Life

[crazy--monkey]

hoi allemaal.
dit is ons(van mij en van livingdreams) verhaal. ik zal even uitleggen hoe het werkt. ik begin met een stukje schrijven en dan (misschien een paar dagen later ofzo) schrijft living dreams een stukje. enz enz enz. het gaat over ons. (even voor stellen ik ben anne. dat is sanne)
ik ben 18 sanne is 17 jaartjes zij is een blondie ik een brunette. even voor het idee en ons (niet zo ) dagelijkse leven.

[anne's perspectief]
Ik slof het Nederlands lokaal uit. Wat heb ik toch een hekel aan die vent. Gelukkig is het nu pauze. In de hal zie ik Sanne staan. Zoals altijd staat ze weer op haar vaste plekje. Ik loop naar haar toe en ze begint gelijk hyper te praten
'Anne Anne!!! van morgen is de GROOOOOTTEEE dag he!" ik kijk haar even duf aan. Dan besef ik me weer waar ze het over heeft.
"MOTORCROSSEN!!!" roep ik blij. We hebben ons ingeschreven voor een cursus motorcrossen dit weekend. Helaas moesten we wel liegen over Sanne's leeftijd maar dat is niet zo'n groot probleem. En mochten ze er achter komen wordt het puppyogen op zetten en dan is het alsnog geregeld.
"nog maar twee uurtjes" zegt ze troostend als ze door heeft hoe depressief ik kijk. Ik begin te huilen "ik nog drie, rot kind" ze lacht
"hehe, oja, helemaal vergeten!!" we zitten namelijk in verschillende klassen. 's middags begin ik mijn spullen te pakken. Met mijn volkswagen kever rijd ik naar sanne's huis. Daar haal ik haar op. We gaan een weekje met 'de meiden' op vakantie hebben we tegen onze ouders gezegd. Het is namelijk meivakantie.
Als we de straat uit zijn roept Sanne "freedom, here i come!!!!"

[livingdreamsx3]

[Sannee.]

Ik laat me terug in de stoel zakken en grijns uitgelaten naar Anne. 'Dit word echt het beste weekend óoit!' Ze lacht naar om mijn enthousiasme en kijkt weer naar de weg. Als we even later de hoek omslaan veert ze ineens omhoog. 'Sann! pak mijn tas! nu!' Ik kijk haar verbaasd aan, maar doe wat ze me vraagt. Ze heeft een grote blauwe kipling-tas bij zich, die echt herinneringen bij me omhoog haalt, ze heeft hem als sinds de brugklas en het ding heeft heel wat gekke dingen meegemaakt. Ik begin te lachen en vraag wat ze moet hebben. 'In het linker voorvakje zit iets wat we nú moeten hebben!' Ik glimlach en tover een fototoestel uit het vakje. Natuurlijk, een weekendje met ons samen kan niet zonder vastlegggen voorbijgaan! Helemaal omdat het waarschijnlijk het leukste word wat we ooit hebben gedaan.. 'WAAG HET!' Anne probeert me met één hand te slaan terwijl ze met de ander probeert te sturen. 'Wat flauw man, ik probeer alleen een mooi filmpje te maken van je prachtige rijgedrag! die geconcentreerde blik van jou is echt beeldschoon' Ze slaat me tegen mijn wang, en ik geef mijn pogingen op.

Na een uur rijden beginnen we nogal honger te krijgen en we rijden bij een wegrestaurant het terrein op. 'Best sneu eigenlijk, dat we helemaal tegen onze ouders hebben gezegd dat we er "met de meiden" op uit gingen' merk ik op. 'Neejoh. dat was even noodzakelijk' Anne grijnst naar me. 'Anders hadden we hier met sprokkeltje* gezeten' voegt ze er kwaadaardig aan toe. Ik barst in lachen uit als ik terugdenk aan onze laatste vakantie met haar, wat een drama. We hadden bijna de politie gebeld toen ze ineens samen met een jongen uit het bos kwam lopen, met verhit hoofd maar zonder brandhout.

