) kritiek. ik kan tips goed gebruiken!ZJAPYO
__________
Met elke trap die hij deed werd hij het meer zat. Hier had hij al zo vaak gefietst, in hetzelfde, trage ritme. Maar, hij mocht niet zeuren, er waren immers maar weinig mensen die zo dichtbij school woonden. Met een nieuwe zucht deed hij een nieuwe trap. Het was toch niet zo ver meer. Zo`n 100 meter nog, schatte hij. Hij keek op zijn horloge. Vijf over acht. Hij had nog alle tijd.
Het zal wel weer een zware dag worden. Een biologie repetitie en nog wat leren voor godsdienst, maar dat was nog niet zo erg. Die nieuwe lerares biologie wel. Wat een mens zeg. Ze heeft alles in de gaten. Het maakt niet uit of je wel of niet afkijkt, als zij het ziet is het zo, en dus blijf je een uur langer. Op maandag nog wel. En dan zijn al het zevende uit. Hij zag het zwaar in voor vandaag. Hij was nu in ieder geval op school.
Bij de kluisjes kwam hij Maarten tegen. Het was het gebruikelijke praatje. Nadat hij zich eindelijk tussen de mensen bij de roosterwijzigingen had gedrongen, zag hij dat de lerares biologie afwezig was. Een goed begin van de week dus. Maandag het zesde. Geweldig. Genoeg gezwam, de bel ging. Het was het gebruikelijke duwen en trekken bij de trappenhuizen.
Het laatste uur en Frans. Die combinatie kon maar een uitkomst hebben voor de klas van Michael. Superdruk. Michael was dan ook blij toen de bel ging en ze konden eindigen. Hij had het niet zo met Frans. ‘Die Fransen moeten maar Engels leren’ had hij eens tegen zijn moeder gezegd. Die had hard gelachen. ‘Dat jij goed bent in Engels en Duits, hoeft nog niet te zeggen dat de rest van de wereld dat ook is’. Hij had maar wat terug gebromd. Wat kon het hem ook schelen. Nu moest hij maar zo snel mogelijk thuis zien te komen. In de gangen liep hij tegen iedereen op. Hij werd hier en daar na geroepen. Op school vonden ze hem een nerd. Een onhandige, slappe, in geïsoleerde nerd. Het kon hem niets schelen. Ze dachten maar wat ze over hem wilden. Ze wisten niet hoe hij echt was. Dat hij op kickboksen zat. internationaal vrienden had. ‘Niet alles hoeft zijn zoals jullie het zien.’ Had hij eens tegen een jongen gezegd, die hem nariep. Michael was teruggelopen naar de jongen en had hem deze woorden dreigend toegefluisterd. Alle aandacht was toen op hem gericht. Er was nog nooit iemand geweest die het had aangedurfd om Mike tegen te spreken. Michael was gewoon weggelopen, alsof er niks was gebeurd. Hij werd de volgende dagen en weken tegengewerkt op school. Naroepen, duwen, aan zijn spullen zitten, ze deden het allemaal. Hij had het allemaal genegeerd. Hij had geen vrienden op school, en niemand wist wie hij in werkelijkheid was. De top werd op een vrijdag bereikt. Ze gingen weken door, en op die donderdag hadden ze een mail over hem gestuurd. Hij was de volgende dag naar Mike toegelopen. Hij stond op z´n gebruikelijke plekje in de hoek van de aula. Michael ging recht voor Mike staan, en keek hem recht in de ogen. Hij zag twee minachtende ogen. Die blik. Het maakte Michael boos. Heel boos. Hij was Mike aangevlogen. Ze vochtten. Michael won met gemak. Een blauw oog was zijn enige schade. De schade aan Mike was erger. En bloedneus, een blauw oog en een hersenschudding. Hij was de volgende dag niet op school gekomen. Michael kreeg een blokweek. Het kon hem niets schelen. Hij had Mike´s zwakke plek geraakt. Michael had zijn status als vechtersbaas de grond in geslagen. En hij was verder gegaan. Hij had Mike`s E-mail gehackt. Een mail op Mike's¬¬ naam gestuurd aan iedereen die mike kende. Plus de school. Het was een vreselijke mail. Daarna had Michael Mike´s hyves gehackt en verwijderd. Toen kwam de klap op de vuurpijl. Op het netwerk van school ingebroken en duidelijke sporen van Mike achtergelaten. De ultieme wraak. Maar het had meer gevolgen dan de schorsing van Mike. Door de vechtpartij was Michael een stuk populairder geworden. Het kon hem niets schelen. Echte vrienden zijn geen vrienden vanwege je overwinningen. Door zijn overdenkingen had hij niet in de gaten dat hij al bijna thuis was.
Hij liep gelijk door naar de keuken. Er was toch niemand thuis. Toen hij klaar was met drinken ging hij naar boven, naar zijn kamer. Hij zette zijn laptop aan en plofte op zijn zitzak neer. Hij had vijf berichten in z´n postvak in. Even kijken. Een van John. John woonde in New York. Michael was in de zomervakantie bij John geweest. Ze waren erg goede vrienden, maar het was wel moeilijk contact te houden op zo´n afstand. En dan had je ook nog het tijdverschil. Maar het mocht niet baten. Echte vriendschap kent geen grenzen. Dus ook deze niet. Hij opende het bericht.
Hey Michael, je moet echt even onze site bekijken! Er staan nieuwe foto´s op van de zomervakantie. Jij staat er ook op met m´n zus. Zij vond ze net zoals ik leuk (en dan vooral de foto´s van jou met haar). Hopelijk jij ook. Oh ja, er staat ook een filmpje op van de zomer (natuurlijk heb ik er een professional-look aan gegeven). Ik heb ook nog een vraag aan je, wil jij samen met mij de nieuwe bijeenkomst regelen? Het leek me leuk om het dit jaar eens anders te doen. Wat dacht je van een kamphuis ergens in ´the middle of nowhere´? Canada lijkt me het best bereikbaar voor iedereen. We bespreken het nog wel. Kom je vandaag nog online, dan kunnen we het bespreken. Tot dan. J.
Het leek Michael wel een goed idee. Hun site had voor heel wat vrienden gezorgd. Alle Christelijke jongeren vanuit de hele wereld konden zich gratis aanmelden. Op de site kon je van alles zetten. Van filmpjes tot hack tutorials. Het was het idee van Michael geweest. Hij had op allerlei christelijke buitenlandse sites reacties over de site gezet, en al snel kwamen er meer leden. Na een tijdje werd het zelfs te veel werk voor één persoon, en dus werd na enig overleg, John als medebeheerder aangewezen. Die had verzonnen om elkaar in real-life te zien. Het was behoorlijk wat geregel, maar het werd geregeld. Het was een onvergetelijk weekend geworden. En dus werd er voortaan ieder jaar een bijeenkomst gehouden. Op de site kon je ook polls posten, en chatten. Michael kon dus voortaan elke dag contact maken met de andere leden. Het was een prachtige site geworden. Sommige leden deden een IT-opleiding, en dat gaf de site een erg professioneel uiterlijk. Het was wel erg duidelijk dat Michaels hier op zijn plaats was. De tweede mail die hij bekeek was net zoals de derde reclame. Hij verwijderde ze, en opende de vierde mail. Hij wist na enkele minuten nog niet wat er stond. Het was raar gebrabbel, er was echt geen touw aan vast te knopen. Dit is wat Michael las:
unyyb Zvpunry.
jr jrgra nyyrf ina ra bire wbh
jr jrgra jng wr urog trqnna zrg zvxr, znne mbvrgf mny wr avrg ovw baf yhxxra.
jr uroora vrgf ina wr abqvt. jr zbrgra rrefg jrgra bs wr jry trfpuvxg ora.
fcrry urg fcryyrgwr zrr, bs qr jnneurvq xbzg anne obira. obiraqvra vf bamr znpug tebgre qna wr qraxg. urg oyvwsg avrg ovw fpubby. xvwx znne rraf bc wr erxravat. jr xhaara abt irry zrre, qhf fcrry zrr, bs jr fybcra wr yrira.
Jvw
Wat een onzin. Misschien was het Russisch en is het naar het verkeerde adres gestuurd. Maar toch voelde hij zich er niet zo lekker over. Iets klopte er niet aan die mail. Hij kon niet zeggen wat. De mail had geen afzender. Hoe kon dat? Er is altijd wel een afzender, zelfs al is de afzender onbekend, dan staat dat er ook. Maar nu helemaal niets. Hij keek maar verder in zijn mailbox. Het laatste bericht was een bestand. Toen hij het wilde openen zag hij dat het een RAR bestand was. Hij liet het door zijn RAR-decoder gaan en hij kon het openen. Er stonden verschillende bestanden op. Hij opende maar eerst het audio gedeelte. Hij hoorde alleen maar iemand zwaar hijgen. En een stem. De stem sprak een taal die Michael niet kende. Michael voelde zich steeds minder op zijn gemak. Er klopte iets niet aan deze twee mailtjes. Hij opende het volgende bestand. Hij kreeg een word bestand voor zich dat was geschreven in een raar lettertype. Hij veranderde het figuurtjeslettertype in een leesbaar lettertype.
De schrift der blinden is de sleutel voor het slot.
Meer stond er niet. Michael begon na te denken. Konden blinden schrijven, of was dit gewoon een gezegde. Hij ging op internet kijken, maar hij kon geen gezegde vinden dat erop leek. Hij keek op wikipedia.