Inleiding:
Vroeger wilde ik nog wel eens dromen over een leven alleen met mijn John. Ik wilde niemand kennen, op een eiland wonen alleen met John. Zelfs mijn ouders zou ik kunnen missen, dacht ik. Maar als het moment dan komt dat je het gevoel hebt dat alles je afgenomen wordt mis je alles van je vrienden, familie en dierbaren. Zelfs de dingen die je zo haatte, waar je boos om kon worden. Genieten is echt het enige waar ik van mezelf nu nog maar aan mag denken, omdat het zo afgelopen kan zijn. Je moet je sterk houden, juist omdat de Russen dat niet willen. Ze willen dat je je rot voelt, naar en depressief. En wil ik ze dat pleziertje gunnen? Nee, liever niet. Ik laat ze niet nog meer van mijn leven wegnemen dan dat ze al hebben. Ik gun hun geen gevoel van macht, over mij en over John.
De strijd van liefde en oorlog
Hm, moeilijk om nog te zeggen wat ik ervan vind. Ik denk dat ik het onderwerp zeker leuk vind. Ik ben erg benieuwd naar de uitwerking van dit verhaal.
oh en als dit een oorlogsverhaal wordt, ( wat ik denk ) hoort het bij het oorlogspad te staan
De proloog is opzich goed, alleen stoorde ik me aan het noemen van John, ik kan geen reden noemen waarom. Maar tijdens het lezen legde ik steeds zo'n nadruk op die naam dat het niet meer lekker leeste. Zal wel aan mij liggen
dus ik hoop voor je dat andere mensen hier ook hun mening over willen geven.
ps. had je je al voorgesteld in het voorstel topic?
Groetjes Jodie van het tipex- team ( wil je over een bepaald iets graag feedback kun je bij het tipex team je verhaal opgeven )
oh en als dit een oorlogsverhaal wordt, ( wat ik denk ) hoort het bij het oorlogspad te staan

De proloog is opzich goed, alleen stoorde ik me aan het noemen van John, ik kan geen reden noemen waarom. Maar tijdens het lezen legde ik steeds zo'n nadruk op die naam dat het niet meer lekker leeste. Zal wel aan mij liggen

ps. had je je al voorgesteld in het voorstel topic?
Groetjes Jodie van het tipex- team ( wil je over een bepaald iets graag feedback kun je bij het tipex team je verhaal opgeven )
Regenboog of regenboog, waarom ben je krom?
Anders heette je regenstreep en dat klinkt zo stom
Anders heette je regenstreep en dat klinkt zo stom
- Saskjezwaard
- Computer
- Berichten: 4449
- Lid geworden op: 28 aug 2010 21:56
- Locatie: in bed
Ik stoor me ook een beetje aan het noemen van John, je bent niet de enige hoor, Jodie
De tweede keer zou ik John vervangen door hem, dat leest wat fijner en iedereen weet over wie je het hebt, omdat je geen andere mannelijk personage noemt.
Over je proloog, het is te kort om er echt iets wezenlijk over te zeggen. Maar ik moet zeggen dat ik het een beetje vaag vond. Ik snapte er niet zo veel van, maar dat kan ook aan mij liggen natuurlijk
Ben vandaag denk ik een beetje hersendood
Je zei in het voorstel-topic dat het een mierzoet romantisch verhaal wordt (toch?). Leuk, hou wel van een romantisch verhaal op zn tijd. Voor feedback - ik heb het al gezegd - kun je je verhaal aanmelden voor het Typex-team
Groetjes, Saskia

Over je proloog, het is te kort om er echt iets wezenlijk over te zeggen. Maar ik moet zeggen dat ik het een beetje vaag vond. Ik snapte er niet zo veel van, maar dat kan ook aan mij liggen natuurlijk


Je zei in het voorstel-topic dat het een mierzoet romantisch verhaal wordt (toch?). Leuk, hou wel van een romantisch verhaal op zn tijd. Voor feedback - ik heb het al gezegd - kun je je verhaal aanmelden voor het Typex-team
Groetjes, Saskia
And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath