teveel informatie is en het op den duur niet meer interessant is. Zeker ook dat verhaal met al die getalletjes, wordt wel erg wiskundig en natuurkundig, als je begrijpt wat ik bedoel.
Het zou goed zijn om je in de loop van het verhaal meer te gaan concentreren op één hoofdpersoon. Maar dat was je misschien ook al wel van plan?
Voor de rest staat het wat netter om iedere zin met een hoofdletter te beginnen. En het is 'qua' niet 'kwa'.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, succes!
Ik moet je eerlijk bekennen dat ik sommige stukjes heel erg snel en vluchtig heb doorgelezen.
Origineel ben je zeker, je hebt veel fantasie. Echt heel knap dat je zo een hele nieuwe wereldgeschiedenis hebt verzonnen.
Als tip kan ik je meegeven niet teveel in één stuk te plaatsen. Mensen haken halverwege af, omdat het teveel informatie is en het op den duur niet meer interessant is. Zeker ook dat verhaal met al die getalletjes, wordt wel erg wiskundig en natuurkundig, als je begrijpt wat ik bedoel.
Het zou goed zijn om je in de loop van het verhaal meer te gaan concentreren op één hoofdpersoon. Maar dat was je misschien ook al wel van plan?
Voor de rest staat het wat netter om iedere zin met een hoofdletter te beginnen. En het is 'qua' niet 'kwa'.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, succes!
Alles draait om jou en mij en wij, we draaien overal omheen...
-Herman van Veen
-Herman van Veen
Ik vond het zelf achteraf ook al een maatje groot.. 
Ach, als mensen in de loop van het verhaal meer willen weten kunnen ze nog altijd terugbladeren. de personages worden wel wat overzichtelijker maar slechts 1 hoofdpersoon in zo'n groot verhaal..hmm word aan gewerkt.
Ach, als mensen in de loop van het verhaal meer willen weten kunnen ze nog altijd terugbladeren. de personages worden wel wat overzichtelijker maar slechts 1 hoofdpersoon in zo'n groot verhaal..hmm word aan gewerkt.
Zoals artemiss al zei, krijg je veel info te verwerken ineens. Vooral het gegoochel met getallen is soms storend. Maar aangezien dit een inleiding is, en deze info wel zijn doel zal hebben in het verhaal. Heb ik toch doorgelezen.
Je weet in een vlotte manier een volledige wereld neer te zetten. Wat toch wel al een serieuze opgave is.
Dus ik hoop snel je eerste hoofdstuk te lezen.
Je weet in een vlotte manier een volledige wereld neer te zetten. Wat toch wel al een serieuze opgave is.
Dus ik hoop snel je eerste hoofdstuk te lezen.
Het verleden heb je, je toekomst bepaal jezelf
Bij science fiction gaan de meeste lezers goed kijken of wat je hebt verzonnen ook daadwerkelijk zou kunnen.
Ik noem bijvoorbeeld de groei naar elf miljard mensen in een paar decennia. Er sterven veel mensen, maar er komen er nog meer bij? Zijn we halve konijnen geworden ofzo?
Ik noem bijvoorbeeld de groei naar elf miljard mensen in een paar decennia. Er sterven veel mensen, maar er komen er nog meer bij? Zijn we halve konijnen geworden ofzo?
http://www.hoesnel.nl/demografie_wereld ... ereld.htmlS.A.M. schreef:Bij science fiction gaan de meeste lezers goed kijken of wat je hebt verzonnen ook daadwerkelijk zou kunnen.
Ik noem bijvoorbeeld de groei naar elf miljard mensen in een paar decennia. Er sterven veel mensen, maar er komen er nog meer bij? Zijn we halve konijnen geworden ofzo?
9 miljard in 2050 volgens de officiele voorspellingen, oke dan kun je zeggen dat ik ruimere marges aanhou. volgens mij kun je er met die 'officiele' voorspellingen toch geen pijl op trekken want ze spreken elkaar toch tegen.
Maar om eerlijk te zijn, het gaat mij om de eerste plaats om het schrijven van een onderhoudend verhaal. er zullen wel veel meer vraagtekens bij gezet kunnen worden als je er met een vergrootglas boven gaat hangen. Denk je dat Star wars en Star trek realistischer zijn waarin ieder buitenaards wezen net als wij armen en benen hebben? Kortom, sience-fiction moet je altijd met een flinke korrel zout nemen.
Vampieren en spoken bestaan ook niet. zo kun je op zo'n site als dit wel eindeloos doorgaan.
Dit noemt ment 'artistieke vrijheid.' Ik gebruik liever geen dure woorden en zeg alleen maar dat ik schrijf voor degenen die er plezier aan beleven.
Maar je lijkt me wel iemand die eerlijke kritiek geeft, ik heb hier nog een verhaallijn lopen (http://www.onlineverhalen.nl/viewtopic.php?f=5&t=5120en) en kan ieders mening wel waarderen.
Ik zou het maar gelijk zeggen dat ik niet verder ben gekomen dan scannend tot de helft van dit stuk. Ik moet zeggen dat je het "wiskundig" kan noemen hoewel ik toevallig weet dat echte wiskunde niet met getalletjes is, maar daar gaat het hier niet over.
Ik vond het moeilijk om je verhaal te lezen door:
a) Het missen van een verhaallijn, als je zoveel informatie geeft doe dat dan alsjeblieft nog in een verhaallijn. Dit is je EPILOOG, het is om mensen aan te sporen het verhaal te lezen en dat doe je niet door 200 feiten op te noemen maar door een aandachtstrekker neer te zetten.
b) Mensen zullen weer blij zijn dat ik reageer, want ook hier heb ik enorm veel onleesbare stukken gezien door je taalgebruik. Gebruik hoofdletters na een punt!!! In je eerste alinea komt het enorm veel voor dat je dat niet doet, en dat leest niet. Het zorgt er juist voor dat mensen gelijk stoppen met lezen. Verder, haal nooit Tegenwoordige tijd en Verleden tijd door elkaar. Ik kwam in enkele alinea's een mengeling daarvan tegen en dat leest ook voor geen meter, hou een standaard aan en controleer je verhaal daaraan. En als laatste is het handig om op je taalgebruik te letten. In 1 stuk gebruik je bijvoorbeeld een aantal keer "kwa" op het feit dat dat gewoon spreektaal is na is dat ook geeneens een bestaand woord. Je gebruikt heb bijna niet in teksten en anders schrijf je het nog altijd als "qua". Als ik zoiets in een verhaal zie staan lijkt het me altijd alsof iemand er niet serieus naar heeft gekeken en dat gevoel wil je als schrijver juist niet creeëren...
