Het blinde afscheid

[Ruka]

Er zit een echte band in, maar ik vond niet dat het bij fanfictie hoorde omdat het niet perse over hun gaat.
een beetje... Maar ach.

The Gazette:
http://nd03.jxs.cz/016/394/30807b56dc_57839948_o2.jpg
Van links naar rechts:
Aoi, Reita, Ruki(zit), Kai, Uruha

Yuki:
http://chocohime.tumblr.com/photo/1280/ ... sUT1qc6zyb

Rui:
http://www.freewebs.com/nyappyworld/acFM8076.jpg

Kazuno:
http://images2.fanpop.com/image/photos/ ... 8-1024.jpg

Ko-ki:
http://lh4.ggpht.com/_ePT49KvCJfA/SX_TG ... ne3nh7.jpg

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yuki bekeek haar blonde haren nog eens in de spiegel en ze keek om naar Rui die naar haar toe kwam lopen.
"Je haar zit goed hoor", hij had een lach op zijn gezicht.
"Is het poppetje weer bezig?" Ko-ki kwam aanlopen met een grijns en sloeg Rui op zijn hoofd. Het gevolg was een fronsende Rui en een lachende Ko-ki.
Yuki vond het niet erg, dan kon ze haar haren wat beter in model brengen en de make-up wat aanpassen.
Kazuki kwam binnen met een dikke stapel papieren. "Het is soundcheck, opschieten jullie!"
Dat lieten ze niet twee keer zeggen en ze rende richting het podium. Behalve Yuki, ze liep nerveus achter de rest aan.
Kazuno, de bassist keek om naar haar, ze draaide zich om toen ze zag dat hij naar haar toe rende.
"Jij gaat nergens heen." Hij tilde haar op zijn rug en liep snel met haar richting het podium. "Pak je gitaar, jij bent al die keren al zenuwachtig. Het komt goed" verzekerde Kazuno haar.
Yuki pakte haar gitaar. Rui kwam het podium af en gaf Yuki een knuffel.
"Ze zitten in de zaal", fluisterde hij in haar oor. Toen Yuki dat hoorde kon ze een paar seconde geen adem halen.
Hij wist over wie hij het had. De band waar hun het voorprogramma van waren: The GazettE.
Yuki had door hun muziek weer kracht gekregen om door te gaan, en het was haar favoriete band geworden.
Dat de band waar ze in zat nu hun voorprogramma was kon ze ook nog steeds niet geloven.
Yuki blies alle lucht uit haar lichaam en verwelkomde nieuwe lucht en liep het trapje op naar het podium. Ze keek niet de zaal in, maar bleef naar boven kijken. De rest stond al op het podium en Rui, de zanger stond zoals gewoonlijk vooraan.
"Wij zijn Aura" zei hij met een lach en hij keek met een lach naar de band die in de zaal zat. "We doen het nummer 'Left behind'."
Yuki hoorde dat Ko-ki zijn drumstokken tegen elkaar aansloeg voor het ritme en ze liet zich lijden door de bas van Kazuno. Ze ontspande zich door de klanken die haar trommelvlies streelde.
Met een lach keek ze de zaal in en ze werd afgeleid door de ogen van de jongens die in de zaal zaten. Ze probeerde normaal te ademen, maar ze hoorde dat ze een andere melodie speelde als de rest.
Rui stopte met zingen, en de rest volgde zijn voorbeeld.
"Het is goed denk ik?" zei hij en keek om naar Yuki. Ze had een hand tegen haar mond geslagen van schrik en ze keek angstig naar de grond. Hij liep naar haar toe en legde een hand op haar rug en begeleidde haar van het podium. "Je speelde super!" Hij gaf Yuki een kus op haar wang. Yuki duwde hem aan de kant en ze wou haar gitaar aan de kant zetten maar liet hem vallen. Hij viel en de kop van de gitaar knakte af.
Yuki viel op haar knieën en haar ogen werden waterig. Ze pakte haar gitaar op en keek wanhopig om naar Rui. "Ik heb geen andere." Haar stem klonk schor en tranen rolde over haar wangen.
"We lijmen het snel, dan kunnen we kijken of hij nog hetzelfde klinkt." Ko-ki kwam aanlopen en pakte de gitaar uit de handen van Yuki en hij liep richting hun kleedkamer.
Hij kwam Uruha tegen en die keek geschrokken naar de gitaar.
"Weet ze ervan?" vroeg Uruha, Ko-ki knikte snel en wou verder lopen. Uruha hielt hem tegen, "je kan een gitaar niet zomaar maken." Uruha wreef over zijn voorhoofd. "Ik pak mijn extra gitaar, daar mag ze wel mee spelen. Morgen ga jij die gitaar door iemand laten maken." Uruha liep richting zijn kleedkamer en werd vreemd aangekeken door Reita.
"Wat zoek je?" Uruha keek op toen Reita dat zei en hij wist niet of hij het moest zeggen.
"De gitaar van Yuki is kapot" Reita keek hem ongelovig aan. uruha leende niet zo snel zijn spullen uit aan mensen. Maar Reita snapte het nu, Uruha was degene die 'Aura' had aangeraden als voorprogramma. Hij vond hun muziek op die van hun lijken en iedereen had ingestemd.
Uruha had zijn gitaar gevonden en liep alweer richting het podium en liet Reita met een verbaasde blik achter.


ooc: sorry ik kan even niet verder schrijven

[Ruka]

