Let's open up
This brilliant colours
Let's tell them we're alive
Oh, look, my dear
My love my everything
My anything
How the flood made me
Want to drown
Even more and
Even less and now we're
Stuck in this
In this
This
The paradox
The lies, this truth
Or does it matter
This everything
This anything
Anything my dear
Anything my dear
Lang geleden dat ik iets van jou gelezen heb! Ik genoot altijd wel van je gedichten.
Deze ook weer mooi gedaan. Je hebt een hele originele eigen stijl, en daar mag je trots op zijn. =)
Deze ook weer mooi gedaan. Je hebt een hele originele eigen stijl, en daar mag je trots op zijn. =)
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
Thank you so much =)
De laatste tijd ben ik qua creativiteit ook veel meer beeldend bezig geweest, want ik had toelatingsexamens op 3 verschillende kunstacademies
(En ben bij twee er van aangenomen! ^^)
Deze kwam gisteravond eigenlijk zomaar in me op..
De laatste tijd ben ik qua creativiteit ook veel meer beeldend bezig geweest, want ik had toelatingsexamens op 3 verschillende kunstacademies
(En ben bij twee er van aangenomen! ^^)Deze kwam gisteravond eigenlijk zomaar in me op..
Better to write for yourself and have no public, than write for the public and have no self
Een paar kleine taalfoutjes (this brilliant colours?), maar dat is niet waar het hem wringt in dit gedicht. De vorm is vrij eigenwijs - en dus origineel - en het sluit goed aan op de inhoud. Tenminste...
Als de inhoud zelf maar duidelijker was geweest. Ik vraag me af in hoeverre dit gedicht daadwerkelijk iets wil zeggen of dat het simpelweg bedoeld is voor het oproepen van beelden. Begrijp me niet verkeerd, dat laatste is niet fout, maar dan moet het wel bewust gebeuren. Dit gedicht schommelt tussen een poëtische boodschap en een impressief verhaaltje. Het lijkt erop dat je dit vrij snel hebt gemaakt en daardoor niet hebt willen nadenken over wat je precies met het gedicht wilde doen. Daardoor blijft het wat onevenwichtig.
Afgezien daarvan kan ik je woordkeuze wel waarderen. De overgangen van strofes zijn speels en creatief. De sfeer die je oproept is aangenaam dromerig en de wending na de derde strofe is sterk. Contrast werkt altijd versterkend en dat feit gebruik je goed in je laatste paar verzen. Dus ik geef een ruime 7,5. Wat dus eigenlijk gewoon een 8 is.
Als de inhoud zelf maar duidelijker was geweest. Ik vraag me af in hoeverre dit gedicht daadwerkelijk iets wil zeggen of dat het simpelweg bedoeld is voor het oproepen van beelden. Begrijp me niet verkeerd, dat laatste is niet fout, maar dan moet het wel bewust gebeuren. Dit gedicht schommelt tussen een poëtische boodschap en een impressief verhaaltje. Het lijkt erop dat je dit vrij snel hebt gemaakt en daardoor niet hebt willen nadenken over wat je precies met het gedicht wilde doen. Daardoor blijft het wat onevenwichtig.
Afgezien daarvan kan ik je woordkeuze wel waarderen. De overgangen van strofes zijn speels en creatief. De sfeer die je oproept is aangenaam dromerig en de wending na de derde strofe is sterk. Contrast werkt altijd versterkend en dat feit gebruik je goed in je laatste paar verzen. Dus ik geef een ruime 7,5. Wat dus eigenlijk gewoon een 8 is.