The Grolin.

[luckyme]

hee hier is mijn verhaal. het is eigenlijk de eerste keer dat ik een verhaal schrijf echt dus niet al te streng beoordelen wel mag je opbouwende kritiek geven en daar doe ik dan ook zo snel mogelijk wat aan.

Personages:
Meike – 17 – Heeft een goed leven tot Sophie dood gaat en ze Ricardo ontmoet.
Sophie – 17 – Is heel populair en is de beste vriendin van Meike.
Ricardo – 3026 – Is een Grolin en haalt Meike over om bij hem te komen wonen en te veranderen in een Grolin.

Proloog:
Meike zit op een grote school en heeft maar weinig vrienden. Eigenlijk is het er maar één: Sophie. Sophie is heel populair en heel aardig. Op een dag komt Sophie onder een vrachtauto en gaat dood. De wereld van Meike stort in en dan komt ze in de handen van Ricardo. Ricardo is een Grolin.

Grolin’s:
Een Grolin is een wezen wat eeuwig leeft. Ze kunnen in alles veranderen wat ze maar willen en ze hebben allemaal prachtige diepblauwe ogen. Als ze in hun oorspronkelijke gedaante zijn lijken ze een beetje op een soort draak. Alleen dan met meer mensentrekjes en ze hebben handen met mega klauwen. Ook hebben ze prachtige witte vleugels. Ook hebben ze speciale krachten.

Korte samenvatting:
Het was het einde van de zomervakantie en Meike & Sophie gingen naar 4-VWO. Meike ziet er erg tegenop maar met de hulp van Sophie lukt het wel. Dan op een dag komt Sophie onder een vrachtauto en is op slag dood. Meike weet zich geen raad meer tot ze Ricardo ontmoet. Hij zegt dat hij haar kan helpen en ze gelooft hem meteen doordat ze zo in de put zit..

Hoofdstuk 1:
Het was 7 uur en Meike hoorde haar wekker afgaan. Het was de eerste dag na de vakantie en ze had helemaal geen zin om naar school te gaan. Ze drukte op de knop en deed haar ogen open. Meike stond op om zich te gaan omkleden. Ze liep naar de spiegel en bekeek zichzelf. Ze had mooie donkerblonde krullen die mooi langs haar gezicht hingen. Ze had mooie donkergroene ogen. En haar hele gezicht was mooi gaaf. Ze was slank en had geen grammetje teveel. ´wat moet ik nou aan?’ mompelde ze in zichzelf. Ze deed maar een skinnyjeans en een blouse met een giletje aan. Daaronder deed ze haar nieuwe vans aan. Meike was aan het piekeren over school toen opeens de bel ging. Ze rende naar beneden, waar Sophie op haar stond te wachten. ‘wat zie jij er goed uit!’ zei Sophie toen Meike naar beneden kwam. Meike begon te blozen ‘ach dank je.’ Meike liep naar de keuken waar haar tas al klaar stond. Ze liep naar de deur en pakte snel haar jas. ‘mam ik ben weg!’ riep Meike naar boven. Dan loopt ze de deur uit en pakt haar fiets.

Hoofdstuk 2:
Meike en Sophie waren vroeg op school. Ze liepen door de gangen naar hun kluisje. Het was niks nieuws ze bleven in dezelfde klas en bij hetzelfde kluisje. Ze hadden een paar weken geleden al een ‘kennismakingsdag’ gehad terwijl ze al iedereen kende. Ze liepen naar de aula en gingen op een bankje zitten. Opeens keek Sophie heel blij naar Meike ‘we krijgen een nieuwe jongen in de klas!’ zei ze opgewonden. ‘hoe ziet ie er uit?’ vroeg Meike. ‘ik weet het niet eigenlijk.’ Meike begon te lachen ‘ik ben benieuwd.’ Maar vanbinnen vond ze het niet zo interessant, want ach hij zou toch niks in haar zien.

[Flubby]

De hoofdstukken zijn erg kort. Te kort om echt een hoofdstuk van een verhaal te zijn. Je kan het meer zien als een alinea.

Ook kan je wat meer gevoel in de zinnen leggen, door de manier van dingen doen/denken/zeggen een beetje aan te passen, zodat de emoties er in zijn verwerkt. Je kan bijvoorbeeld zeggen of ze zucht, of ze mompeld of dat ze nog weer iets anders doet. Bijvoorbeeld dit stukje:

Het was 7 uur en Meike hoorde haar wekker afgaan. Het was de eerste dag na de vakantie en ze had helemaal geen zin om naar school te gaan. Ze drukte op de knop en deed haar ogen open.

Dat wordt:

Het was 7 uur in de vroege morgen. Meike's oren vingen een piepend geluid op, het geluid van haar irritante wekker. De eerste dag na de vakantie was aangebroken, maar ze had helemaal geen zin om naar school te gaan. Zuchtend sloeg ze met haar hand op de knop van haar wekker, waardoor hij ophield met piepen, en opende langzaam haar ogen.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

O, en je kan een harde return doen als je een dialoog gaat schrijven ^^

[luckyme]

bedankt voor de tip!
kan ik dat stukje niet gebruiken in mijn verhaal (wat jij verandert hebt he)

[Flubby]

Nou, nee, het verhaal is van jou. En je moet zelf verzinnen wat er verder in voor komt.

Verder hoop ik wel dat je ermee door gaat, omdat verhaallijn wel leuk is ^^

[luckyme]

was eienlijk een grapje
maarja ik ga snel verder

[Yalena]

Wat Flubby zegt; de hoofdstukken zijn te kort. Ze zijn een alinea, geen hoofdstuk. Verder kan alles van 'personages' tot 'korte samenvatting' weg. Als ik dit lees, hoef ik het verhaal niet meer te lezen. Alle informatie die daar staat kan handig zijn voor jezelf, maar daar heeft de lezer niets aan. In tegendeel: de lezer weet een paar belangrijke punten in je verhaal al en daardoor zal hij minder snel het verhaal lezen. Je moet in je verhaal vertellen wie de personages zijn, door de situatie's waarin ze terechtkomen, gesprekken of gewoon even een kort stukje beschrijving. Ook zo bij de Grolins. Het is veel leuker als we er pas in het verhaal achter komen wat Grolins zijn. Dit legt Ricardo bijvoorbeeld uit aan Meike als ze erachter komt dat hij een Grolin is (weet ik veel). De proloog, daarbij, is ook eerder een 'korte samenvatting'. Een proloog moet al vertellend, verhalend zijn. Nu soms je een paar feiten op.

Hoofdstuk 1:
Het was 7 uur (1) en Meike hoorde haar wekker afgaan. Het was de eerste dag na de vakantie en ze had helemaal geen zin om naar school te gaan. Ze drukte op de knop en deed haar ogen open. Meike stond op om zich te gaan omkleden. Ze liep naar de spiegel en bekeek zichzelf. Ze had mooie donkerblonde krullen die mooi langs haar gezicht hingen. Ze had mooie donkergroene ogen. En haar hele gezicht was mooi gaaf. Ze was slank en had geen grammetje teveel. ´w (2)at moet ik nou aan?’ mompelde ze in zichzelf. Ze deed maar een skinnyjeans en een blouse met een giletje aan. Daaronder deed ze haar nieuwe vans aan. Meike was aan het piekeren over school toen opeens de bel ging. Ze rende naar beneden, waar Sophie op haar stond te wachten. ‘wat zie jij er goed uit!’ zei Sophie toen Meike naar beneden kwam. Meike begon te blozen ‘ach dank (3) je.’ Meike liep naar de keuken waar haar tas al klaar stond. Ze liep naar de deur en pakte snel haar jas. ‘mam ik ben weg!’ riep Meike naar boven. Dan loopt (4) ze de deur uit en pakt (4) haar fiets.

1) Er is een ongeschreven regel die zegt dat getallen onder de tien voluit geschreven moeten worden. Dat leest fijner.
2) Dit moet een hoofdletter zijn. Ook al staat er een aanhalingsteken: je begint een nieuwe zin.
3) Tussen 'ach' en 'dank je' moet een komma.
4) Je bent goed bezig in verleden tijd en dan, plots, schakel je over naar tegenwoordige tijd. Kies een tijd en ga daarmee verder.

Meike en Sophie waren vroeg op school. Ze liepen door de gangen naar hun kluisje. Het was niks nieuws ze (1) bleven in dezelfde klas en bij hetzelfde kluisje. Ze hadden een paar weken geleden al een ‘kennismakingsdag’ gehad terwijl ze al iedereen kende (2). Ze liepen naar de aula en gingen op een bankje zitten. Opeens keek Sophie heel blij naar Meike ‘we (3) krijgen een nieuwe jongen in de klas!’ zei ze opgewonden. ‘hoe ziet ie er uit?’ vroeg Meike. ‘ik weet het niet eigenlijk.’ Meike begon te lachen ‘ik ben benieuwd.’ Maar vanbinnen vond ze het niet zo interessant, want ach hij (4) zou toch niks in haar zien.

1) Tussen 'nieuws' en 'ze' moet een komma.
2) Hier moet nog een 'n' bij, dus 'kenden', aangezien Sophie en Meike tezamen meervoud zijn.
3) Na 'Meike' moet nog een punt. Je begint weer een nieuwe zin.
4) Hier moet ergens een komma, weet alleen niet precies waar. x]

Let er ook op dat je je zin niet altijd met het onderwerp begint. Dat gaat heel snel vervelen. Probeer je zinslengte ook een beetje te variëren. Steeds korte of steeds lange zinnen leest ook niet fijn. Je zou ook eens kunnen proberen dingen mee te delen via Meike's gedachten of gevoelens. Je moet niet alles 'vertellen', soms kan je prima vanuit Meike's oogpunt kijken. Leest meteen leuker. Telkens iemand iets zegt, kan je op een nieuwe regel beginnen. Dan is het makkelijker om te begrijpen wie wat zegt. (: