Verliefd op een killer

[Carolus]

Proloog - Het boek


Ik liep door de zaal met boeken. Ik bofte wel met zo'n rijke vriendin! Ze had haar eigen badkamer, wc, kamer, tuinhuis, ... En een bib! Nu is het wel zo dat ze niet zo van lezen houd ... Maar ik wel! Ik mocht vandaag eens een paar boeken meenemen. "Drakentand ... Nee. Moordenaar ... Nee. Op reis ... Nee. Verliefd op de moordenaar van mijn zus ... Ne ... Ja!" Ik nam het boek uit de kast. Snel draaide ik het boek om zodat ik de achterkant kon lezen. "Yasmien komt erachter dat haar vriendje, Robin, haar zusje vermoord heeft. Ze leeft dagen in angt tot er iets ergs gebeurd ... Hmm, dat word wel wat!" Ik nam het boek en stak het in haar tas. Toen liep ik naar Iris, mijn liefje, en bedankte haar. Ik fietste toen naar huis.

[Sabbientje]

Beste Carolus,

Het boek tekentje is ervoor om aan te geven of een verhaal af is.
Aangezien jij net begint met je verhaal, heb ik het teken verwijderd.

Ook zit er in je PM box een welkomst berichtje.
Hier staan allerlei belangrijke dingen in, lees deze (en de links die hierin staan) dus even goed door.

alvast bedankt.

met vriendlijke groet,

Sabbientje
beheer OV

[Carolus]

Hoofdstuk 1: De Witte Boekenheks

1 week later

Ik had net het boek uitgelezen. Prachtig boek vond ik.
De volgende dag ging ik op weg naar mijn vriendin,
om het boek terug te geven.
Ik liep naar haar huis, maar onderweg werd ik tegengehouden.
"STOP!" Riep iemand. Ik keek verbaasd in het rond.
Niets te zien? "Hier ben ik!" Zei een fluisterende, zachte maar strenge stem.
"W-wie bent u-u?" Vroeg ik stotterend. Geen antwoord. "Ik ben het spook van de opera!"
Ik gilde het uit. "Nee hoor," Zei de stem. " Grapje. Ik ben De Witte BoekenHeks." Er verscheen plots een vrouw in een grijs-witte cape. "H-o..Hoi?" Probeerde ik uit te brengen. "Dag." Zei de vrouw. "W-wie was u ook a- a ... al-we-er?" Vroeg ik nog steeds stotterend. De vrouw zuchtte. "Ik ben De Witte BoekenHeks, ook wel de Penner genoemd, Het Sarcastische Boek, en nog veel andere namen heb ik gekregen door jullie volk." Ik knikte aarzelend. "En ik ben hier voor jou. Ik kan boeken tot leven wekken. En IK ZAL JOU BOEK TOT LEVEN WEKKEN! JIJ ZAL DEGENE WORDEN DIE VERLIEFD WORD OP DE MOORDENAAR! MHUHAHAHAHAHAHA!" Ik slikte. Was dit wel een goeie fee/heks of wat dan ook? Ik dacht van niet. De verliefde werd namelijk ook vermoord door de moordenaar ... Zou dit ook met mij gebeuren? Ik wilde snel weglopen, maar de heks riep enkele dwaze ikbedoelprachtige woorden en ik zag een flits.


Het was een prachtig licht, maar toch bedekte ik mijn ogen. Gelukkig was ik niet blind geworden! Ik keek in het rond. Er was niets gebeurd. "Zeg, is dit een mop ofzo?" Ik glimlachte bij de gedachte. “Komop, waar is de camera? Kom ik nu op tv?” Toen hoorde ik de stem weer. “Nee, dit is een geschreven mop …” Ik hoorde duidelijk sarcasme in haar stem. Toen zuchtte ik. Ik liep dan toch maar door. Wel snel, want ik voelde me niet op mijn gemak.
Uiteindelijk kwam ik bij het huis van mijn liefje. Ik belde aan en de moeder van Iris deed open. “Ze is boven” zei Amanda (is moeder van Iris) tegen me, alsof ze mijn gedachten raadde. Ze kwam met me mee naar Iris haar kamer, en deed de deur open. Toen gilde ze. Toen gilde ik. Toen gilden we allebei. Daar lag Iris, dood, en er sprong iemand, - ik weet niet wie - , uit het raam. Verschrikt dacht ik aan die heks. Was ze … Nee. Ik zette de gedachte uit mijn hoofd. Voor de zekerheid pakte ik mijn boek. En mijn vermoeden werd alsnog bevestigd. Alles was nog hetzelfde, enkel de namen waren veranderd. Ik las snel de achterkant:

Paul komt erachter dat zijn vriendin, Hanne, haar kleine zusje Iris heeft vermoord. Hij leeft dagen in angst tot er iets ergs gebeurt …

[JodieJJ]

De gedachte achter het verhaal vind ik leuk alleen zouden de stukken nog veel meer beschreven mogen worden Zodat je echt spanning gaat oproepen, nu vind ik het nog niet echt spannend.

Daarbij opletten met het woordje toen probeer dit alleen te gebruiken waneer het echt noodzakelijk is, nu vind ik het een beetje storend in de tekst staan.

succes met verder schrijven

[Carolus]

Ik denk niet dat ik hier nog aan verder werk :s Ik ben volledig de draad kwijt ...

Binnenkort een nieuw deel!

[Carolus]

Mijn hersenen draaiden op volle toeren. Het boek. Waar was het boek? Meteen liep ik naar mijn kamer en nam het boek uit de zak. Ik las snel het hoofdstuk na de ontdekking. Daarin stond dat een man zou opduiken in het huis van de jongen, en dat die hem zou aanvallen. De man werkte in opdracht van het meisje en daardoor werd de jongen verliefd op het meisje. 'Dit is absurd ...' dacht ik. 'Dit is gewoon? lol?!' Dit wilde ik niet. Op het einde van het boek zag ik een nieuwe zin. 'De jongen maakt er een einde aan.' Ik schudde verward mijn hoofd. Maakte er een einde aan? Alle hoodstukken waren verdwenen, alleen de hoofdstukken die al gebeurd waren en één ander. Daarna waren alle andere bladzijden weg en stond deze zin op een blad.

De jongen maakt er een eind aan.

Net toen ik dat andere hoofdstuk wilde gaan lezen, zag ik plots een schaduw voorbij kruipen. Meteen keek ik rond en zag opnieuw iets bewegen. Ik keek bang naar het boek. Zou de man komen. Toen begon ik, vreemd genoeg, te lachen. Dit was toch zoooo voorspelbaar. Moest dit echt precies zoals in het boek aflopen. "Ben ik iemand uit een boek?" Vroeg ik me hardop, grinnikend af. "Komop, waar zijn de camlera's? Is dit zo'n gefilmpje grap ofzo." Meteen hoorde ik een duistere stem achter me. "Nee. Dit is een geschreven mop." Dat had de heks ook al gezegd. Absoluut niet grappig meer ... Ik draaide me op en keek recht in de ogen van de man uit het boek.

[Jelle]

Ik nam het boek en stak het in haar tas. Toen liep ik naar Iris, mijn liefje, en bedankte haar. Ik fietste toen naar huis

Hoewel het idee achter het boek heel spannend is, lees ik het toch niet echt gemakkelijk. Sommige zinnen lopen niet helemaal lekker, wat het een beetje hakkelend maakt om te lezen.

Net als dit stukje:

Ik nam het boek en stak het in haar tas.

Ik neem aan dat ze het boek in haar eigen tas stopte, dus dat had denk ik zo moeten zijn "Stak het in mijn tas"

Toen liep ik naar Iris, mijn liefje, en bedankte haar. Ik fietste toen naar huis

Dit stukje loopt ook niet helemaal lekker, misschien had je beter van kunnen maken: ik liep naar m'n vriendin Iris om haar te bedanken, waarna ik vervolgens naar huis toe fietste.

Het woordje toen gebruik je een beetje te snel achter elkaar, toen is voornamelijk een woord wat je gebruikt in de verleden tijd, of achter een komma... Hier moet je heel voorzichtig mee zijn.

Het zijn maar suggesties

Maar het is wel een leuk idee om over te schrijven.