2 juni 2009, de ondergang van de technologie is in zicht

[dieboard]

De glinster van een zonnestraal wekt mij. Het was slechts een weerkaatsing maar genoeg om mij van mijn slaap te ontdoen. Eigenlijk zou ik deze dag eerder wakker zijn. De sms die deze dag naar mij verzonden was, heeft nooit mijn telefoon bereikt. Het vertrouwen van de techniek en politiek daalt met de jaren. Eenzaam begon ik met een bak filter koffie. Het zicht uit het raam is veel natuur. Vogels fluiten alsof het de mooiste dag op aarde is. Hoe mooi het uitzicht ook is, elke dag lijkt het er toch het zelfde uit te zien.

Na de computer opgestart te hebben zie ik een binnen gekomen email bericht. Mijn oogleden gaan omhoog zodat het beeld zichtbaar wordt. Het bericht afkomstig van Michiel Iping, een oud klasgenoot en vriend sinds al de jaren gaat over een veel besproken hype.
André sprak er al maanden over. Liquideren was wel een optie maar de prijs was erg hoog in deze bittere tijd.

Uitzending gemist
Waar het vorig jaar was gelukt om het uit te stellen tot oktober kwam ik er dit keer niet onder uit. Michiel was vast besloten om binnen korte tijd op vakantie te gaan. Hier onder de ontvangen mail.

“Bennie,
Ik heb je ook al een sms gestuurd, maar je telefoon fuckte zei je toch?
Zullen we vanavond ff afspreken om het over de vakantie te hebben? André weet nog niet hoe laat hij kan, maar dat zou hij nog even laten weten.

Met vriendelijke groet,
*** *eople The Netherlands

Michiel Iping
Senior Medewerker Adminstratie V&F
Special Accounts
”

Deze mail kwam aan als donderslag bij heldere hemel. Soms denk je alles mee gemaakt te hebben maar komt er net iets zwaarders op je pad. Als je iets niet moet doen is het je broeders laten vallen.
Deze zomer dan weer het land verlaten? De keuze om de grens over te gaan was niet zo heel lastig. Bedenk alleen wel met wie je dat doet.
Ik heb er rustig over nagedacht. Geen schoonfamilie, geen vriendin. Wat kan er in hemelsnaam fout gaan. Ik ben immers al in de hemel zouden de anderen zeggen.

Der untergang
Gekluisterd in bed is het lastig een oog dicht te doen. Vliegtuigen niet ver vandaan hoor ik razen van en richting Schiphol. Wetende dat ik binnenkort in een van deze vliegtuigen moet deelnemen beangstig mij. Het gierende geluid doet mij denken aan de kerosine die door allerlei slechte verbindingen klakkeloos de straalmotor in spuit.

Dienstplicht is al jaren afgeschaft toch roept de plicht om uit gezonden te worden. Dit keer niet door de regering maar door mijn eigen vrienden. Alsof zij niets meer waard zijn.
Bij het instappen kijkt de piloot mij angstig aan. Het was geen McDonald’s waar hij aan dacht. Het hoeft ook niet altijd McDonald’s te zijn, Burger King is ook goed. Niet zo klef als vliegtuig voedsel maar wel lekker, bijna Rivella.

Mijn vrienden waren zo slim om een mooie plaats in te checken. Ze zeggen dat ze slecht in flirten zijn maar het lukt hun toch aardig bij de incheck balie. Na de passen gezet te hebben heb ik mijn stoel bereikt. Het leek zo veilig in het midden. Veel voetruimte, en in plaats van drie stoelen naast elkaar waren het er twee. Zo hadden we alle ruimte en maar een persoon om je heen. Tijdens het opstijgen rammelde de nooduitgang. Het voelde niet prettig aan, en klonk zo hard dat wij elkaar niet konden verstaan.

De gordel die ik om had maakte mij niet veel uit. Ik maakte mij meer zorgen op de enkele schroeven die de stoel aan de bodem plaat hield.

[Cubiculum Nephilia]

Ik heb je stukje gelezen, maar ben er niet helemaal weg van. Mijn nieuwsgierigheid is wel geprikkeld om verder te lezen, maar echt fijn lezen vond ik het nog niet.
Waar anderen te weinig enters gebruiken, gebruik jij er net iets te veel. Zo lijken het allemaal losse vluchtige delen, alsof je het verhaal feitelijk nog moet opvullen. Wat mij brengt op het tweede punt. Je gaat heel snel door je verhaal heen. Wat er precies aan de hand is, wordt niet geheel duidelijk, omdat je te snel wilt vertellen. Je mag je verhaal gerust in een iets lager tempo vertellen .