Uruha liep de gang door en bleef verstijfd staan, alsof iets hem tegenhield. Zijn gedachte hielden hem tegen, wat hij moest zeggen tegen haar wist hij ook niet. Snel hervond hij zijn kracht en liep de hoek om en met een lach keek hij naar Yuki. "Ik heb altijd een extra gitaar bij, je mag die van mij lenen." Als Uruha moest lachen zag hij er schattig uit, maar Yuki zou dat nooit tegen hem zeggen.
Yuki slikte een brok in haar keel door en keek hem ongelovig aan. "Ik kan da..."
"Je moet, anders kunnen jullie niet optreden." Reita onderbrak haar, zijn stem klonk rustig. Hij dwong haar niet, maar zei de waarheid. Hij wist namelijk dat ze het niet zomaar zou aannemen, dat vonden ze niet beleefd.
Yuki wist dat wat Reita zei de waarheid was, maar het was moeilijk voor haar om het toch aan te nemen. Ze stak langzaam haar hand uit en pakte de hals van de gitaar vast.
"Hij is gestemd", verzekerde Uruha haar. Hij liet de gitaar los en Yuki voelde het gewicht van de gitaar over gaan in haar hand en ze trok de gitaar dichter naar zich toe. Ze was bang dat ze de gitaar van Uruha ook zou laten vallen. Iemand schreeuwde iets, maar ze wist niet tegen wie diegene het had. Ze zag alleen een paar schimmen langs lopen richting het podium. Door de klanken die uit de speakers kwamen keek Yuki om naar het podium en zag dat 'The GazettE' op het podium stond. Ze was altijd jaloers op hen, ze stonden altijd zo stoer op het podium. Als ze zelf op een podium stond voelde ze zichzelf een dwaas.
Heel voorzichtig zette Yuki de gitaar van Uruha in het rek en liep langzaam terug richting de kleedkamer. In de kleedkamer aangekomen schrok ze van de troep die er lag. Kleding lag over de vloer en op de make-up tafel lag niet alleen een hoop make-up maar ook een hoop bekers en flesjes. Ze schoof wat kleding aan de kant en ging op de bank zitten.
"Over een kwartiertje is het onze beurt" Ko-ki kwam binnen lopen en ging langs Yuki zitten. Hij was degene die er zeker van was dat ze beroemd zouden worden. Hij gaf Yuki altijd veel hoop en steun met zijn blijheid en goede moed.
Yuki was niet iemand die slecht dacht, maar bekeek het van meerdere kanten. Het zou kunnen dat iemand hen wou, maar het zou ook kunnen dat iedereen totaal langs ze heen zou kijken. De rest van de band verzamelde zich ook in de kleedkamer en Kazuno ging op zijn knieën voor haar zitten.
"ik ben heel blij dat we een oplossing hebben" kazuno probeerde, net zoals de rest, Yuki altijd op te vrolijken. Ze hoorde ook thuis bij deze jongens, als ze bij hun was had ze rust en kon ze ontspannen.

"Jullie moeten op" een dame met hoge naaldhakken zei dat tegen hun daarna liep ze arrogant weg. Rui was de eerste die de kleedkamer uit liep.
Kazuno pakte de hand van Yuki en sleurde haar mee naar het podium. Ze pakte de gitaar die ze van Uruha mocht lenen en toen ze omdraaide schrok ze, hij stond achter haar.
"Veel plezier, het publiek vind jullie geweldig." Yuki keek Uruha ongelovig aan. Ze snapte niet hoe hij dat kon weten.
Ruki kwam ook aanlopen en kreeg een grijns op zijn gezicht terwijl hij naar Yuki keek. "Echt geweldig dat je kleiner bent als mij." Met een lach keek hij naar Yuki die alleen maar een flauwe grijns kon vertonen. Ze vond het moeilijk om tussen twee jongens te staan die ze nauwelijks kende.
Ko-ki sloeg een arm om haar schouder en nam haar mee naar het podium.
"Dankje!" riep ze nog snel tegen de twee jongens en voor ze het wist stond ze op het podium. Opnieuw liet ze zich leiden door de bas van kazuno. 'Aura' genoot, ook al waren ze maar het voorprogramma. Zelfs het publiek was gek op ze. Als Rui wat vroeg kreeg hij van bijna iedereen antwoord.
'The GazettE' stond langs het podium te kijken. "Wat had ik gezegd? Ze zijn cool." Uruha keek naar Ruki die alleen maar met een lach hem gelijk moest geven.
Ze klapte hard mee toen 'Aura' klaar was met optreden en de bandleden begonnen met elkaar te praten toen ze van het podium af kwamen.
Yuki vond het een mooie kans om weg te glippen, maar ze was ontdekt. Ze schrok van een hand die haar bovenarm vastpakte.
"Waar denk jij heen te gaan?" Ze herkende de stem van Aoi gelijk. Yuki draaide zich rustig om en probeerde iets te bedenken.
"Ik ging naar de kleedkamer, even mijn haar doen?" ze vroeg het aan Aoi in plaats van dat ze het tegen hem zei. Daardoor moest hij een paar seconde lachen.
"Kom anders als je klaar bent even naar onze kleedkamer, dan kun je de gitaar van Uruha weer teruggeven." Dat zei hij met opzet, zodat ze niet veel keus had. Zijn plan had gewerkt want Yuki knikte.
"Jij bent toch niet toevallig mensen aan het vervelen?" Uruha was langs Aoi gaan staan en keek hem streng aan. Aoi schudde snel zijn hoofd. "Jullie speelde echt heel goed!" meer kon Uruha niet zeggen.
"Dankje." Yuki draaide snel om en rende richting de kleedkamer.


(straks word het interessanter X3 Maar dat duurt niet lang meer. Ben alsjeblieft niet TE streng. Want dit is mijn eerste echte verhaal. Haha =)