Ik hoop dat je hier wat aan hebt, want op zich vind ik het idee van het verhaal wel leuk, en ik bedoel dit alleen maar als aanmoediging voor je om beter te gaan schrijven
...
(Ik zei tog al, je wordt zo blij als ik weer reageer
... volgens mij is dit ook alweer een enorme post xD)
EDIT:
Even een opmerking, ik las niet de kritiek over de hoofdpersonen. Omdat ik ben afgehaakt weet ik niet helemaal hoe dat in dit verhaal in elkaar zit, maar ik ben meestal een fan van het werken met meerdere hoofdpersonen en ik krijg daar ook wel positieve reacties over. Ik vind het zelf ook juist een goed is, zolang de verhaallijnen van deze personen maar duidelijk gescheiden is. (Ik lees bv. Mannen die Vrouwen haten van Stieg Larrson en die doet het ook, en het is een erg goed boek )
Ik vond het moeilijk om je verhaal te lezen door:
a) Het missen van een verhaallijn, als je zoveel informatie geeft doe dat dan alsjeblieft nog in een verhaallijn. Dit is je EPILOOG, het is om mensen aan te sporen het verhaal te lezen en dat doe je niet door 200 feiten op te noemen maar door een aandachtstrekker neer te zetten.
b) Mensen zullen weer blij zijn dat ik reageer, want ook hier heb ik enorm veel onleesbare stukken gezien door je taalgebruik. Gebruik hoofdletters na een punt!!! In je eerste alinea komt het enorm veel voor dat je dat niet doet, en dat leest niet. Het zorgt er juist voor dat mensen gelijk stoppen met lezen. Verder, haal nooit Tegenwoordige tijd en Verleden tijd door elkaar. Ik kwam in enkele alinea's een mengeling daarvan tegen en dat leest ook voor geen meter, hou een standaard aan en controleer je verhaal daaraan. En als laatste is het handig om op je taalgebruik te letten. In 1 stuk gebruik je bijvoorbeeld een aantal keer "kwa" op het feit dat dat gewoon spreektaal is na is dat ook geeneens een bestaand woord. Je gebruikt heb bijna niet in teksten en anders schrijf je het nog altijd als "qua". Als ik zoiets in een verhaal zie staan lijkt het me altijd alsof iemand er niet serieus naar heeft gekeken en dat gevoel wil je als schrijver juist niet creeëren...
Ik hoop dat je hier wat aan hebt, want op zich vind ik het idee van het verhaal wel leuk, en ik bedoel dit alleen maar als aanmoediging voor je om beter te gaan schrijven
...(Ik zei tog al, je wordt zo blij als ik weer reageer
... volgens mij is dit ook alweer een enorme post xD)EDIT:
Even een opmerking, ik las niet de kritiek over de hoofdpersonen. Omdat ik ben afgehaakt weet ik niet helemaal hoe dat in dit verhaal in elkaar zit, maar ik ben meestal een fan van het werken met meerdere hoofdpersonen en ik krijg daar ook wel positieve reacties over. Ik vind het zelf ook juist een goed is, zolang de verhaallijnen van deze personen maar duidelijk gescheiden is. (Ik lees bv. Mannen die Vrouwen haten van Stieg Larrson en die doet het ook, en het is een erg goed boek
)Pluk de dag: zeg BLUB!
Ik beloof hierbij plechtig dat als ik met dit verhaal ga beginnen deze enorme lap tekst hierboven alleen maar zal dienen om op terug te kijken in het geval men zich iets afvraagt door de verdere loop van het verhaal en de informatie en de wiskunde zal proberen in te ruilen voor spanning en intrige.
-
Artemiss
- Tipp-Ex team
- Berichten: 890
- Lid geworden op: 01 jul 2008 14:29
- Locatie: Ergens in de Randstad
neslon schreef:
In 1 stuk gebruik je bijvoorbeeld een aantal keer "kwa" op het feit dat dat gewoon spreektaal is na is dat ook geeneens een bestaand woord. Je gebruikt heb bijna niet in teksten en anders schrijf je het nog altijd als "qua".
(Ik zei tog al, je wordt zo blij als ik weer reageer
Inderdaad, zoals ik al zei, 'qua' is de juiste spelling. Maar het is wel degelijk een bestaand woord. Zoek het op in de van Dale en je zult het vinden. Het is zeker geen spreektaal alleen, het is een prima schrijftaal woord mits je het goed schrijft.
En neem mij niet kwalijk voor de aanvallende vorm, maar als je een opmerking maakt over een spelfout als 'kwa' in plaats van 'qua' neem dan wel de moeite om 'toch' correct te spellen, alsjeblieft...
Alles draait om jou en mij en wij, we draaien overal omheen...
-Herman van Veen
-Herman van Veen
Ik moet even zeggen dat ik dit jammer vind want je lijkt een beoordeling te geven op mijn beoordeling?
Ik zal je ook vertellen waarom ik die moeite niet heb genomen en over het algemeen niet neem, het is niet mijn bedoeling om mensen die toevallig mijn post lezen te plezieren. Wat ik typ is voor de schrijver als kritiek/hulp en ik schrijf geen verhaal waarvan ik wil dat iedereen dat leest. Als je het niet fijn vind is dat jammer, maar de post was niet aan jou gericht om het zo maar te zeggen. Het is ook niet mijn bedoeling om precies te zijn in of het wel/niet een woordt is (ik gebruik het wel vaker geloof ik) maar om aan te geven wat voor een idee een lezer erbij zal kunnen krijgen. En trouwens, "kwa" vervangen voor "qua" is geen spelfout hoor en ook ik typte tog expres zo.
Omdat ik niet alleen maar wil reageren op de post hierboven heb ik de rest van het verhaal gelezen. Ik moet zeggen dat er een hoog natuurkundegehalte ook in het verdere deel zit zodat het lichtelijk niet boeit. Het komt een beetje over alsof je een idee hebt opgeschreven voor een plaats waar je verhaal afspeelt. Je kan dit veel fijner brengen door minstens de helft van de feiten te schrappen en eigenlijk gelijk met een verhaallijn te beginnen waarin je geleidelijk de nodige informatie verwerkt. Hier merk ik wel even bij op dat dat mijn idee is en dat je natuurlijk ook je eigen idee kan volgen. Eigenlijk is dit het grootste punt, er waren natuurlijk een paar kleine typfoutjes maar ik ben wel benieuwd hoe het verhaal gaat lopen want je schept wel een interressante wereld.
Ik zal je ook vertellen waarom ik die moeite niet heb genomen en over het algemeen niet neem, het is niet mijn bedoeling om mensen die toevallig mijn post lezen te plezieren. Wat ik typ is voor de schrijver als kritiek/hulp en ik schrijf geen verhaal waarvan ik wil dat iedereen dat leest. Als je het niet fijn vind is dat jammer, maar de post was niet aan jou gericht om het zo maar te zeggen. Het is ook niet mijn bedoeling om precies te zijn in of het wel/niet een woordt is (ik gebruik het wel vaker geloof ik) maar om aan te geven wat voor een idee een lezer erbij zal kunnen krijgen. En trouwens, "kwa" vervangen voor "qua" is geen spelfout hoor
en ook ik typte tog expres zo. Omdat ik niet alleen maar wil reageren op de post hierboven heb ik de rest van het verhaal gelezen. Ik moet zeggen dat er een hoog natuurkundegehalte ook in het verdere deel zit zodat het lichtelijk niet boeit. Het komt een beetje over alsof je een idee hebt opgeschreven voor een plaats waar je verhaal afspeelt. Je kan dit veel fijner brengen door minstens de helft van de feiten te schrappen en eigenlijk gelijk met een verhaallijn te beginnen waarin je geleidelijk de nodige informatie verwerkt. Hier merk ik wel even bij op dat dat mijn idee is en dat je natuurlijk ook je eigen idee kan volgen. Eigenlijk is dit het grootste punt, er waren natuurlijk een paar kleine typfoutjes maar ik ben wel benieuwd hoe het verhaal gaat lopen want je schept wel een interressante wereld.
Pluk de dag: zeg BLUB!
-
Artemiss
- Tipp-Ex team
- Berichten: 890
- Lid geworden op: 01 jul 2008 14:29
- Locatie: Ergens in de Randstad
Goed, dan bij dezen mijn excuses.neslon schreef:Ik moet even zeggen dat ik dit jammer vind want je lijkt een beoordeling te geven op mijn beoordeling?
Ik zal je ook vertellen waarom ik die moeite niet heb genomen en over het algemeen niet neem, het is niet mijn bedoeling om mensen die toevallig mijn post lezen te plezieren. Wat ik typ is voor de schrijver als kritiek/hulp en ik schrijf geen verhaal waarvan ik wil dat iedereen dat leest. Als je het niet fijn vind is dat jammer, maar de post was niet aan jou gericht om het zo maar te zeggen. Het is ook niet mijn bedoeling om precies te zijn in of het wel/niet een woordt is (ik gebruik het wel vaker geloof ik) maar om aan te geven wat voor een idee een lezer erbij zal kunnen krijgen. En trouwens, "kwa" vervangen voor "qua" is geen spelfout hoor
En het schuin gedrukte zei ik niet hoor, ik zei dat 'kwa' schrijven in plaats van 'qua' een spelfout is. 'Kwa' is sowieso een spelfout. Maar het doet er al niet meer toe... Je hebt gelijk, commentaar geven op commentaar gaat wel heel erg ver, ik draaf door in mijn enthousiasme.
Alles draait om jou en mij en wij, we draaien overal omheen...
-Herman van Veen
-Herman van Veen
Zware voetstappen van grote legerlaarzen weerklonken door de gigantische hal voor de Atlantische troonzaal. de zaal was goudkleurig en aan weerskanten stonden rijen met metershoge beelden van helden uit de oorlogen die het Atlantische Keizerrijk tot nu toe uitgevochten had. de zaal was enorm, maar datzelfde gold voor de persoon die er doorheen liep. Manhatar Taras was een Titaan. Zo genoemd door de Atlantiers naar de Mytische reuzen uit de griekse mythologie van de aarde.
Het woord reus was op deze man zeker van toepassing met zijn 2,80 mtr. Kwa uiterlijk hadden de Titanen nog het meest weg van mensen, als je de enorme lengte en brede bouw er bij voor lief nam. Taras was een man van middelbare leeftijd, hij was een bikkelharde soldaten-veteraan die al veel had meegemaakt, dat was letterlijk aan zijn gezicht te zien. die zag er uit alsof de hel hem zelf had opgeslokt en weer uitgespuugd. Hij had een brede viekante kop met samengeknepen bikkelharde blauwe ogen die rusten onder zware wenkbrauwen. zijn gezicht was zo gehavend met littekens dat er nog geen ongehavende vierkante centimeter op te vinden was.
Zijn meest opvallende litteken liep van de rechterkant van zijn bovenlip over zijn wang tot over zijn rechteroog. hierdoor was de rechterkant van zijn lip in een hoek omhooggetrokken en lag er altijd een gedeelte van zijn gebit bloot.
Dit alles en zijn ontzagwekkende gestalte gaf hem een verschrikkelijk afschrikwekkend uiterlijk.
Hij had het van oppercommandant van de keizerlijke lijfwacht geschopt tot minister van Defensie en hij genoot veel ontzag in het hele rijk onder het volk zowel als de troepen.
