De boom stond stil
Verslagen
De donder ingeslagen
Zijn takken hingen levenloos
En wachten op de grond
Zijn benen knikten
Zijn knieën zwichtten
de hemel ging verder
De aarde dichter
De scheuren barsten
De wonden reten
Open en bloedde schuld
geef het op
Op zich vind ik het een mooi idee, maar ik vind het niet je beste gedicht. Het.. zegt me niet echt iets, het doet me niks zeg maar. Ik krijg geen medelijden met de boom of zo, haha, dat klonk een beetje raar.
Ik neem aan dat je ook hier in verleden tijd schreef, het moet dus barstten zijn. (:silence schreef:De scheuren barsten
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
je hoeft ook geen medelijden met de boom te hebben. de boom is een metafoor van een persoon. barsten is het hoor. hij heeft het opgegeven en nu bloeden zijn wonden schuld.
I don't suffer from insanity, I enjoy every minute of it!