Hoofdstuk 1 Vaders Kuren.
Na een lange dag helpen bij het eitjes leggen van de paashaas kwam ik vermoeid thuis. Het was al bijna 11 uur s´avonds. Ik probeerde mijn ouders niet wakker te maken maar per ongeluk maakte ik mijn vader wakker. Mijn vader heeft altijd moeite met inslaap vallen. Vooral als het midden in de nacht is, want hij valt maar 1 keer per nacht in slaap. Mijn vader begint me uit te schelden als ziellepoot. Ik begon te lachen, dat vond mijn vader niet leuk . Hij werd steeds bozer en bozer want ik kon mijn lach maar niet inhouden. Gelukkig kwam mijn moeder opeens naar onder in ons hol een halve kilometer onder de grond. Ze vroeg wat er aan de hand was en waarom mijn vader zo hard tegen me schreeuwde. Mijn vader liep naar boven en toen ging ik ook maar weg. Dat vond mijn moeder niet fijn. De volgende ochtend was mijn vader nog boos want hij had geen oog meer dicht gedaan na die nacht. Ik ging weg want die sfeer was veel te erg voor een reuze konijn. Ik ging naar mijn vriend Mini konijn.
Hoofdstuk 3 Mini konijn
Toen ik op weg was naar mini konijn kwam ik heb al tegen op de weg ernaartoe. Hij was aan het huilen want zijn vader zei dat hij zijn bord op moest eten en dat wou hij niet, en toen kwam er ruzie. En je weet dat een konijn kan niet tegen ruzie kan. Dat is slecht voor een konijn. Maar hij wou naar mijn huis toe en ik zei dat ik ook ruzie had. En je weet dat een konijn niet tegen ruzie kon. Dus gingen we gewoon ergens in een van de bomen in die dierentuin zitten. Kijkend naar saaie mensen die saaie dingen deden onder het saaie eten van saai voedsel. Toen we geen zin meer hadden om naar de saaie mensen die saaie dingen deden en saai aan het eten waren van saai voedsel gingen we weg. Weg van die saaie… ah laat ook maar. Het was inmiddels al bijna negen uur in de nacht. We gingen ergens onder een krant slapen aan de rand van de weg. Maar plotseling…..
Hoofdstuk 4 Mega Zwerver
Er kwam opeens een gigantische man te voorschijn uit de hoek van de straat, met laarzen die half kapot waren kleding dat als je het moest beschrijven van zou moeten overgeven! Zijn haren hingen half op de grond en zijn tanden waren of kapot,weg of ze waren geel. Hij kwam naar ons toe, hij pakte ons en stopte ons in een zak. Na een uur of twee werden we wakken in een dieren asiel. Die gruwelijke man bracht ons hier en we gingen wraak nemen als we hier uitkwamen. Na een uur hard nadenken hadden we eindelijk een plan om te ontsnappen. We gingen heel schattig doen en als iemand het poortje opende rende we hard weg. Na bijna een half jaar kwam er iemand die misschien heel even wou kijken. Ze maakte het poortje open en ja, we waren al weg voordat ze het nog wisten. Toen we door iets kleins moeste bleef ik bijna vast zitten omdat ik een reuze konijn was, mini konijn hielp me en we rende samen weg. Na een uur rennen verstopte we ons onder een krant in een hoek van de straat achter een vuilniscontainer in een steegje waar het leek of de wereld was vergaan. Na een dag slapen gingen we toch weer naar huis want dit was een eng avontuur en we wouden snel terug want onze ouders waren vast heel ongerust.
Hoofdstuk 5 Blije Ouders
Toen we thuis kwamen waren mijn vader en moeder me al weer vergeten, want een reuze konijn heeft geen goed geheugen. Ik vroeg of ze me nog kende… (Ik was slim voor een reuze konijn.) ze kende me niet, maar na een paar uur vertellen wisten ze opeens dat ik hun verloren zoon was. Ze omhelsde me en na 2 dagen hoorde ik tot mijn vader was overleden aan oudheid gebeuren. Mijn moeder was er zo kapot van tot ze dood ging omdat ze zich teveel zorgen maakte. Mensen dachten tot ze was vermoord, maar volgens mij was ze gewoon van een dak afgesprongen. Ik had er vrede mee, maar mini konijn werd bijna vermoord door zijn vader omdat het niet netjes was om zolang weg te blijven zonder iets te zeggen, door die inspanning van zijn vader ging ook hij dood . Maar ja, zulke dingen gebeuren nou eenmaal bij Reuze,Mini konijnen .