Het was de uitoefening van deze functie die hem nu belaste met de taak slecht en onheilspellend nieuws aan de keizer te brengen.
De keizer stond op dat moment op het balkon van het gigantische paleis, hij deed zich daar te goed aan de geur van een roosachtige bloem van buitenaardse origine.
Hier bracht hij veel tijd door. van af het balkon keek hij uit over de hoofdstad met de bergen op de achtergrond waarachter de zon met een rode gloed onderging, wat genoot hij van dit rustige uitzicht.
De keizer probeerde zich te herinneren wanneer hij voor de laatste keer echt tijd had gehad voor zichzelf, sinds hij unaniem door volk en strijdkrachten tot leider was gekozen en benoemd ging hij gebukt onder een loodzware last. zelfs nu, nu alle oorlogen op hun eind waren gekomen worstelde hij nog steeds met de enorme verantwoordelijkheid van het leiderschap over Miljarden. Hij was iemand die constant vraagtekens bij zichzelf zette,
Er moest echter wel van hem gezegd worden dat hij het er goed van af bracht, een ander zou in zijn plaats tegen deze tijd stapelgek zijn geworden.
plotseling werd zijn moment van rust en gedachten ruw verstoord door een enorm kabaal van gebonk, er werd 'geklopt' op de grote massieve houten deuren van de troonzaal. bij het woord 'binnen!' werden de enorme deuren geopend en de keizer zag de gigantische maar vertrouwde gastalte van zijn minister en beste vriend en vertrouweling binnenkomen.
Wie verwachte dat men in deze tijd en plaats futuristische kleding zou dragen komt bedrogen uit. de enorme gestalte droeg een geel-bruin uniform dat nog het meest deed denken aan een lange soldatenjas uit de tweede wereldoorlog van de aarde, op zijn hoofd droeg hij een stalen legerhelm. om zijn uniform droeg hij ook nog 2 zware bruine leren riemen, een om zijn middel en de tweede over zijn schouder en heup. de zware leren legerjas kwam tot zijn enkels en daaronder waren twee grote leren geel-bruine laarzen zichtbaar. aan de rechterkant van zijn heup droeg hij een holster met dienstwapen, de rechterkant van zijn borstkas hing vol onderscheidingen en symbolen van zijn rang.
De keizer, een mens van de aarde met een normale lengte van 1,80 droeg dezelfde kleding, alleen in plaats van een stalen helm droeg hij een goudgele schuine baret met de Atlantische vlag op de voorkant op zijn hoofd.
De keizer was halverwege de twintig. hij was donkerblonde stekels, bruine ogen en een kringbaardje. zijn ronde gezicht keek zeer ernstig.
De twee mannen schudden elkaar de hand en namen plaats in twee tegenover elkaar staande leren stoelen, overbodig om te zeggen dat de stoel van Taras drie keer zo groot was gemaakt als die van de keizer.
'Goedenavond Multak.' sprak de gigantische gestalte met zware bombastische stem tegen de keizer. in zijn hand hield hij een grote officieel uitziende envelop met inhoud waarmee hij ongetwijfeld gelijk ter zake wilde komen. de keizer beantwoorde de begroeting met de woorden: ''Goedenavond Taras, Ik heb inmiddels al vernomen dat je me opzienbarend nieuws komt brengen, gaat het over de aanvoerproblemen van onze wetenschapskolonie in het Orion-stelsel?''
'Nee!' klonk het nors en resoluut terwijl Taras met zijn gigantische handen de envelop openmaakte. ''We hebben nu wel wat anders aan ons hoofd dan dat een of ander onbenullig wetenschapsstation zijn apparatuur wel of niet op tijd toegezonden krijgt.''
Hij haalde een rapport uit de envelop met een bundel foto's. ''Dit is een verslag van ons observatorium op de maan Chairon, onze technici van de radiotelescoop aldaar hebben een vreemd fenomeen waargenomen aan de grens van het Quaidrium-stelsel op duizenden lichtjaren afstand, bekijk de foto's ook maar eens even...''
De keizer pakte het rapport en de foto's aan, om het makkelijk te houden, de Atlantische wetenschappers hadden op enorme afstand een fenomeen in het heelal waargenomen wat nog het meest leek op een gigantische vormeloze gaswolk, nu is er niets vreemds aan zo'n gaswolk in de ruimte, behalve dat dit exemplaar zich leek te kunnen verplaatsen alsof het bestuurd werd, het had een enorme dichtheid en omvang.
De keizer bekeek de foto's aandachtig, keek Taras toen strak aan en sprak ''Maar dit bestaat helemaal niet, sinds wanneer beweegt een gaswolk zich zo snel en verandert ie van koers? en als ik deze rapporten moet geloven verplaatst ie zich met een kwart van de lichtsnelheid? hoe vaak hebben onze observatoren van Chairon dit gecontroleerd?''
''Zat!'' was het stoicijnse antwoord. ''De bevelhebbende wetenschapper op het observatorium is Dokter Michael Wolf, een van uw aardse soortgenoten en een van onze meest vooraanstaande astronomen, die stuurt geen onzin naar mijn ministerie!
we hebben hier wel degelijk te maken met iets wat we nog nooit eerder hebben gezien.''
''Hebben Astronomen van andere planeten dit ook al waargenomen Taras? Ik heb vanavond nog naar het nieuws geluisterd, in de buitenplanetaire media werd er nergens over gerept, ik neem dus aan dat dit nog slecht in wetenschappelijke en militaire kringen openbaar is gemaakt?''
''Er zijn al enkele andere planeten die dezelfde waarnemingen hebben als wij inderdaad,'' Antwoorde Taras ''en het zal slechts een kwestie van tijd zijn voor de gewone man op straat dit ook weet, maar dat vind ik niet zo belangrijk, wat mij het meest dwarszit is dat deze verschijning hoogstwaarschijnlijk een bedreiging vormt voor de intergalactische veiligheid.''