Je hebt ook enkele kleine foutjes wat betreft woorden die aan elkaar horen.

Vogels fluiten als of

het is alsof

Mijn oog leden

het is oogleden

een oud klas genoot en

het is klasgenoot

Geen schoon familie

het is schoonfamilie

ik binnen korte

het is binnenkort, dus ook nog min de e

Als of zei niets meer

Alsof, en het moet zij zijn. Zei is de verleden tijd van zeg. Zij slaat op een groepje mensen of derde persoon vrouwelijk.

Veel voet ruimte

het is voetruimte

komen waar bij je het

het is waarbij

Wat mij verder stoorde waren sommige zinnen of genoemde personen, maar waar wij geen verdere uitleg over kregen. Of de uitleg erover was niet helemaal correct opgeschreven.

Eigenlijk zou ik deze dag eerder wakker zijn.
De sms die deze dag naar mij verzonden was, heeft nooit mijn telefoon bereikt. Het vertrouwen van de techniek en politiek daalt met de jaren.

Waarom zou de ik-persoon eerder wakker zijn? Door het gestuurde sms-je? Hoe weet hij dat dan als dat sms-je de telefoon niet heeft bereikt. En waarom heeft het de telefoon niet bereikt? Stond deze uit? Is de ontvangst slecht waar de ik-persoon woont?
Dan begin je over vertrouwen in politiek en techniek. Deze is kennelijk sterk gedaald. Waardoor dan? Sinds wanneer? Hier mag je veel meer uitleg geven om deze kleine feitjes ook echt nuttig te maken voor je verhaal.

André sprak er al maanden over. Liquideren was wel een optie maar de prijs was erg hoog in deze bittere tijd.

Uit het niets begin je over een zekere André. Wie is hij? Dat zeg je niet. Wat heeft André met de situatie te maken, en wat is eigenlijk die situatie? Want wie of wat wilden ze dan liquideren? Er mist hier te veel informatie dat je deze zinnen er beter uit had kunnen laten. Of je moet nog heel wat tekst toevoegen.

Uitzending gemist

Is dit een titelaanduiding? Zo ja, dan had het beter gestaan om dit even dik gedrukt te maken. Dat maakt het voor de lezers duidelijker dat het een titel is.

Deze mail kwam aan als donderslag bij heldere hemel. Soms denk je alles mee gemaakt te hebben maar komt er net iets zwaarders op je pad. Als je iets niet moet doen is het je broeders laten vallen.

Uhm... wat is er zo slecht aan vakantie? Hoezo ervaart de ik-persoon dit als "het laten vallen van je broeders"? Wederom ontbreekt er essentiële informatie. Dat is zo zonde.

Der untergang

Ook hier geldt weer dat dik gedrukt beter was geweest. Plus, maar dat is mijn persoonlijke mening, dat je het gewoon in het Nederlands moet houden. Je schrijft immers een Nederlands verhaal, maar dan heb je plots een Duitse tussentitel.

Het gierende geluid doet mij denken aan de kerosine die door allerlei slechte verbindingen klakkeloos de straalmotor in spuit.

Ik kan begrijpen dat je de wereld in een soort ander tijdperk laat afspelen dan er in werkelijkheid is gebeurd. Echter, dan had wat extra informatie over de toestand van de technologie in jouw tijdsvorm handig geweest. Nu lees ik namelijk iets waardoor ik begin te twijfelen aan de kennis van de schrijver. Kerosine stroomt niet door slechte verbindingen, en al helemaal niet klakkeloos. Al heel lang niet meer. Als het al ooit door slechte verbindingen liep.

Dienstplicht is al jaren afgeschaft toch roept de plicht om uit gezonden te worden. Dit keer niet door de regering maar door mijn eigen vrienden. Als of zei niets meer waard zijn.

Welke plicht roept dan? En uitgezonden waarnaar? Welke oorlog? Waarom is het alsof zij niets meer waard zijn?