Verhaal voor kinderen van ca. 8
Hoofdstuk 2 mist volgens mij? Of je hebt verkeerd geteld, want zo op het eerste oog mis ik geen info?
When the curtain falls, it will be not you name you are judged by but your actions and the ability to show compassion towards others.
Ten eerste wil ik even zeggen dat ik het heel leuk vind dat je een kinderverhaal probeert te schrijven. Het is lang geleden dat hier op het forum iemand een kinderverhaal heeft geschreven.
Om eerlijk te zijn weet ik niet goed onder welke leeftijd ik dit moet scharen. De onderwerpen als moord en zelfmoord zijn nog niet echt geschikt voor kinderen van acht jaar al lezen sommige al boeken van Carry Slee waar heftige problemen in voor komen.
De lengte van je verhaal doet me meer denken aan een verhaal voor jongere kinderen zoals kleuters alleen bij kleuters moet het altijd positief eindigen:) De problemen die je erin verwerkt zijn voor wat oudere kinderen maar de opbouw past wel bij de leeftijd die je genoemd hebt.
Wellicht kun je het verder uitschrijven zodat de lezer een beter beeld van je verhaal krijgt? Het is namelijk wel heel leuk om een kinderverhaal te lezen op OV.
Ik ben benieuwd met wat er nog volgt.
Om eerlijk te zijn weet ik niet goed onder welke leeftijd ik dit moet scharen. De onderwerpen als moord en zelfmoord zijn nog niet echt geschikt voor kinderen van acht jaar al lezen sommige al boeken van Carry Slee waar heftige problemen in voor komen.
De lengte van je verhaal doet me meer denken aan een verhaal voor jongere kinderen zoals kleuters alleen bij kleuters moet het altijd positief eindigen:) De problemen die je erin verwerkt zijn voor wat oudere kinderen maar de opbouw past wel bij de leeftijd die je genoemd hebt.
Wellicht kun je het verder uitschrijven zodat de lezer een beter beeld van je verhaal krijgt? Het is namelijk wel heel leuk om een kinderverhaal te lezen op OV.
Ik ben benieuwd met wat er nog volgt.
-
Saskjezwaard
- Computer
- Berichten: 4449
- Lid geworden op: 28 aug 2010 21:56
- Locatie: in bed
Ten eerste wil ik je van harte welkom heten op OV! We hebben hier : klik een forum waar je jezelf voor kunt stellen. Zo weten de lezers een beetje wie er achter de nickname CDrubenCD zit =)
Nu over je verhaal. Zoals Marly al zei, is er niet echt een leeftijd aan vast te knopen. Sommige stukjes zijn echt voor kinderen van een jaar of acht, anderen zijn weer wat te heftig. Als je er niet teveel bloed, geen moord en niet veel geweld in stopt, is je verhaal al goed voor die leeftijdscaterogie. Zo vind ik bijvoorbeeld het stukje over het ontsnappen wel iets voor kinderen, net zoals het meehelpen verstoppen en het kijken hoe mensen eten.
Schrijf getallen het liefst voluit. Alleen data mag als cijfers, bij de rest staat het mooier om het in letters te schrijven. Dus 11 uur wordt, elf uur. Dat leest prettiger weg.
Waarom staan trouwens deze dingen: tussen je verhaal? Is dat gewoon een fout of heeft dat een reden?
Let op je tijden. Een verhaal schrijf je altijd in dezelfde tijd, dus of verleden tijd, of tegenwoordige tijd. Nu switch je in je stukjes tussen deze twee, waardoor het verwarrend wordt om te lezen.
Als je vanuit het oogpunt van een dier schrijft, is het misschien slim om te praten over mannen en vrouwen als mensenmannen en mensenvrouwen. Zo weet de lezer over welke soort het gaat. Nu kom je er wel achter dat de man een mens is die de konijnen brengt naar een asiel, maar dat komt omdat je doorleest. Het is fijner als je het meteen leest.