''Waar baseer je dat op?'' vroeg de keizer terwijl hij met arm en zijn vuist onder zijn kin nieuwsgierig zijn minister aankeek. hij kende zijn minister en vriend al heel lang en vertrouwde heilig op zijn instincten en intuitie, ook als daar niet direct een concrete aanleiding voor was maar hij had simpelweg in het verleden al vaak genoeg gelijk gekregen.
Taras antwoorde ''Ten eerste, vanwege de snelheid en de koers die het volgt maken we duidelijk op dat dit ding bestuurd word of zichzelf bestuurd, dan kun je er van uitgaan dat we hier te maken hebben met een soort intelligentie, van uit dat standpunt hebben we geprobeerd contact te leggen via radioboodschappen op iedere bekende galactische golflengte, helaas krijgen we geen enkele reactie, we mogen er gerust van uitgaan dat dit ding in staat is ze wel te ontvangen want blijkbaar navigeert hij ook met radiogolven om zo zijn koers te bepalen, onze radioboodschappen worden dus moedwillig genegeerd als je het mij vraagt.''
De keizer bekeek het wetenschappelijk rapport aandachtig ''Als onze geleerden gelijk hebben bereikt dit ding met deze snelheid over een half jaar de uiterste grenzen van het rijkenstelsel, dan zal het in confrontatie komen met enkele afgelegen kolonies en wetenschapsstations..De bewoners daar zullen dus de eersten zijn die de bedoelingen van deze 'intelligentie' zullen ondervinden. vind je dat we alvast bevel moeten geven tot evacuatie van alle Atlantiers die daar aanwezig zijn en raden we de andere planeten dan hetzelfde aan of kijken we eerst de de kat uit de boom?''
Manhatan Taras antwoorde; ''Evacuatie zal weinig zin hebben aangezien dit ding ook uiteindelijk ons zal bereiken, en aangezien we de planeet niet kunnen evacueren stel ik nog een laatste communicatie-poging voor, op dit moment is er op mijn bevel een satteliet-sonde onderweg met de modernste communicatieapparatuur, hij vliegt richting de verschijning en zal daar gemiddeld over twee maanden aankomen, ook als dit ding uit zichzelf geen antwoord geeft is onze sonde toch uitgerust met onderzoeksapparatuur om een diepgaande analyse te verrichten en de gegevens naar ons terug te zenden, dan zullen we rond die tijd toch wel een idee hebben waar we mee te maken hebben en waar dit ding uit bestaat.''
''En als we te maken hebben met kwade bedoelingen?'' vroeg de keizer?
''Dan hoop ik dat we tegen die tijd een wonder tot onze beschikking hebben want tegen iets van deze omvang steken zelfs onze machtigste oorlogsschepen nog schril af.'' antwoorde Taras.
Het woord reus was op deze man zeker van toepassing met zijn 2,80 mtr. Kwa uiterlijk hadden de Titanen nog het meest weg van mensen, als je de enorme lengte en brede bouw er bij voor lief nam. Taras was een man van middelbare leeftijd, hij was een bikkelharde soldaten-veteraan die al veel had meegemaakt, dat was letterlijk aan zijn gezicht te zien. die zag er uit alsof de hel hem zelf had opgeslokt en weer uitgespuugd. Hij had een brede viekante kop met samengeknepen bikkelharde blauwe ogen die rusten onder zware wenkbrauwen. zijn gezicht was zo gehavend met littekens dat er nog geen ongehavende vierkante centimeter op te vinden was.
Zijn meest opvallende litteken liep van de rechterkant van zijn bovenlip over zijn wang tot over zijn rechteroog. hierdoor was de rechterkant van zijn lip in een hoek omhooggetrokken en lag er altijd een gedeelte van zijn gebit bloot.
Dit alles en zijn ontzagwekkende gestalte gaf hem een verschrikkelijk afschrikwekkend uiterlijk.
Hij had het van oppercommandant van de keizerlijke lijfwacht geschopt tot minister van Defensie en hij genoot veel ontzag in het hele rijk onder het volk zowel als de troepen.
Het was de uitoefening van deze functie die hem nu belaste met de taak slecht en onheilspellend nieuws aan de keizer te brengen.
De keizer stond op dat moment op het balkon van het gigantische paleis, hij deed zich daar te goed aan de geur van een roosachtige bloem van buitenaardse origine.
Hier bracht hij veel tijd door. van af het balkon keek hij uit over de hoofdstad met de bergen op de achtergrond waarachter de zon met een rode gloed onderging, wat genoot hij van dit rustige uitzicht.
De keizer probeerde zich te herinneren wanneer hij voor de laatste keer echt tijd had gehad voor zichzelf, sinds hij unaniem door volk en strijdkrachten tot leider was gekozen en benoemd ging hij gebukt onder een loodzware last. zelfs nu, nu alle oorlogen op hun eind waren gekomen worstelde hij nog steeds met de enorme verantwoordelijkheid van het leiderschap over Miljarden. Hij was iemand die constant vraagtekens bij zichzelf zette,
Er moest echter wel van hem gezegd worden dat hij het er goed van af bracht, een ander zou in zijn plaats tegen deze tijd stapelgek zijn geworden.
plotseling werd zijn moment van rust en gedachten ruw verstoord door een enorm kabaal van gebonk, er werd 'geklopt' op de grote massieve houten deuren van de troonzaal. bij het woord 'binnen!' werden de enorme deuren geopend en de keizer zag de gigantische maar vertrouwde gastalte van zijn minister en beste vriend en vertrouweling binnenkomen.
Wie verwachte dat men in deze tijd en plaats futuristische kleding zou dragen komt bedrogen uit. de enorme gestalte droeg een geel-bruin uniform dat nog het meest deed denken aan een lange soldatenjas uit de tweede wereldoorlog van de aarde, op zijn hoofd droeg hij een stalen legerhelm. om zijn uniform droeg hij ook nog 2 zware bruine leren riemen, een om zijn middel en de tweede over zijn schouder en heup. de zware leren legerjas kwam tot zijn enkels en daaronder waren twee grote leren geel-bruine laarzen zichtbaar. aan de rechterkant van zijn heup droeg hij een holster met dienstwapen, de rechterkant van zijn borstkas hing vol onderscheidingen en symbolen van zijn rang.