Bij het instappen kijkt de piloot mij angstig aan. Het was geen McDonald’s waar hij aan dacht. Het hoeft ook niet altijd McDonald’s te zijn, Burger King is ook goed dacht ik bij mij zelf. Niet zo klef als vliegtuig voedsel maar wel lekker, bijna Rivella.

Sinds wanneer staat een piloot de passagiers op te wachten? Dat doen de stewardessen. De piloot zit vaak al rustig in zijn cockpit alles te controleren voor vertrek. En dan alsnog, waarom kijkt hij angstig? Heeft hij geen vertrouwen in zijn eigen kunnen?
Eveneens slaan de vergelijkingen bij mij de plank een beetje mis. Ik vat ze niet.

in plaats van 3 stoelen

Cijfers graag voluit schrijven, dus drie stoelen

Mijn vrienden waren zo slim om een mooie plaats in te checken. Ze zeggen dat ze slecht in flirten zijn maar het lukt hun toch aardig. Tijdens het opstijgen rammelde de nooduitgang. Het rammelde zo luid dat wij elkaar niet of nauwelijks konden verstaan.

Dus... die vrienden van de ik-persoon zitten nu niet bij hem in de buurt? Of lees ik het verkeerd? Je kan bij vliegen je plaats niet kiezen. Dat is hopen op een goede plek als je het kaartje koopt.
Wat heeft dus hun flirten ermee te maken? Wat hebben zij gedaan? Het staat zo leeg en betekenisloos ertussen nu.
Over het algemeen rammelen nooduitgangen ook niet. Die zitten goed vast en dicht, anders valt de druk weg... Dus of er ontbreekt veel informatie over de toestand van het vliegtuig (en waarom het dan nog überhaupt mag vliegen), of het ontbreekt jou aan kennis over vliegtuigen.

To be c......

Overbodig, de lezer snapt zo ook dat het verhaal niet af is, want je hebt het "af" icoontje niet ingezet, plus dat je verhaal niet bij de one-shot staat

Het is erg jammer dat je zoveel informatie achterhoud. Dit maakt het verhaal erg leeg, al roept het genoeg vragen op. Maar of dat voor iedereen motiveert om verder te lezen, trek ik in twijfel. Let hier op.
Ik hoop dat je iets met mijn kritiek kunt. Til er niet te zwaar aan, het is enkel bedoelt om je te helpen bij je schrijven.

[dieboard]

Eigenlijk zou ik deze dag eerder wakker zijn.
De sms die deze dag naar mij verzonden was, heeft nooit mijn telefoon bereikt. Het vertrouwen van de techniek en politiek daalt met de jaren.

Waarom zou de ik-persoon eerder wakker zijn? Door het gestuurde sms-je? Hoe weet hij dat dan als dat sms-je de telefoon niet heeft bereikt. En waarom heeft het de telefoon niet bereikt? Stond deze uit? Is de ontvangst slecht waar de ik-persoon woont?

Klopt inderdaad dat dit niet duidelijk is, had dit verhaal meer naar mijn vrienden toe geschreven en zij waren bekend met het probleem. Probleem dat ik vele malen tegen T-mobile gezegd had over dat elke sms van T-mobile klanten in hun server blijft hangen en nooit KPN kan bereiken waar ik heen was verhuist. Toen ik dacht aan een betere omschrijving zag ik er in mijn hoofd pagina's bijkomen. Als ik nog bij T-mobile had gezet of zei de fout hadden gelost binnen 10 weken was ik wakker geworden door de sms zoals ik dat altijd doe.

Dan begin je over vertrouwen in politiek en techniek. Deze is kennelijk sterk gedaald. Waardoor dan? Sinds wanneer? Hier mag je veel meer uitleg geven om deze kleine feitjes ook echt nuttig te maken voor je verhaal.

Dit is inderdaad niet onderbouwd, techniek gaat dan over de sms en de politiek daar waren wat tegenslagen in die tijd maar door het nu te lezen is dat compleet onduidelijk.

André sprak er al maanden over. Liquideren was wel een optie maar de prijs was erg hoog in deze bittere tijd.

Dit is inderdaad weer heel kort door de bocht, André is dan ook gewoon een vriend van mij aangezien het allemaal realiteit is wat er geschreven is en alleen mensen die ons / de personen in het verhaal kennen dit kunnen weten.

Deze mail kwam aan als donderslag bij heldere hemel. Soms denk je alles mee gemaakt te hebben maar komt er net iets zwaarders op je pad. Als je iets niet moet doen is het je broeders laten vallen.

