Zomerzon
Het begint met een vlam,
net boven de aarde.
Zijn waarde is nog niet bekend,
maar zijn warmte doet zich voelen.
Kille wolken wijken,
mogen niet verdragen,
dat de dagen van de zon
zijn gekomen en niet meer gaan.
De hemel, rood en vuur,
trekt de mensen aan .
En in hun waan zien zij dromen
van stranden en paradijzen.
De koude nacht is veranderd
In een warme deken.
Angsten weken voor de zon.
Dat is waar de hoop begon.
Ja, waar angst wijkt daar begint er
iets te leven.
In het rijk van de hoop
is het zelden winter.
Zomerzon
Leuk weer een gedicht van je te lezen!
Ik vind vooral de laatste strofe mooi, hij is net iets anders dan de rest maar sluit wel goed aan. Af en toe had ik wat moeite met het lezen omdat er niet echt een regelmatige rijm in zit, en ik dan even moet zoeken naar het ritme. Maar wel goed geschreven
Ik vind vooral de laatste strofe mooi, hij is net iets anders dan de rest maar sluit wel goed aan. Af en toe had ik wat moeite met het lezen omdat er niet echt een regelmatige rijm in zit, en ik dan even moet zoeken naar het ritme. Maar wel goed geschreven
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
