Het mysterie van hem en haar

Hier kun je verhalen vinden waar langer dan een half jaar niet aan geschreven is of op gereageerd. De verwachting is dat deze verhalen niet meer afgemaakt worden. Staat jouw verhaal hier en wil je verder schrijven? Neem dan even contact op met één van de moderators, dan wordt je verhaal teruggezet.
Gesloten
Gebruikersavatar
Laura
Ex-staflid
Ex-staflid
Berichten: 994
Lid geworden op: 20 mei 2007 10:09
Locatie: Tiel
Contacteer:

Proloog
Op één juni 1995 rond 12.00 uur werden ze geboren, Jasmine en Joan Green. Een tweeling.
Hun grijze waterige oogjes waren net een mysterieus weerspiegelend meer op een heldere avond met veel sterren aan de hemel. Een plek waar je graag zou willen zijn, maar je alleen naartoe komt met de juiste fantasie.
Ze leken veel op elkaar. Ze waren allebei slim, maar ook hele lieve, vrolijke, mooie meiden.
Op een leeftijd van zes jaar hadden ze allebei lang glanzend donkerblond haar, met een klein beetje slag erin.
De twee waren niet erg druk. Ze hadden zachte stemmen en in combinatie met hun prachtige ogen deed dat sommigen smelten. Ze waren erg geliefd bij de kinderen, hun ouders en het personeel op hun basisschool.
Jasmine en Joan kwamen uit een niet al te arme familie. Sterker nog, vader en moeder Green hadden een druk leven en het geld kwam binnen stromen. Ze hadden een mooi afgelegen wit huis, met eigen personeel. In de vakanties verbleven ze in hun huis in Frankrijk, en soms waren ze in de weekenden te vinden in één van hun appartementen in London of New York, die vader Green had aangeschaft omdat hij daar vaak zat voor zijn werk.
De familie Green hield van rust en ze waren erg gesteld op hun privacy. Ze wilden geen vreemden over de vloer, alleen personeel of hoog bezoek was welkom in het paradijs van de Greens. Zo zorgde de kinderoppas Louise er voor dat de kinderen werden opgehaald van school, en dat Jasmine en Joan geen bezoek kregen van kinderen uit de buurt of klasgenoten. Ze hadden aan elkaar genoeg.
Natuurlijk gingen er al snel roddels rond tussen de moeders van de andere kinderen, ze zagen de ouders van de twee meiden immers nooit. Veel begonnen zich af te vragen of ze wel ouders hadden. Er waren geruchten over een aan de drank en drugs geslagen vader en een mishandelende moeder. Er werd gefluisterd dat de kinderen in een krot moesten leven.
Maar ook voor dat allemaal werden de kinderen beschermd door hun oppas Louise.
Op een leeftijd van acht jaar, toen Jasmine en Joan in groep vijf zaten, werd Jasmine ziek. Ze was veel moe en kon niet meer tegen de drukte op school. Louise hield de twee meiden thuis en gaf ze daar de nodige bijles.
Hun ouders waren bezorgd en namen Jasmine mee naar de dokter. Er gingen maanden voorbij, en het bloed van het meisje werd vijf keer getest. De dokter was eigenwijs en wilde de familie eigenlijk niet verder helpen. Hij zag geen ernstige problemen in het kleine meisje en zei dat hij meer had te doen.
Een rechtszaak volgde, de familie vond dat de man genoodzaakt was te helpen en te zoeken naar de oorzaak van de gezondheidsproblemen van het kind. Ondertussen zat Jasmine al drie maanden ziek thuis en werd Joan uiteindelijk in haar eentje naar school gestuurd.
De familie kreeg een nieuwe dokter toegewezen en hij stuurde Jasmine door naar een psycholoog. Met tegenzin bracht Louise het kind naar de psycholoog voor een gesprek en wat testen. De psycholoog verklaarde Jasmine voor gek.

Maar Jasmine was niet de gene die gek was. Op één mei 2004 om 18.00 uur overleed Jasmine Green aan een hersentumor. Zij was acht jaar.
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
krisjuh
Potlood
Potlood
Berichten: 77
Lid geworden op: 14 jun 2009 10:41

Wow! Bam ik het het proloog in een adem uitgelezen. Het eerse stuk grijpt me aan. Je begint heel normaal met een gewoon gezin en het word steeds heftiger! Je hebt alles heel mooi geschreven en ik zie geen typefouten. Ik zou zeggen, snel verder ;)
Find happiness in the simplest things.
Gebruikersavatar
Laura
Ex-staflid
Ex-staflid
Berichten: 994
Lid geworden op: 20 mei 2007 10:09
Locatie: Tiel
Contacteer:

Oh nou moet ik verklappen dat er wel wat kleine foutjes in staan en ik het meeste ondertussen in mijn Word document al heb verandert. Dat ga ik nu dus ook even doen. Je zal er niets van merken denk ik ;)
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
Gebruikersavatar
Elice*
Balpen
Balpen
Berichten: 175
Lid geworden op: 07 apr 2007 23:21
Locatie: Haarlem

Yep. De proloog begint al zeer aangrijpend.

Ik heb er vertrouwen in dat de aankomende stukken net zo goed zijn of zelfs beter! :super
het aller mooiste geschenkt,
Is het gebaar.
Gebruikersavatar
Patrick
Beheerder
Beheerder
Berichten: 1902
Lid geworden op: 05 feb 2008 18:39
Locatie: Zuid-Limburg
Contacteer:

Goed geschreven! Je hebt een fijne stijl en die lijst vlot weg.
Vooral de eerste en de laatste alinea zijn zeer goed. Je hebt daar de juiste woordkeuze gebruikt!
Sterker nog, vader en moeder Green hadden een druk leven en het geld kwam binnen stromen.
Ik zou die zin toch iets anders schrijven: Sterk nog, vader en moeder Green hadden een druk leven en het geld stroomde binnen.

Die kwam vind ik zo raar staan. Alsof het geld letterlijk binnenstroomt xD Maar dat is mijn mening.

Ga zo door! :D
Why are you so frightened? Have you no faith?
Blueberry-
Puntenslijper
Puntenslijper
Berichten: 14
Lid geworden op: 07 apr 2010 17:43
Locatie: Somewhere in Overijssel

Ah, wat zielig! Arme Jasmine...

Je bouwt het heel mooi op; je begint met een schijnbaar normaal gezin en eindigt met zoiets zieligs... Mooi gedaan!

Je schrijfstijl is ook heel fijn; als lezer kun je lekker doorlezen. Goed gedaan!

Snel verder?
Mum: That's just the way the cookie crumbles..
Me: But I don't want a crumbled cookie!!
Dad: Cookies!? Where??!
Gesloten

Terug naar “Het Dramatheater”