''Dit is verdomme krankzinnig, Regan. Serieus.'' Kevin klauterde met lood in zijn benen over de schutting van de tuin. Het meisje zuchtte hardop en gaf de jongen een zetje waardoor de jongen bijna rechtstreeks met zijn gezicht in het goedverzorgde bloemperkje viel. ''Allemachtig! Ben je nou helemaal gek geworden?!''
''Ik wilde je alleen helpen.'' Snauwde het meisje bits terug. En vervolgens voelde de jongen hoe de schutting driftig heen en weer bewoog. Nerveus keek hij onder hem en zag hij hoe het meisje ook naar boven klom.
''Wacht even!'' Prevelde hij, neurotisch keek hij om zich heen. ''Wacht tenminste tot ik er overheen ben geklommen!''
''Dan ben ik honderd, Kevin!'' Sneerde Regan.
Naar mijn allerliefste vijand
''Dit is verdomme krankzinnig, Regan. Serieus.'' Kevin klauterde met lood in zijn benen over de schutting van de tuin. Het meisje zuchtte hardop en gaf de jongen een zetje waardoor de jongen bijna rechtstreeks met zijn gezicht in het goedverzorgde bloemperkje viel. ''Allemachtig! Ben je nou helemaal gek geworden?!''
''Ik wilde je alleen helpen.'' Snauwde het meisje bits terug. En vervolgens voelde de jongen hoe de schutting driftig heen en weer bewoog. Nerveus keek hij onder hem en zag hij hoe het meisje ook naar boven klom.
''Wacht even!'' Prevelde hij, neurotisch keek hij om zich heen. ''Wacht tenminste tot ik er overheen ben geklommen!''
''Dan ben ik honderd, Kevin!'' Sneerde Regan.
Regan beet ongeduldig op haar lip en zwaaide haar been over de schutting heen terwijl ze een tas achter zich aan sleurde. ' Kom op, eut.' Zei ze zachtjes tegen de jongen en behendig landen ze op haar beide voeten in de tuin. Kevin kwam met veel moeite eindelijk erover heen. ' Vertel me dan in ieder geval wat je van plan bent ' Regan zuchte en draaide zich weer naar hem om
''Ik wilde je alleen helpen.'' Snauwde het meisje bits terug. En vervolgens voelde de jongen hoe de schutting driftig heen en weer bewoog. Nerveus keek hij onder hem en zag hij hoe het meisje ook naar boven klom.
''Wacht even!'' Prevelde hij, neurotisch keek hij om zich heen. ''Wacht tenminste tot ik er overheen ben geklommen!''
''Dan ben ik honderd, Kevin!'' Sneerde Regan.
Regan beet ongeduldig op haar lip en zwaaide haar been over de schutting heen terwijl ze een tas achter zich aan sleurde. ' Kom op, eut.' Zei ze zachtjes tegen de jongen en behendig landen ze op haar beide voeten in de tuin. Kevin kwam met veel moeite eindelijk erover heen. ' Vertel me dan in ieder geval wat je van plan bent ' Regan zuchte en draaide zich weer naar hem om
The rest is still unwritten