Ik werd al huilend wakker. Ik had weer over jou gedroomd. Gedroomd dat je bij me was, even leek alles beter. Maar toen ik merkte dat ik langzaam wakker werd begon ik te huilen. Ik veegde de tranen uit mijn ogen en stond op. Ik had je beloofd dat als je er niet meer zou zijn ik niet zou huilen en die belofte heb ik gebroken. Niet alleen nu, bijna elke dag. Maar jij hebt je belofte ook gebroken. Jij had belooft dat ik je nooit maar dan ook nooit zou kwijt raken. Eigenlijk was mijn belofte dus onnodig. Maar toch hebben we hem gemaakt. Jij had het me zelfs die avond nog beloofd dat je niets zou overkomen. Dat je de volgende morgen weer voor mijn deur zou staan. Met een grote grijns zou je dan zeggen:”Hier ben ik weer, heb je me gemist?”. Maar nog voordat het morgen werd. Ging mijn telefoon. Had ik maar nooit opgenomen. Het was de politie of ik jou kende. Natuurlijk kende ik jou had ik geantwoord. Toen vertelde ze me dat je er niet meer was. En of ik slachtoffer hulp wilde. Ik wilde geen slachtoffer hulp ik wilde jou. Ik wilde dat jij over een paar uurtjes als het morgen was voor mijn deur zou staan. Zou roepen:”Gefopt! Had ik je toch even mooi te pakken”. Maar die volgende morgen was je er niet. En die morgen daarna ook niet. En nu vijf dagen later was je begravenis. Ik kleedde me aan. Maar niet in de kleren die mijn moeder had klaar gelegd die morgen. Ik maakte mijn ogen op. Ik zag dat mijn ooit zo stralende blauwe ogen dof stonden en rood omrand waren. Ik deed mijn blonde,lange krullen in een hoge paarden staart. Trok als laatste een trui over mijn hoofd en liep naar beneden. Daar pakte ik de rugzak die ik die avond ervoor laat had klaar gezet. Ik liep door de garagedeur naar buiten en draaide deze achter me op slot. Toen liep ik weg. Alles gedag zeggend. Terwijl de tranen uit mijn doffe blauwe ogen liepen en ik mijn belofte nog eens brak. Ik wist wat ik zou doen. Iets wat ik vroeger ook al geprobeerd had… ik zou lopen totdat ik bij jou was. Ik zou lopen totdat ik in de hemel was.
dit is mijn eerste verhaaltje tips enzo zijn altijd welkom
Meer heb ik er eigenlijk niet over te zeggen. 