Als we gegeten hebben vervolgen we onze reis naar het cross-terrein in Zeeland. Hoe dichter we bij onze bestemming komen, hoe hyperactiever we worden.. We zitten zo'n beetje te shaken als we het terrein op rijden, en ik kan het niet laten om mijn mond open te laten vallen als ik zie hoe alles eruit ziet. Nu nog hopen dat we een beetje leuke groep hebben. 'Anneehh. dit word zo awesome!' Ik hang gillend aan haar nek tot ze me op de grond gooit en haar tas op mijn buik plant. 'Rustig aan blondie! we gaan eerst maar even de buurt verkennen'

*Sprokkeltje; bijnaam van vriendin die graag hout met jongens in het bos gaat sprokkelen, komt echter nooit terug met hout, maar heeft met grote zekerheid iets anders gesprokkeld.. (:

[crazy--monkey]

[anne]
Terwijl ik met Sanne over het terrein loop al zoekend naar het aanspreek figuur, loop ik met mijn rechter voet te draaien. "wat is er nou toch Anne, je draait de hele tijd met je voet, je bent toch niet door je enkel gegaan ofzo he?" vraagt Sanne.
"nee mafkees! Alleen daarnet met het rijden had ik nogal last van een zware voet, en dat moet ik nu weer even compenseren." Sanne kijkt me n beetje vaag aan. "hoe hard reden we dan eigenlijk" vraagt ze. Ik grinnik
"harder dan mijn kilometerteller aan kon geven" zoals al te begrijpen is, is mijn kever opgevoerd. En goed ook! Terwijl we half kwijlend om ons heen kijken, komt er ineens een motor aan scheuren. Hij slipt waardoor een fontein van modder over ons heen komt, de crosser stopt en doet zijn helm af.
"wat doen twee popjes als jullie hier op dit terrein?" Sanne en ik beginnen te lachen. Nog half lachend geef ik antwoord
"popjes komen hier niet eens in de buurt denk ik, maar we zijn hier voor de motorcross cursus" nog voordat de jongen kan antwoorden komt er een tweede crosser. Deze is iets vriendelijker en stopt gewoon voor ons, terwijl hij zijn helm afstoot stoot ik Sanne aan. Ik heb zojuist het gevoel gekregen dat dit weekend nóg leuker gaat worden dan we al dachten. Ik zie aan haar ogen dat ze me zonder woorden begrijpt.
"Robin, kómen er eens meisjes hier die ook om de motoren geven, begroet jij ze zo, zo wordt het nooit wat met jou he" Sanne en ik schieten in de lach. De jongens stelen zich voor.
"nouja, mijn naam weten jullie nu al. Ik ben Robin, ben 22 jaar" zegt de eerste jongen.
"en ik ben Frederick, maar noem me alsjeblieft niét zo, Fredsoo, Freds, Freddy alles beter dan Frederick en ik ben 21 jaar. En jullie zijn?"
"wij zijn Sanne en Anne, beide achttien" zegt Sanne.
“zullen we dan nu maar naar de kantine gaan voor het papier werk" zegt Fredso. Terwijl we gezamenlijk naar de kantine lopen vraag ik
"hoe wist je eigenlijk dat we om de motor geven?" vraag ik aan Fredso.
"nouja, ten eerste stonden jullie bijna te kwijlen. En ten tweede hoorde ik eerst een brullende moter en toen even later liepen jullie door het terrein” ik schiet in de lach.
"dat geluid kwam niet van een motor" zeg ik terwijl we doorlopen. Een beetje vragen kijken de jongens me aan. Ik wijs in de verte "mag ik jullie voorstellen... mijn kevert" ze schieten in de lach.
Als we in de kantine aangekomen zijn, beginnen de jongens allemaal formulieren in te vullen. Na al een flinke stapel doorgespit te hebben vraagt Robin
"en mag ik dan als laatste nog even jullie ID zien?" ik graaf mijn rijbewijs tevoorschijn. Terwijl Sanne heftig aan het zoeken is in haar tas. "vergeten "zegt ze schuldig kijken.
"weet je dat heel zeker?" vraagt Fredso. Sanne begint verder te zoeken en er vallen wat spullen uit haar tas. Waaronder ook. . . Haar ID.

[Cubiculum Nephilia]

Hallo crazy--monkey en livingdream,

Welkom op OV. Zouden jullie je wat uitgebreider willen voorstel in het voorsteltopic wat hiervoor is aangemaakt? Zo leren wij (de lezers) jullie wat beter kennen.

Als advies voor jullie verhaal kan ik zeggen; let meer op het gebruik van hoofdletters en leestekens. Dat leest fijner door. Ook wat vaker (maar niet te vaak) enter gebruiken is makkelijker lezen voor andere mensen. Zo maak je ook onderscheidt tussen alinea's en na elke gesproken zin (mits er van spreker gewisseld wordt) moet ook een enter.

