I know you want me

[Cherry]

Wie was ze? Die gedachte spookte sinds hij wakker was geworden, door zijn hoofd. Blijkbaar had zijn kater, naast de knallende koppijn, nog wel plaats voor een knagende vraag. Er lag een steen in zijn maag en soms verloor hij kort zijn evenwicht, waardoor hij weer zijn concentratie onder controle kreeg. Hij liep als een zombie door de kamer, naar de keuken om een zoveelste kopje koffie te zetten.

De avond was vroeg begonnen, eerst wat indrinken op een verjaardag, om daarna het feestje naar een Ierse pub te verplaatsen. Tegen de tijd dat zij binnen was gekomen, was de helft van zijn vriendengroep al vertrokken. Ze was gewoon langs hem heen gelopen en hij had haar toen helemaal niet opgemerkt. Gewoon twee mensen in een Ierse pub, zoals er meerdere mensen uit gaan en elkaar eigenlijk helemaal niet kennen. Zij stond ergens rechts achterin, met een groepje vriendinnen in de hoek.
‘Ik ga eff drinken halen’ riep ze in het oor van een vriendin, omdat ze anders niet over de muziek heen zou komen.
Zonder antwoord af te wachten, draaide ze zich wiebelig om. Ze had al redelijk wat gedronken en eigenlijk was haar doel duidelijk: dronken worden.
Soms had je daar geen redenen voor, maar de drang was vanavond groot, ze wilde op een kunstmatige manier ontsnappen aan de werkelijkheid en ze voelde zich goed.
‘Sorry, mag ik er even langs?’ sprak ze tegen een brede rug.
Een jongen draaide zich om en grijnsde naar haar. Ze glimlachte schijnheilig verlegen terug, haar tactiek werkte altijd. Je verlegen voordoen, zodat de jongen denkt dat hij de situatie in de hand heeft en net als ze iets meer hebben gedronken, de rollen omdraaien. Ze wist donders goed wat ze deed en wat voor effect het had.
De jongen liet haar erlangs en nu had ze vrij baan naar de bar, onder het lopen, graaide ze in haar broekzak naar geld. Ze kwam tegen de bar aanstaan en keek ongeduldig naar de barman, die nog met iemand stond te praten. Haar blik dwaalde even af naar het blad van de bar. Het was een standaard bar, donker bruin van kleur, met een doffe glans en er zaten kleine deukjes in van muntgeld. Ongeduldig beet ze op de binnenkant van haar wang, terwijl ze nog steeds naar het barblad staarde.
‘Ja?’ riep de barman, die plots voor haar was verschenen.
Ze schrok even op en glimlachte toen tegen hem ‘mag ik een sambuca?’ riep ze, een stukje over de bar gebogen zodat ze beter verstaanbaar was.
De barman knikte en draaide zich om, om de sambuca tussen de andere flessen drank te zoeken. Het blauwe briefje van vijf euro, kwam wat gekreukeld voor de dag, omdat ze het waarschijnlijk gewoon in haar zak had gepropt zonder het netjes te vouwen.
‘Alsjeblieft’ de barman zette een glas met een klein bodempje voor haar neer. Ze vond het wat aan de weinige kant en twijfelde of ze niet om iets meer moest vragen, maar ze had het geld alweer gegeven voor ze het kon vragen. Onhandig probeerde ze de hoeveelheid muntgeld in haar zak te stoppen, voor ze met haar glas weer terug zou lopen.
Tijdens het draaien van haar hoofd, was er oogcontact met een jongen links van haar. Hij zat op de bark kruk en droeg een rood shirt. Ze pakte haar glas van de bar en keek nog een keer, of hij nog steeds naar haar zat te kijken. Dat was inderdaad het geval.

Ze was verlegen glimlachend op hem afgelopen met een glas drank in haar hand.
‘wat is er?’ had ze gevraagd.
Hij had zijn hoofd geschud ‘niets hoor’.
Het gesprek dat daarop volgde was vrij onschuldig, over elkaars interesses en bezigheden. Niets bijzonders. Tijdens het gesprek had hij haar nog wat drankjes aangeboden en ze bestelde zelf ook vrolijk door. Ze was momenteel over haar doel heen, haar ogen schenen niet meer zo snel te reageren en soms kwam ze niet meer uit haar woorden. Om dat te verbloemen glimlachte ze om zijn gesprek. Ze verstond niet eens meer wat hij zei en was alleen nog maar gefocust op zijn mond. De drang om hem te zoenen werd groter. Zonder te weten waar het vandaan kwam, want het kon absoluut niet aan zijn uiterlijk liggen. Het was een random persoon, hij was aardig en beschikbaar. Een makkelijker persoon kon je niet krijgen.
Hij had haar stil vallen opgemerkt en stopte ook met praten, de manier hoe ze naar zijn mond keek, maakte iets in hem los. Hij schrok er zelfs van, omdat hij nog nooit iemand zo hongerig had zien kijken en vooral niet naar hem. Ze zette haar glas op de bar, maar bleef naar hem kijken. Toen haar arm weer naast haar lichaam hing, richtte ze langzaam haar blik op. Ze opende haar mond een beetje en legde haar handen op zijn knieën. Omdat hij nog steeds op een barkruk zat, zat hij wijdbeens, zodat ze er eventueel makkelijk tussen zou passen.
Haar handen gleden soms wat omhoog en voorzichtig schuifelde ze dichter naar hem toe, om daadwerkelijk tussen zijn benen te blijven staan. Haar blik was ondertussen weer naar zijn mond gericht en ze genoot van het gevoel dat hij moeite had met afwachten. De spanning was zo voelbaar dat ze zelf ook moeite kreeg met uitstellen. Ze had nu de leiding en ze kon hem nu of onbevredigd achterlaten, of op zijn gevoelens inspelen.
Haar lippen hadden hem uit zijn lijden verlost. Met een hand streelde ze zijn wang, terwijl hun tongen elkaar vonden. Zijn armen hadden zich om haar heen geslagen, zodat hij haar steviger tegen zich aan kon drukken. Haar impulsieve aanrakingen en de geur van haar parfum zweepten hem nog meer op. Zijn handen hadden haar billen gevonden en knepen er soms stevig in.
Zij had zich alleen maar gericht op zijn aanrakingen en was hem als persoon allang vergeten, wat maakte het ook uit? Ze had een gevoel en op school had ze geleerd om daar gewoon op in te spelen, dat wat in je opkomt gewoon te doen. Haar ene arm was om zijn nek geslagen, terwijl de ander op zijn borst rustte.
Ze stopte even en keek hem wazig maar geil aan. ‘ik moet even naar de wc’ zei ze en ze had zich binnen no time uit zijn greep losgemaakt.
Hij bleef haar lang na kijken en dacht ondertussen nergens aan.

Ze had zich van haar vragende vriendinnen niets aangetrokken en liep meteen weer terug naar hem.
Meteen begon ze hem te zoenen, ze had hem zijn zin niet laten afmaken en want zijn woorden hadden toch geen waarde. Alleen het gevoel begeerd te worden was belangrijk op dat moment. Hij wilde haar dolgraag en zij hield van het gevoel gewild te zijn. Zijn grijpen wisselden van teder naar feller en meer. Ja dacht ze je wilt mij, toe maar.. neem zoveel je wilt! Het is toch maar voor één avondje.

Ze hadden twee tequila bestelt en ze stond nog steeds tussen zijn benen, alleen nu met de rug naar hem toe. Tussen hem en de bar ingeklemd. Zij likte het zout van zijn hand en hij het zout van de hare.
Het smerige goedje gleed soepel naar binnen en ze was het al zozeer gewend, dat ze niet eens meer een vies gezicht hoefde te trekken.
‘Hoe oud ben je eigenlijk?’ vroeg ze naar achteren.
’30 en jij?’..


Verschrikt komt zijn concentratie terug, wanneer er een rode auto door zijn gezichtsveld rijdt. Hij staat in zijn koffie te roeren, dat al flink is afgekoeld.
Hij vervloekte zichzelf dat hij niet om haar naam had gevraagd.
Misschien kom ik haar nog wel een keer weer tegen.

Ergens ver van hem vandaan, draaide een meisje zich om in haar bed, opende geschrokken haar ogen en keek door haar kamer, alsof ze het voor het eerst zag. Daarna schoot ze overeind.
Wat heb ik in godsnaam gedaan gister?