De keizer, een mens van de aarde met een normale lengte van 1,80 droeg dezelfde kleding, alleen in plaats van een stalen helm droeg hij een goudgele schuine baret met de Atlantische vlag op de voorkant op zijn hoofd.
De keizer was halverwege de twintig. hij was donkerblonde stekels, bruine ogen en een kringbaardje. zijn ronde gezicht keek zeer ernstig.
De twee mannen schudden elkaar de hand en namen plaats in twee tegenover elkaar staande leren stoelen, overbodig om te zeggen dat de stoel van Taras drie keer zo groot was gemaakt als die van de keizer.
'Goedenavond Multak.' sprak de gigantische gestalte met zware bombastische stem tegen de keizer. in zijn hand hield hij een grote officieel uitziende envelop met inhoud waarmee hij ongetwijfeld gelijk ter zake wilde komen. de keizer beantwoorde de begroeting met de woorden: ''Goedenavond Taras, Ik heb inmiddels al vernomen dat je me opzienbarend nieuws komt brengen, gaat het over de aanvoerproblemen van onze wetenschapskolonie in het Orion-stelsel?''
'Nee!' klonk het nors en resoluut terwijl Taras met zijn gigantische handen de envelop openmaakte. ''We hebben nu wel wat anders aan ons hoofd dan dat een of ander onbenullig wetenschapsstation zijn apparatuur wel of niet op tijd toegezonden krijgt.''
Hij haalde een rapport uit de envelop met een bundel foto's. ''Dit is een verslag van ons observatorium op de maan Chairon, onze technici van de radiotelescoop aldaar hebben een vreemd fenomeen waargenomen aan de grens van het Quaidrium-stelsel op duizenden lichtjaren afstand, bekijk de foto's ook maar eens even...''
De keizer pakte het rapport en de foto's aan, om het makkelijk te houden, de Atlantische wetenschappers hadden op enorme afstand een fenomeen in het heelal waargenomen wat nog het meest leek op een gigantische vormeloze gaswolk, nu is er niets vreemds aan zo'n gaswolk in de ruimte, behalve dat dit exemplaar zich leek te kunnen verplaatsen alsof het bestuurd werd, het had een enorme dichtheid en omvang.
De keizer bekeek de foto's aandachtig, keek Taras toen strak aan en sprak ''Maar dit bestaat helemaal niet, sinds wanneer beweegt een gaswolk zich zo snel en verandert ie van koers? en als ik deze rapporten moet geloven verplaatst ie zich met een kwart van de lichtsnelheid? hoe vaak hebben onze observatoren van Chairon dit gecontroleerd?''
''Zat!'' was het stoicijnse antwoord. ''De bevelhebbende wetenschapper op het observatorium is Dokter Michael Wolf, een van uw aardse soortgenoten en een van onze meest vooraanstaande astronomen, die stuurt geen onzin naar mijn ministerie!
we hebben hier wel degelijk te maken met iets wat we nog nooit eerder hebben gezien.''
''Hebben Astronomen van andere planeten dit ook al waargenomen Taras? Ik heb vanavond nog naar het nieuws geluisterd, in de buitenplanetaire media werd er nergens over gerept, ik neem dus aan dat dit nog slecht in wetenschappelijke en militaire kringen openbaar is gemaakt?''
''Er zijn al enkele andere planeten die dezelfde waarnemingen hebben als wij inderdaad,'' Antwoorde Taras ''en het zal slechts een kwestie van tijd zijn voor de gewone man op straat dit ook weet, maar dat vind ik niet zo belangrijk, wat mij het meest dwarszit is dat deze verschijning hoogstwaarschijnlijk een bedreiging vormt voor de intergalactische veiligheid.''
''Waar baseer je dat op?'' vroeg de keizer terwijl hij met arm en zijn vuist onder zijn kin nieuwsgierig zijn minister aankeek. hij kende zijn minister en vriend al heel lang en vertrouwde heilig op zijn instincten en intuitie, ook als daar niet direct een concrete aanleiding voor was maar hij had simpelweg in het verleden al vaak genoeg gelijk gekregen.
Taras antwoorde ''Ten eerste, vanwege de snelheid en de koers die het volgt maken we duidelijk op dat dit ding bestuurd word of zichzelf bestuurd, dan kun je er van uitgaan dat we hier te maken hebben met een soort intelligentie, van uit dat standpunt hebben we geprobeerd contact te leggen via radioboodschappen op iedere bekende galactische golflengte, helaas krijgen we geen enkele reactie, we mogen er gerust van uitgaan dat dit ding in staat is ze wel te ontvangen want blijkbaar navigeert hij ook met radiogolven om zo zijn koers te bepalen, onze radioboodschappen worden dus moedwillig genegeerd als je het mij vraagt.''
De keizer bekeek het wetenschappelijk rapport aandachtig ''Als onze geleerden gelijk hebben bereikt dit ding met deze snelheid over een half jaar de uiterste grenzen van het rijkenstelsel, dan zal het in confrontatie komen met enkele afgelegen kolonies en wetenschapsstations..De bewoners daar zullen dus de eersten zijn die de bedoelingen van deze 'intelligentie' zullen ondervinden. vind je dat we alvast bevel moeten geven tot evacuatie van alle Atlantiers die daar aanwezig zijn en raden we de andere planeten dan hetzelfde aan of kijken we eerst de de kat uit de boom?''
Manhatan Taras antwoorde; ''Evacuatie zal weinig zin hebben aangezien dit ding ook uiteindelijk ons zal bereiken, en aangezien we de planeet niet kunnen evacueren stel ik nog een laatste communicatie-poging voor, op dit moment is er op mijn bevel een satteliet-sonde onderweg met de modernste communicatieapparatuur, hij vliegt richting de verschijning en zal daar gemiddeld over twee maanden aankomen, ook als dit ding uit zichzelf geen antwoord geeft is onze sonde toch uitgerust met onderzoeksapparatuur om een diepgaande analyse te verrichten en de gegevens naar ons terug te zenden, dan zullen we rond die tijd toch wel een idee hebben waar we mee te maken hebben en waar dit ding uit bestaat.''
