There are memories on my pavement
I see memories on the street
I wait
and watch the wind blow them away
There are memories wherever we go, dear
I have memories of whatever you say
I put them in the river
As a boat they float away
There are memories in our house, love
I have memories all the time
I even have them at night
My dreams hold them tight
There are memories in my head
I let them go sometimes
But now they find their own way
They found their own way out
_____________________________________________
Read slowly, please.
Memories on the pavement
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
Het derde gedicht dat nog niet was becommentarieerd en warempel, het is weer van die dekselse Laura. Knap van je dat je toch blijft posten, maar het is leuker voor je als je ook wat feedback krijgt. Helaas krijg je dat dan weer van mij, maar goed, iets is beter dan niets. Toch? 
Hmmm, ik tast in het duister naar de betekenis van het gedicht. Bij een eerste lezing neig ik naar iemand die verhuist, maar het oude huis eigenlijk mist. Bij een tweede lezing neig ik naar een persoon die uit huis is gegaan en wordt gemist door de ik-figuur.
Dit is het tweede gedicht in het Engels dat ik kort na elkaar lees en het valt me op dat je bijna op dezelfde manier je gedicht opbouwt. Eerst wat beschrijvende strofes om daarna in de laatste strofe de spreekwoordelijke klap uit te delen. Het werkt wel, maar experimenteer gerust met andere vormen. Sunset was al wat gewaagder, maar daar ontspoorde je een beetje in de vorm.
Ik kan behoorlijk goed engels - mag ook wel met mijn ervaring - en daarom vraag ik me of het wel zo'n goed idee voor je is om in deze taal te dichten. Vooral als ik kijk naar je woordkeuze wil dat nog niet sprankelen. Het blijft bij de clichébeelden steken, vind ik. Ik denk dat je de taal nog niet voldoende beheerst om er creatief genoeg mee uit de hoek te komen.
Persoonlijk vind ik dit één van je mindere gedichten, maar ik zie wel dat je serieus bezig bent met taalexperimenten en dat je het dichten ook serieus neemt. Wat dat betreft ben ik er ook niet zo bang voor dat je volgende pennenvrucht weer goed te pruimen is.
Hmmm, ik tast in het duister naar de betekenis van het gedicht. Bij een eerste lezing neig ik naar iemand die verhuist, maar het oude huis eigenlijk mist. Bij een tweede lezing neig ik naar een persoon die uit huis is gegaan en wordt gemist door de ik-figuur.
Dit is het tweede gedicht in het Engels dat ik kort na elkaar lees en het valt me op dat je bijna op dezelfde manier je gedicht opbouwt. Eerst wat beschrijvende strofes om daarna in de laatste strofe de spreekwoordelijke klap uit te delen. Het werkt wel, maar experimenteer gerust met andere vormen. Sunset was al wat gewaagder, maar daar ontspoorde je een beetje in de vorm.
Ik kan behoorlijk goed engels - mag ook wel met mijn ervaring - en daarom vraag ik me of het wel zo'n goed idee voor je is om in deze taal te dichten. Vooral als ik kijk naar je woordkeuze wil dat nog niet sprankelen. Het blijft bij de clichébeelden steken, vind ik. Ik denk dat je de taal nog niet voldoende beheerst om er creatief genoeg mee uit de hoek te komen.
Persoonlijk vind ik dit één van je mindere gedichten, maar ik zie wel dat je serieus bezig bent met taalexperimenten en dat je het dichten ook serieus neemt. Wat dat betreft ben ik er ook niet zo bang voor dat je volgende pennenvrucht weer goed te pruimen is.
Hee,
heel erg bedankt voor het reageren op mijn gedichten. Je geeft uitgebreide en goede uitleggen (:
Mijn woordenschat in het Engels en Nederlands is niet al te groot. Ik zie dat veel andere schrijvers hier die dichten vaak betere woorden weten te verzinnen dan ik. Maar dat is dus ook één van de redenen waarom ik blijf dichten in beide talen, ik wil er meer van maken. Hopen dat het lukt!
heel erg bedankt voor het reageren op mijn gedichten. Je geeft uitgebreide en goede uitleggen (:
Mijn woordenschat in het Engels en Nederlands is niet al te groot. Ik zie dat veel andere schrijvers hier die dichten vaak betere woorden weten te verzinnen dan ik. Maar dat is dus ook één van de redenen waarom ik blijf dichten in beide talen, ik wil er meer van maken. Hopen dat het lukt!
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy