Not what he want

[Cynthia]

"Gebaseerd op de boeken van twilight en vampire diaries'


Ik ga een verhaal schrijven uit het perspectief van Anouk, een meisje van 16 jaar, ze woont in een huis samen met haar twee broers Menno (18) en Justin.(21) Omdat hun
moeder is overleden en hun vader op een dag ineens is weggegaan bij zijn kinderen. Menno is zwaar depresief geworden na het overlijden van zijn moeder en Justin is altijd al een aparte jongen geweest.



Daar loop ik dan in het donkerste bos wat ik mezelf maar kan voorstellen. Langzaam loop ik, zoekend naar de uitgang van dit bos. Achter mij hoor ik een hoop geritsel. Mijn passen gaan sneller en harder het geritsel wat ik achter mij hoorde verandert ook naar snel en hard. Ik draai me angstig om, knijp mijn ogen zo fijn als ik maar kan maar zie niks ik draai me weer terug om en dan zie ik iets snels naar me toe rennen, twee glinsterende tanden schieten omhoog en dan met een vaart richting mijn nek.

Bezweet schiet ik overeind, een droom, gelukkig maar. Ik laat nog alles tot me door dringen over deze droom of eerder deze nachtmerrie. Ik was zo bezig met deze nachtmerrie dat ik geneens door had dat er iemand naast me zat.
"Anouk, gaat het wel?"
Deze donkere maar altijd lieve stem kan ik altijd herkennen, het is Justin. Na de dood van onze moeder en het vertrek van onze vader zorgt Justin zo goed voor mij maar ook voor Menno die dat wel nodig heeft.
"Ja, het gaat wel, nachtmerrie."
Met mijn hand probeer ik het knopje van mijn nachtlampje te vinden en doe deze aan. En dan tot mijn verbazing zie ik dat Justin zijn kleren nog aan heeft. Ik kijk op de wekker naast me en zie dat de rode letters 03: 27 aan geven.
"Of je bent vroeg op voor school of je bent lekker laat thuis gekomen."
Zijn lieve schuine glimlach wat mamma ook altijd liet zien verschijnt op zijn gezicht.
"ik denk dat we het maar bij de tweede houden,Nouk."
Ik wilde reageren maar het gapen hield me tegen.
"je bent nog steeds erg moe, het is maar goed als je gaat slapen."
Voorzichtig laat Justin me vallen met mijn hoofd op het kussen en aait zachtjes over mijn voorhoofd heen. Dit doet hij vaker bij mij als ik niet kan slapen, maar nu is het vreemd en anders, zijn hand voelt verschikkelijk koud aan terwijl het heel erg warm is.
"heb je het zo koud?"
vraag ik dan maar zachtjes. Hij knikt langzaam en rijkt zijn hand richting het knopje van mijn nachtlampje. Ik sluit mijn ogen en hoop dat ik maar zal genieten van een fijne droom.