''En als we te maken hebben met kwade bedoelingen?'' vroeg de keizer?
''Dan hoop ik dat we tegen die tijd een wonder tot onze beschikking hebben want tegen iets van deze omvang steken zelfs onze machtigste oorlogsschepen nog schril af.'' antwoorde Taras.
-
Artemiss
- Tipp-Ex team
- Berichten: 890
- Lid geworden op: 01 jul 2008 14:29
- Locatie: Ergens in de Randstad
Weer heb ik het stuk niet helemaal gelezen. Nu niet eens tot de helft. Het spijt me dit te zeggen, maar ondanks dat je dingen mooi kunt beschrijven, is het niet zo boeiend dat je het in één ruk uitleest. Ik raad je dringend aan, om kleine stukjes te plaatsen. Niet te veel in een keer. Nogmaals: mensen schrikken van een lap tekst.
Twee puntjes die me nog zijn opgevallen:
...zowel onder het volk als onder de troepen.
'Zowel' en 'als' staan (zelden tot) nooit naast elkaar.
Nogmaals: schrijf het verhaal met kleine stukjes tegelijk. Het lijkt ook minder, als je niet iedere keer als iemand anders aan het woord komt een nieuwe alinea begint. Een alinea is soms best wel eens een stuk of twintig regels lang. Probeer dat in het vervolg maar eens.
Zet 'm op!
Twee puntjes die me nog zijn opgevallen:
De algemeen aanvaarde afkorting voor 'meter' is 'm', en in de schrijftaal is het netter om het voluit te schrijven. En in correct Nederlands is het 'qua', niet 'kwa'. (Gaan we weer, excuses...)Rebel schreef: Het woord reus was op deze man zeker van toepassing met zijn 2,80 mtr. Kwa uiterlijk...
Het schuingedrukte moet zijn:Rebel schreef: Hij had het van oppercommandant van de keizerlijke lijfwacht geschopt tot minister van Defensie en onder het volk zowel als de troepen.
...zowel onder het volk als onder de troepen.
'Zowel' en 'als' staan (zelden tot) nooit naast elkaar.
Nogmaals: schrijf het verhaal met kleine stukjes tegelijk. Het lijkt ook minder, als je niet iedere keer als iemand anders aan het woord komt een nieuwe alinea begint. Een alinea is soms best wel eens een stuk of twintig regels lang. Probeer dat in het vervolg maar eens.
Zet 'm op!
Alles draait om jou en mij en wij, we draaien overal omheen...
-Herman van Veen
-Herman van Veen
Word aan gewerkt..
Laatst gewijzigd door Sabbientje op 06 feb 2010 20:16, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: Dit soort berichtjes hoef je niet te zeggen. Een bericht als dit valt namelijk onder SPAM en zien wij liever niet. Dus volgende keer graag iets meer zeggen of je berichtje achterwege laten. Alvast bedankt.
Reden: Dit soort berichtjes hoef je niet te zeggen. Een bericht als dit valt namelijk onder SPAM en zien wij liever niet. Dus volgende keer graag iets meer zeggen of je berichtje achterwege laten. Alvast bedankt.
Als je dan toch bezig bent, mag ik even dit zeggen:
Het is lastig zinnen te lezen die, hoewel wellicht bijzonder informatief en nuttig voor het verhaal, door overmatige komma's en bijzinnen, zoals wellicht deze ook genoemd mag worden, worden ontsierd en, als ik nog iets anders mag aanhalen, worden afgeremd in het ritme, hetgeen, als ik mij niet vergis, vrij belangrijk is voor zoiets als, laat ik eens zeggen, het leescomfort of leesplezier.
Zie je?
Gebruik ook eens punten. Je hebt deze zin bijvoorbeeld:
Ikzelf zie nog te weinig spanning. Daardoor haak ik snel af.
Je dialogen zijn te vrijblijvend. Er wordt eigenlijk niet veel belangrijks gezegd. Zorg ervoor dat het geen koetjes en kalfjes dialogen worden. Wat er gezegd wordt, moet van belang zijn voor het verhaal. Anders heeft het weinig nut om iets te zeggen.
Het is lastig zinnen te lezen die, hoewel wellicht bijzonder informatief en nuttig voor het verhaal, door overmatige komma's en bijzinnen, zoals wellicht deze ook genoemd mag worden, worden ontsierd en, als ik nog iets anders mag aanhalen, worden afgeremd in het ritme, hetgeen, als ik mij niet vergis, vrij belangrijk is voor zoiets als, laat ik eens zeggen, het leescomfort of leesplezier.
Zie je?
Gebruik ook eens punten. Je hebt deze zin bijvoorbeeld:
Aan het eind weet de lezer niet meer hoe de zin begon. Je ideeën zijn leuk, hoewel ze nog wat nadere studie nodig hebben als jij je wilt wagen aan de mythe van Atlantis. Maar vooral je taalkundige uitwerking en vertelkunst zijn nog een beetje saai. Vraag jezelf af: waarom zou een lezer hierdoor geboeid worden? Is het de geschiedenis? Gebeurt er werkelijk iets spannends? Zijn het de karakters?Manhatan Taras antwoorde; ''Evacuatie zal weinig zin hebben aangezien dit ding ook uiteindelijk ons zal bereiken, en aangezien we de planeet niet kunnen evacueren stel ik nog een laatste communicatie-poging voor, op dit moment is er op mijn bevel een satteliet-sonde onderweg met de modernste communicatieapparatuur, hij vliegt richting de verschijning en zal daar gemiddeld over twee maanden aankomen, ook als dit ding uit zichzelf geen antwoord geeft is onze sonde toch uitgerust met onderzoeksapparatuur om een diepgaande analyse te verrichten en de gegevens naar ons terug te zenden, dan zullen we rond die tijd toch wel een idee hebben waar we mee te maken hebben en waar dit ding uit bestaat.''
Ikzelf zie nog te weinig spanning. Daardoor haak ik snel af.
