Brandmerken

[pebblooz]

Draaiend en kreunend lig ik in bed. Mijn dekens plakken tegen mijn zweterige rug.
Haren kriebelen in mijn nek en ik haal gehaast adem. Opeens open ik mijn ogen en kijk recht naar mijn plafond. Stilte. Mijn bed staat naast het raam en ik draai mijn hoofd er naar. De gordijnen wiegen zachtjes mee met het ritme van de wind. Ik voel de kou de kamer binnen dringen. De kou grijpt een onbedekte plekje huid en het veranderd in kippenvel. Ik merk dat het mijn zij is. In mijn ooghoeken zie ik een kraai voorbij vliegen.

Een paar seconden later begint mijn hart sneller te kloppen...

Mijn hart bonkt razendsnel in mijn keel. Met hoge piepgeluiden probeer ik krampachtig adem te halen. Paniekerig omklem ik het raamkozijn terwijl duizenden kraaien boven mijn hoofd wegvliegen. Nog steeds krijg ik geen frisse lucht door mijn luchtpijp geperst. Dan rol ik terug en knal op mijn bed. Mijn borstkas beweegt zonder besturing en ik knijp mijn ogen dicht. Brandend, alsof hete olie op mijn huid drupt, voel ik mijn wang heet worden. Ik ren naar mijn spiegel en gil loeihard...Trillend en verblind door tranen zie ik wazig een vlinder op mijn wang. Het doet zeer. Mijn ouders rennen mijn kamer binnen
en ik hoor ze wazig roepen. Het word zwart.

[marly]

Je verhaal is voor mij niet helemaal duidelijk. Ik merk dat je er spanning in wilt brengen wat op sommige punten zeker ook lukt.

Wel zou ik je aanraden niet zoveel enters te gebruiken halverwege een zin. Dit kan een lezer storen waardoor ze afhaken. Daarnaast lopen de zinnen dan ook niet echt lekker.

Brandend, alsof hete olie op mijn huid, voel ik mijn wang heet worden.

Hier mis ik een woord of is er juist een woord te veel. 'Alsof hete olie op mijn huid drupt.' of 'Als hete olie op mijn huid.'
Ik hoop dat je ziet wat ik bedoel.

Succes met je verhaal.

[Calivary]

Het is zeker spannend en mysterieus, maar de enters halverwege sommige zinnen zijn inderdaad nogal storend. Ik vind het een beetje vaag, maar misschien was dat ook wel jou bedoeling. Het is tenslotte een one-shot. Verander iets aan de lay-out (enters, comma's, leestekens) en het is parfait:]

[pebblooz]

Ik heb het veranderd, kijken of het zo beter leest.

[JodieJJ]

vind het heel aangrijpend geschreven, het hield me echt vast. Uhm er zaten wel een paar zinnetjes die niet helemaal lekker wegleesde, maar dat is meer naar mijn mening bekeken.

Ik vind je stijl echt super leuk, mijn favoriet op zo'n manier schrijven vooral de prologen wat ik me wel afvraag is; waarom is het tweede deel schuingedrukt ^^

[Cubiculum Nephilia]

Calivary merkt op dat het een one-shot is, maar is het dat wel? Ik vind het meer iets als een proloog. Hier kan je nog een heel verhaal uithalen. Dat zou ik zeker doen als ik jou was. Het werkt in ieder geval zeker de interesse. Hopelijk ga je ermee verder.

[pebblooz]

Voor eventuele lezers...

Sadie is een doodnormaal meisje met doodnormale ouders in een doodnormale wereld. Maar wanneer zij en haar ouders verhuizen naar het dorpje Marlin veranderd er veel. Het is trouwens koud, nat, grijs en saai in Marlin. Het huis is omringd door bomen, het duurt een kwartier voordat je in het centrum bent. Sadie heeft geen vriendinnen, vriendje of een huisdier. Ze is gewoon liever alleen, aangezien ze strontverlegen is. En nogal klunzig, volgens haarzelf. In haar eigen wereldje komt ze soms tegen obstakels tegen, die ze steeds meer gaat tegenkomen als ze zichzelf steeds afzondert.

Ik zat in de schoolbus. Mosterdgeel met gaten in de banken weet je wel? En bij elke hobbel vlieg je een meter de lucht in. Jocks joelden en gooiden met hun football jacks. Ik vond hen altijd al dom, het enige waar ze aan denken is proteïnen. Ik leunde met mijn hoofd tegen het raam. Voor me zaten Amy en Casandra. Nee, ga alsjeblieft niet vooroordelen. Het zijn hele leuke meiden. Iedereen vind dat. En ik dus niet. Ze zijn gewoon plastic fantastic. Ze hebben zulk lang stijl haar, perfecte gelaatstrekken en een slank lichaam. Om van te janken, zo beeldschoon. Ik herinner mezelf dat deze meiden vanbinnen oerlelijk zijn. Alhoewel niemand dat inziet. Hoe ik dat weet? Ik was vroeger, ahum, dit is pijnlijk om te zeggen, ik was vroeger precies zoals hen. Ik had lang bruin haar en grote blauwe ogen met kilometers lange wimpers. En van die dikke zoenlippen. Nou, dat ben ik nu totaal niet meer. Ik heb mijn haar rood geverfd. Ik mocht geen tattoo, dus ik heb twee lip-piercings en een tongpiercing. En dan mijn kledingstijl? Je krijgt me plat op de grond voor felle vreemde accessoires. Vorige keer in mijn favoriete soort winkel zag ik een ring met een mega strik eraan, ik heb erom gevochten. Vroeger was ik echt een casual met laagjes. Erg saai. Nu draag ik wat ik mooi vind.
De reden waarom ik weg wilde uit mijn perfecte positie op school? De leugens.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

DIT VERHAAL IS GECANCELLED, IK BEN BEZIG MET ANDERE VERHALEN WAARMEE IK MEER KAN...HELAAS!