Verder wens ik jullie veel plezier en schrijf gerust verder!

Groetjes, CN

[crazy--monkey]

Oke, we zullen er op gaan letten. Bedankt voor de tips.

[Sabbientje]

Hoi dames,

Leuk dat jullie zo enthousiast zijn.

ik heb 1 vraagje. Zou je voortaan gebruik willen maken van de "post Reply" knop als je antwoord geeft op een berichtje? (vooral als deze direct boven je staat)
Als je de "qoute" knop te vaak gebruikt, kan het forum erg onoverzichtelijk worden.
Daarom heb ik de qoute even weggehaald.
(je mag hem overigens wel gebruiken als je een bepaalde zin wil laten zien ofzo hoor. :p )

Alvast bedankt en heel veel schrijfplezier toegewenst.

Groetjes

Sabbientje
Beheer OV

[livingdreamsx3]

Ik hoop dat het zo beter leesbaar is! Als er meer kritiek is, hoor ik het graag (:
Altijd handig om wat tips te krijgen. Haha, het verhaal is vooral voor onszelf leuk, omdat het voor ons een volkomen verrassing is wat de ander gaat doen!


[Sannee.]

Ik kijk met open mond naar mijn spulletjes die op de grond liggen. Even weet ik niet wat ik moet doen, en als het tot me doordringt dat mijn ID, met mijn geboortedatum daar duidelijk zichtbaar op voor iedereen te zien is, raak ik een beetje in paniek. 'Hahaha, die Sanne, wat ben je toch weer onhandig'.
Anne geeft me een harde stomp op mijn schouder en begint mijn spulletjes bij elkaar te vegen. 'Jaa.. ha..haha.'. Ik besef me meteen hoe ongelofelijk stom ik wel niet moet klinken en dwing mezelf weer normaal te doen. Ik kijk omhoog en zie de jongens me verbaasd aankijken. Meteen voel ik dat ik rood word. Nee, echt een geweldig moment om te gaan blozen. Ik had net zo goed in grote letters op mijn voorhoofd "BUSTED" kunnen schrijven.
'Duuss..' begint Frederick. 'Duss..' zeg ik, in een poging om te doen alsof er niks aan de hand is. 'Dat was wel een leuke foto op je ID zeg! heb nog nooit iemand zo chagrijnig zien kijken' Hij begint te lachen, en al gauw doet Robin vrolijk mee. Ik sta ze even met mijn mond open aan te staren. Het kan gewoon niet dat ze mijn leeftijd niet hebben zien staan.. Frederick kijkt speels naar me, en knipoogt dan. Dus toch.. 'Dus..' begin ik voorzichtig. 'Zouden jullie me nu niet heel hard het terrein af moeten schoppen, en op z'n minst behoorlijk pissed worden?' Ik kijk ze onschuldig aan in de hoop dat het opzetten van grote puppyoogjes invloed heeft op jongens van hun leeftijd.
Anne valt me bij en begint te pruilen. 'Hahaha, jullie zijn geweldig, even wachten!' Robin haalt lachend zijn telefoon uit zijn zak en maakt een foto. 'Luister, Sanne, Anne.' Begint Fredso. 'Gewoon al het feit dat jullie bereid waren om te liegen over haar leeftijd getuigt van enthousiasme'. Robin begint te lachen. 'En pure lef, voor hetzelfde geval waren we van die oude sadisten geweest, en hadden we jullie gemarteld!' Ik kijk met grote ogen naar Anne, nog steeds niet gelovend dat het oké is. 'Jullie zijn óf echt compleet achterlijk, óf jullie vinden het echt een stoere actie.' zegt Anne.
Ervan uitgaand dat het een combinatie van beide is, besluit ik dan maar gewoon alle grenzen te overschrijden en roep lachend: 'Dus, wanneer beginnen we?'
De jongens beginnen te lachen. Robin duwt Anne naar buiten, en ik en Fredso volgen. 'Niet voordat we jullie het huisje hebben laten zien.' glimlacht Robin. 'En, voordat ik het vergeet.. je denkt toch niet dat je er vanaf komt zonder een beetje een gepaste straf?' Frederick kijkt me beschuldigend aan. Anne begint te lachen en slaat me op mijn schouder. 'Hahahaha, sukkel.. je word gestraft, lekker voor je!' Ik kijk haar boos aan. 'Oeehh. als blikken konden doden!' Ze begint weer te lachen. 'Jij word ook gestraft hoor'. Zegt Robin plotseling. De lach verdwijnt van Anne's gezicht en ze kijk de jongens verbaasd aan. 'Wat heb ik gedaan?' Vraagt ze. 'Je bent medeplichtig aan een vorm van oplichting, en die opgevoerde kever van jou is veel vetter dan mijn auto en dat kan ik niet hebben'. Robin grijnst. Anne steekt plagerig haar tong uit. 'Nouja, kom maar op met die straf dan. Quick, like a band-aid'. Grijns ik naar Anne.