Je dialogen zijn te vrijblijvend. Er wordt eigenlijk niet veel belangrijks gezegd. Zorg ervoor dat het geen koetjes en kalfjes dialogen worden. Wat er gezegd wordt, moet van belang zijn voor het verhaal. Anders heeft het weinig nut om iets te zeggen.
Hallo Rebel,
Enige tijd geleden heb jij dit verhaal aangemeld bij het Tipex-Team. Je hebt lang op een reactie moeten wachten maar hier is hij dan toch.
Zelf ben ik geen enorme fantasy fan maar ik zal mijn best doen een zo concreet mogelijke reactie te geven zodat je er ook iets aan hebt.
Om te beginnen moet ik je eerlijk zeggen dat ik je eerste post te lang vond om helemaal te voorzien van feedback. Ik heb er daarom voor gekozen om me op de eerste acht alinea's te richten.
Ik begin bij alinea twee omdat ik op de eerste niets aan te merken heb.
In de vierde alinea vielen mij ook dingen op. Direct de eerste zin.
of 'het was van oorsprong een planeet...'.
De gehele eerste zin van deze alinea is erg lang. Zelf heb ik hem verschillende keren moeten lezen voordat tot me doordrong wat je bedoelde.
Probeer daarnaast ook getallen uit te schrijven. Dit staat stukken netter en leest ook gemakkelijker.
Daarnaast zou ik zelf minder vaak het woord 'planeet' gebruiken. De lezer weet dat het over Atlantië gaat en dit kan je dan ook gerust benoemen. Te vaak hetzelfde woord lezen is niet prettig en afleidend.
Ook vraag ik me af of het woord 'volkstammen' wel een echt woord is. Moet dit niet bevolkingsstammen zijn? Of gewoonweg volken?
Wat mijn opvalt, en meerder met mij las ik al, is dat je weinig gebruik maakt van hoofdletters. Zoals Neslon al terecht opmerkte, dit is erg afleidend en voor sommige lezers zelfs een reden om te stoppen met lezen.
Je verhaal is zeker erg origineel. Hier is zeker wel iets moois van te maken.
Ik zou je willen aanraden om je posts korter te maken, hoewel sommige delen wel bij elkaar horen. Dit kan je dan bovenaan je post vermelden. Verder geef je teveel informatie in je post. Voor een lezer is dit heel vermoeiend. Probeer dit te doseren. Wellicht is het zelfs mogelijk om sommige delen pas later in het verhaal te vermelden.
Je hebt veel fantasie en weet ook duidelijk over te brengen wat jij in gedachten hebt. Je schrijfstijl vind ik mooi en begrijpelijk.
Misschien doe je het al wel, maar wij raden leden aan om hun verhalen altijd in Word te schrijven. De meeste fouten worden er dan wel uitgehaald.
Succes met je verhaal!
Mocht je nog vragen hebben, dan kun je altijd een pb sturen. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Met vriendelijke groet,
Marly
Enige tijd geleden heb jij dit verhaal aangemeld bij het Tipex-Team. Je hebt lang op een reactie moeten wachten maar hier is hij dan toch.
Zelf ben ik geen enorme fantasy fan maar ik zal mijn best doen een zo concreet mogelijke reactie te geven zodat je er ook iets aan hebt.
Om te beginnen moet ik je eerlijk zeggen dat ik je eerste post te lang vond om helemaal te voorzien van feedback. Ik heb er daarom voor gekozen om me op de eerste acht alinea's te richten.
Ik begin bij alinea twee omdat ik op de eerste niets aan te merken heb.
Naar mijn weten moet het woord 'kamt' het woord 'kampt' zijn.de wereldbevolking kamt met een gebrek aan voedsel en water
Het is al heel lang bekend dat er verschillende planeten zijn. Dit is dus overbodige informatie. Dat er verschillende rassen leven op deze planeten is echter wel van belang.de mensheid komt er tot grote onsteltenis achter dat de ruimte bevolkt is met verschillende planeten en rassen
In de vierde alinea vielen mij ook dingen op. Direct de eerste zin.
Deze zin loopt niet lekker. Verschillende opties zijn; 'Het was oorspronkelijk een planeet...'Het was oorsprong een planeet die op drift
of 'het was van oorsprong een planeet...'.
De gehele eerste zin van deze alinea is erg lang. Zelf heb ik hem verschillende keren moeten lezen voordat tot me doordrong wat je bedoelde.
Probeer daarnaast ook getallen uit te schrijven. Dit staat stukken netter en leest ook gemakkelijker.
Daarnaast zou ik zelf minder vaak het woord 'planeet' gebruiken. De lezer weet dat het over Atlantië gaat en dit kan je dan ook gerust benoemen. Te vaak hetzelfde woord lezen is niet prettig en afleidend.
Ook vraag ik me af of het woord 'volkstammen' wel een echt woord is. Moet dit niet bevolkingsstammen zijn? Of gewoonweg volken?
Wat mijn opvalt, en meerder met mij las ik al, is dat je weinig gebruik maakt van hoofdletters. Zoals Neslon al terecht opmerkte, dit is erg afleidend en voor sommige lezers zelfs een reden om te stoppen met lezen.
Je verhaal is zeker erg origineel. Hier is zeker wel iets moois van te maken.
Ik zou je willen aanraden om je posts korter te maken, hoewel sommige delen wel bij elkaar horen. Dit kan je dan bovenaan je post vermelden. Verder geef je teveel informatie in je post. Voor een lezer is dit heel vermoeiend. Probeer dit te doseren. Wellicht is het zelfs mogelijk om sommige delen pas later in het verhaal te vermelden.
Je hebt veel fantasie en weet ook duidelijk over te brengen wat jij in gedachten hebt. Je schrijfstijl vind ik mooi en begrijpelijk.
Misschien doe je het al wel, maar wij raden leden aan om hun verhalen altijd in Word te schrijven. De meeste fouten worden er dan wel uitgehaald.
Succes met je verhaal!
Mocht je nog vragen hebben, dan kun je altijd een pb sturen. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Met vriendelijke groet,
Marly