Je verhaal komt heel samenvattend over. Het is een opsomming van dingen die zijn gebeurd en dan heel beknopt. Als je het wat meer uitgebreid schrijft en wat meer alsof het net gebeurd als je het leest, dan wordt je verhaal een heel stuk beter en wordt het echt een kinderverhaal. Nu komt het meer over als een soort samenvatting van hoe je je verhaal wilt laten verlopen. Als dat je lukt, denk ik dat het een heel leuk verhaal wordt. Ik zou zeggen, doe een tweede poging en schrijf wat meer vanuit het hier en nu. Je hebt al een leuke verhaallijn, wat zonde is als je er niet meer mee doet. En het is altijd leuk om een kinderverhaal te lezen, vooral omdat, zoals Marly al zei, je het op deze site niet veel tegenkomt.
Veel succes met verder schrijven!
Nu over je verhaal. Zoals Marly al zei, is er niet echt een leeftijd aan vast te knopen. Sommige stukjes zijn echt voor kinderen van een jaar of acht, anderen zijn weer wat te heftig. Als je er niet teveel bloed, geen moord en niet veel geweld in stopt, is je verhaal al goed voor die leeftijdscaterogie. Zo vind ik bijvoorbeeld het stukje over het ontsnappen wel iets voor kinderen, net zoals het meehelpen verstoppen en het kijken hoe mensen eten.
Schrijf getallen het liefst voluit. Alleen data mag als cijfers, bij de rest staat het mooier om het in letters te schrijven. Dus 11 uur wordt, elf uur. Dat leest prettiger weg.
Waarom staan trouwens deze dingen: tussen je verhaal? Is dat gewoon een fout of heeft dat een reden?
Let op je tijden. Een verhaal schrijf je altijd in dezelfde tijd, dus of verleden tijd, of tegenwoordige tijd. Nu switch je in je stukjes tussen deze twee, waardoor het verwarrend wordt om te lezen.
Als je vanuit het oogpunt van een dier schrijft, is het misschien slim om te praten over mannen en vrouwen als mensenmannen en mensenvrouwen. Zo weet de lezer over welke soort het gaat. Nu kom je er wel achter dat de man een mens is die de konijnen brengt naar een asiel, maar dat komt omdat je doorleest. Het is fijner als je het meteen leest.
Je verhaal komt heel samenvattend over. Het is een opsomming van dingen die zijn gebeurd en dan heel beknopt. Als je het wat meer uitgebreid schrijft en wat meer alsof het net gebeurd als je het leest, dan wordt je verhaal een heel stuk beter en wordt het echt een kinderverhaal. Nu komt het meer over als een soort samenvatting van hoe je je verhaal wilt laten verlopen. Als dat je lukt, denk ik dat het een heel leuk verhaal wordt. Ik zou zeggen, doe een tweede poging en schrijf wat meer vanuit het hier en nu. Je hebt al een leuke verhaallijn, wat zonde is als je er niet meer mee doet. En het is altijd leuk om een kinderverhaal te lezen, vooral omdat, zoals Marly al zei, je het op deze site niet veel tegenkomt.
Veel succes met verder schrijven!
And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
getallen voluit schrijven en de dood weghalen, ik denk niet dat kleine kinderen dat leuk vinden. ik heb laatst wel in de bieb een boek gezien: ''mijn opa'' of zo. over een beertje en een opa beer, ze hadden een goede band en de opa ging ook dood op 't eind. ik vond het nog een beetje verdrietig. maar het is dus wel echt uitgegeven, een boek waarin een hoofdrolspeler dood gaat voor kleine kinderen, ik had het in tien minuten uit. maar misschien is het ook wel goed om kinderen te laten wennen aan de dood. ik weet nog op de basisschool dat alle opa's en oma's een voor een dood gingen. verder is dit wel een grappig verhaal. hoofdstuk twee mist trouwens 
Het klopt GsanderG dat er verhalen voor kinderen zijn waarin de dood naar voren komt. Deze worden op basisscholen gebruikt om het onderwerp 'dood' te bespreken. Er zijn namelijk genoeg kinderen, zoals je zelf al benoemde, die hun opa of oma verliezen en hier over willen praten. Deze boeken helpen de kinderen begrijpen wat er gebeurd als er iemand overlijd en zijn vaak een goede inleiding op het onderwerp. Ze zijn er zelfs al voor peuters en kleuters. Denk maar aan Nijntje.