Terwijl wij wachten in de kantine bedenken de jongens buiten een passende straf..

[crazy--monkey]

[Anne]
Aangezien de jongens nogsteeds geen straf hebben bedacht gaan ze eerst maar het huisje aan ons laten zien.
“dit is dan het huisje, jullie hebben geluk, want jullie zijn de eerste dus jullie krijgen het grootste meest luxe huisje, en jullie mogen er met z’n tweeën in, ondanks dat het een huisje is voor meerdere personen” zegt Fredso. Sanne en ik kijken elkaar blij aan. Terwijl de jongens ons een rondleiding door het huisje geven vraag ik me af wat voor een straf ze ons gaan geven.
“is het trouwens goed als we de kever bij het huisje parkeren, ik ben nogal aan ‘m gehecht snap je?” vraag ik aan Robin. “hehe, nog even over die kever he…”zegt hij. Ik kijk hem angstig aan. “ik moet nog wat spullen ophalen, waar onder spullen voor morgen, en tsja op de motor kan je niet zoveel meenemen dus ik dacht dat het wel een goed deel van je straf zou zijn als ik je kever even mag lenen om heen en weer te rijden”
Sanne kijkt Robin met grote ogen aan. “oei, nu zo maak je geen vrienden” zegt ze terwijl ze naar mij wenkt.
“punt een: er heeft nog nooit, maar dan ook nog NOOIT een ander in mijn kever gereden, en dat punt twee: een kever is niet hetzelfde als elke andere auto, en dan punt drie: de mijne is opgevoerd dus extra anders om in te rijden, en dan als laatste, het voelt alsof ik dan toestem dat mijn kever vreemd gaat, ik bedoel ik heb een hechte band, je kan best zeggen een relatie met mijn kever. Dus verzin maar wat anders, het maakt me niet uit was. Ik kan veel hebben maar dát gaat het echt niet worden” zeg ik. Met grote ogen wordt ik door de twee jongens aangestaard.
“ze hield zich nog in, je hebt denk ik al een streepje voor, anders had ze je verrot gescholden en waarschijnlijk nog wel een trap verkocht” zegt Sanne. Fredso moet lachen “oké, ik snap het wel, ik laat ook niet graag andere mensen op mijn motor rijden, en jij ook niet Robin, maar Anne, was het nu wel zo slim om te zeggen dat het je niet uit maakt wat hij voor een andere straf bedenkt, mannen zijn gevaarlijk hè, dat moet je niet vergeten” zegt hij.
Sanne schiet in de lach. “Anne maak je niet zo snel bang hoor”
Samen met Sanne loop ik naar voren om mijn kever op te halen. Als we weer bij het huisje zijn bied ik aan om de spullen van Robin samen met hem op te halen. Als een soort compromis. Wel zei hij dat dit zeker niet genoeg was als straf. Sanne begint een stukje van ‘paradise by the dashboard light’ te zingen. Ik geef haar zonder dat de jongens kijken een stomp en begin met uitladen. Als alles uitgeladen is stap ik samen met Robin weer in en laat Sanne en Fredso op het terrein achter. Natuurlijk kan ik het niet laten om met een wheelie weg te rijden. Al is het maar om Robin bang te maken.

( ja een wheelie kan met een opgevoerde kever, zoek maar op, op internet, als je me niet geloofd)

[livingdreamsx3]

[Sannee.]

De manier waarop Anne wegrijd is zo typisch dat ik moet lachen. Fredso kijkt me met grote ogen aan. 'Doet ze dat vaker?' Ik kijk hem lachend aan. 'Vaker? zo ongeveer elke keer als ze optrekt'. Ik draai me om en begin lachend richting het huisje te lopen. 'Weetje, jullie blijven me verbazen!' hoor ik Fredso achter me na roepen.
Het huisje waar we in mogen zitten is zo mooi en groot, dat ik echt geen idee heb waar ik moet kijken. Ik besluit eerst mijn spullen een beetje uit te pakken, en daarna maar eens te gaan kijken hoe het met Anne en onze straf staat.
Als ik alles heb uitgeruimd ga ik wat drinken in de keuken. 'BOE!' Van schrik laat ik het glas uit mijn handen vallen. Fredso staat grijnzend voor me. 'haha, got you there, hm?' Ik kijk hem geschokt aan. 'Hoe kom jij binnen?' stamel ik. 'Extra sleutel, hoe anders?' Ik zucht en begint de glasscherven op te rapen. 'Okee, omdat het vanavond de eerste avond is gaan we lekker wat drinken bij ons in het huisje'. Frederick grijnst naar me, en ik weet dat ik echt geen nee kan zeggen. 'Ik weet zeker dat jullie wel eens gehoord hebben van het spelletje "kingsen"?' Ik barst in lachen uit. 'Oh god, kingsen, dan kun je me opvegen'. Hij glimlacht naar me en herinnerd me eraan dat ik nog gestraft moet worden voor mijn oplichterij. 'Hahaha, well catch me if you can!' Ik sprint naar de deur en ren naar buiten, het bos in. Ik hoor hem achter me lachen. 'Je komt niet ver hoor, ik ken dit bos te goed!' roept hij me na. Toch blijf ik rennen totdat ik neergehaald word en in de modder terechtkom. 'Haha, graftak'. Ik lach en probeer hem van me af te gooien. 'Je vroeg erom!' Hij lacht en tilt me overeind. 'Ahw, nu heb ik je helemaal smerig gemaakt!' Nog voordat ik wat kan zeggen gooit hij me over zijn schouder en begint te lopen. 'Heeeee, waar gaan we heen?' roep ik, terwijl ik met mijn vuisten op zijn rug sla, wetende dat ik toch geen echte schade aan zal kunnen richten. 'Haha, wait and see. Of nee, voel het maar.' Dan springt hij en landen we allebei in het ijskoude water van een rivier.
Als we na een hoop gestoei het terrein overlopen richting de kantine, horen we het geluid van een auto. Een flink opgevoerde in elk geval, en dat kan maar één iemand zijn.

Anne en Robin springen lachend uit de auto en beginnen Robin's spullen uit te laden. Als ze die uitgeladen hebben komen er ook nog een paar tassen met boodschappen tevoorschijn. 'Haha, vanwaar die boodschappen?' vraag ik aan Robin. 'Ik kreeg ineens een mysterieus sms'je waar in stond dat we vanavond een gezellig avondje gingen houden in ons huisje, en toen ben ik er maar vanuit gegaan dat we gingen kingsen, en dus heb ik een voorraadje drank meegenomen'. Ik kijk naar Anne. 'Wat kijk je nou naar mij? We hebben Sambucka, bier en hotshot.' Ze zet een grote grijns op bij de laatste. 'Ja, die laatste viel te verwachten'.. merk ik op. De jongens kijken ons vragend aan. 'Haha, dat is een onderonsje!' roep ik lachend. 'Hahaha, ja, en wij mogen nog steeds een straf bedenken, dus vertel maar op voordat het erger word!' Robin en Fredso grijnzen kwaadaardig naar ons. 'ahnee, lekker word dat'. Anne en ik beginnen de spullen naar het huisje te verplaatsen, ons afvragend wat voor straf het gaat worden...

[crazy--monkey]

[Anne]
Terwijl ik weg rijd kijk ik lachend naar Robin die geshockeerd kijkt en zich aan de deurpost vast houd. “wat doe je!!!” zegt hij.
“gewoon, weg rijden… poep je al in je broek?” hij moet lachen.
Terwijl Robin de weg wijst zijn we een beetje aan het babbelen. “jullie zijn echt raar, qua uiterlijk zijn jullie elkaars tegenpolen. Niet dat de een lelijk is en de ander knap, maar meer, Sanne is blond met blauwe ogen en jij bent bruin met bruine ogen, echt vreemd, oh hier moeten we zijn trouwens” zegt Robin. Terwijl ik parkeer geef ik antwoord
“nouja, eigenlijk zijn Sanne en ik stiekem zusjes. Maar je hebt niet echt goed op gelet he, bruine ogen, valt me van je tegen”ik zet de auto stil. In een vloeiende beweging zie ik Robin zijn riem los klikken en ineens heeft hij zijn hoofd vlak voor het mijne. “ohja, nu je het zegt, ook groen” ik lach. “ja en grijs als ik extreem boos ben. Of als ik ziek ben” we stappen uit en beginnen de spullen in te laden.
“kom maar, dat pak ik wel, die is zwaar” zegt Robin wijzend naar de doos die ik net wil oppakken. Met mijn eigenwijsheid pak ik de doos op en zet hem voorin (ja een kever heeft geen achterbak, maar een voorbak). “patser!” zegt Robin. Ik geef hem een duwtje.
“pas op hè! Ik mag nog steeds een straf voor je bedenken!” zegt hij tegen me terwijl hij mijn polsen beet pakt. ik kijk hem brutaal aan. Ineens draait hij me om. Nog steeds met mijn polsen beet. Waardoor ik met mijn rug tegen hem aan kom te staan. Terwijl hij dus als het ware zijn armen om me heen heeft. “nu zit je gevangen en kan je niet meer weg” zegt hij, vlak bij mijn oor. Ik krijg er kippenvel van. “nu schiet mijn voet naar achteren om hoog en kan jij straks niet meer lopen” zeg ik doelend op zijn edele delen. Meteen laat hij me los een beetje zielig kijkend. Hij herstelt zich en zegt “hmm, ik zie dat ik hier te maken heb met een persoon met een vergelijkbaar stoei niveau. . . Dit kan nog interessant worden” ik moet lachen.
“stap nou maar weer in, we moeten eens kijken wat Sanne en Freddy uitspoken”. Ik zie dat hij naar de bestuurders kant loopt. In een reflex sprint ik naar hem toe, en schiet tussen hem en de deur in. Waardoor hij zo’n beetje tegen me aan staat. “mislukt”zeg ik doodleuk. Hij maakt een pruillipje. Ineens voel ik dat iemand een sms krijgt “je broekzak trilt” zeg ik tegen hem. Robin schiet in de lach “wat weet je het toch leuk te brengen dat ik een sms krijg” hij pakt zijn telefoon en draait zich half van me weg.

“we moeten drank halen” zegt hij tegen me terwijl ik de auto start. “haha, het gaat zeker goed daar met Sanne en Freddy?” we rijden naar de slijterij. Als we afgerekend en ingeladen hebben rijden we terug naar het terrein. Als we daar aankomen zie ik Sanne en Freddy, beide onder de modder. “nou! Ik had ook willen modderworstelen” zegt Robin als een klein kind. Ik moet lachen en stap uit.
Als we uitgeladen hebben, komt het erop neer dat ik moet verklaren waar mijn gigagrijns vandaan komt zodra we het over hotshot hebben. Terwijl we de spullen naar binnen doen begin ik mijn verhaal. “ik waarschuw je, als ik eenmaal begin met vertellen kom je er niet zo snel vanaf” Sanne lacht “misschien dan toch maar de verkorte versie Anne?” zegt ze.
“nou vooruit dan, er was er eens een meisje. Dat werd blootgesteld aan verschillende soorten alcohol, die meisje heeft altijd al een voorliefde gehad voor kaneel, hete kaneel, sindsdien is ze gek op hotshot en probeert ze iedereen aan deze gekte mee te laten doen, en is het ook de enige soort alcohol waar ze dronken van kan worden en geen grenzen mee kent. En ze leefde nog lang en gelukkig” Terwijl de jongens halflachend wat spullen in de keuken neerzetten zegt Freddy “en dat was dus de verkortte versie?”
“ja, de ander was je wel een uur zoet geweest denk ik” zegt Sanne.
We ruimen de spullen op, en Sanne ploft neer op de bank. Ik pak wat kussens en ga op de grond zitten. De jongens kijken me raar aan. “ja, ik heb altijd ruzie met banken, nouja. Ik zit alleen lekker op een bank als ik gek zit. En dat vinden sommige mensen irritant. Vandaar” Robin kijkt me begrijpend aan en pakt ook een kussen en gaat aan de andere kant tegenover de bank zitten.