Proloog,
Zijn ogen die altijd glinsterend naar me keken als zijn zalmroze lippen zeiden dat hij van me hield. Zijn golvende halflange haar dat wapperde in de wind als hij voor mijn deur stond midden in de nacht om me te zeggen dat hij me mistte. Zijn tedere handen die de mijne hadden vastgehouden. Niets was daar nog van over. Zijn ogen waren kil en levenloos. Zijn haar lag verward op zijn hoofd en zat aan zijn gezicht geplakt. Er zaten sneeën in zijn handen, zijn handen die onder het bloed zaten. Ik keek naar beneden. Een traan druppelde van mijn wang en belandde op zijn koude lichaam. Ik moest hier weg, nu meteen. Afscheid nemen. Afscheid nemen van de persoon waar ik het meeste van hield, maar die ervoor had gezorgd dat mijn hart verteerd was door haat. Door hem kon ik alles aan, maar kon ik ook dit overleven? Nee. Niet nu hij er niet meer was.
-------
het is alleen het proloog, ik moet de rest nog gaan schrijven (:
Plastic Smiles
Laatst gewijzigd door Mirry op 11 jun 2010 19:58, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: Wil je niet dubbel posten? Je kunt de edit knop gebruiken als je nog een berichtje toe wilt voegen ;) Ik heb het nu even voor je gedaan.
Reden: Wil je niet dubbel posten? Je kunt de edit knop gebruiken als je nog een berichtje toe wilt voegen ;) Ik heb het nu even voor je gedaan.
You're the writer of your own life