Dit was meer een grap richting de medereizigers bedoel, wat mij op viel is dat zwaarders als fout wordt gezien maar neem aan dat het wel correct is aangezien ik het niet zo wist te verbeteren dat de zin nog klonk.

Der untergang

Eigenlijk was het een tijdelijke titel om zo nog even verder te gaan in het geen dat in mijn hoofd zat. Later nog wel naar gekeken en dacht het maar te laten aan gezien het mij om een beetje komische setting ging.

Het gierende geluid doet mij denken aan de kerosine die door allerlei slechte verbindingen klakkeloos de straalmotor in spuit.

Het ging er hier niet om hoe de straalmotor in werkelijkheid werkt maar meer om mijn angst en waarbij het mij doet 'denken' aan een niet veilig voertuig. Dan moet dit wel kunnen neem ik aan?

Dienstplicht is al jaren afgeschaft toch roept de plicht om uit gezonden te worden. Dit keer niet door de regering maar door mijn eigen vrienden. Als of zei niets meer waard zijn.

Dit is inderdaad niet te begrijpen, het wijst naar de eindeloze gesprekken/communicatie om mij over te halen op vakantie te gaan. Maar zelfs met deze informatie blijft het een bijna cryptische zin.

Bij het instappen kijkt de piloot mij angstig aan. Het was geen McDonald’s waar hij aan dacht. Het hoeft ook niet altijd McDonald’s te zijn, Burger King is ook goed dacht ik bij mij zelf. Niet zo klef als vliegtuig voedsel maar wel lekker, bijna Rivella.

Dit stuk klopt zoals je het zegt inderdaad niet, het was puur hoe het in mij opkwam om iets stom zinnigs met McDonald's en burgerkring te noemen. De piloot klonk goed binnen de zin en het idee ontstond om later in het verhaal in te gaan over eindeloze gevechten waar te eten. Ik weet alleen niet of deze tekst wel kan als later als ware de woorden bovenwater komen en wel licht geven.

Mijn vrienden waren zo slim om een mooie plaats in te checken. Ze zeggen dat ze slecht in flirten zijn maar het lukt hun toch aardig. Tijdens het opstijgen rammelde de nooduitgang. Het rammelde zo luid dat wij elkaar niet of nauwelijks konden verstaan.

Door mijn warrige word bestanden had ik een andere versie van dit verhaal waarbij het einde was aangepast aangezien er helemaal niks van klopten. Mijn vrienden hebben tijdens het inchecken gevraagd of er nog plekken waren met extra been ruimte. Deze is vaak vooraan en bij nooduitgang in het midden bij de vleugels van het vliegtuig.

Dat een nooduitgang vast zou moeten zijn begrijp ik maar door onduidelijk reden kwam er zo'n kabaal uit die richting. Hoe en wat zou ik niet durven zeggen maar de hardheid van het geluid was niet normaal en nog nooit eerder mee gemaakt. We vlogen met Onur Air en als je het nieuws daar ooit over hoorde verbaasde het allemaal niet.

Het is erg jammer dat je zoveel informatie achterhoud. Dit maakt het verhaal erg leeg, al roept het genoeg vragen op. Maar of dat voor iedereen motiveert om verder te lezen, trek ik in twijfel. Let hier op.
Ik hoop dat je iets met mijn kritiek kunt. Til er niet te zwaar aan, het is enkel bedoelt om je te helpen bij je schrijven.

Ieder geval hartstikke bedankt voor je feedback, excuses voor het laten reageren maar dat komt uiteraard omdat je dat niet in vijf minuten doet en er dus wel even voor moest zitten. Ben dan ook verbaas dat je de moeite neemt voor zo'n uitgebreide feedback.

Ik moet nog even kijken in hoeverre ik dit verhaal af kan maken. Niet zozeer in wat er na komt maar ook hoe het begin zo te maken dan niet alleen vrienden die het meegemaakt hebben het enigszins kunnen begrijpen.

Verder ben ik wel op een punt dat ik een keer iets af moet maken want ik heb nog twee andere vakantie verhalen welke niet afgerond zijn. Ik weet ook niet in hoeverre ik nog een ander verhaal kan plaatsen of dat het valt in overkill van onaf geronde verhalen.

[Cubiculum Nephilia]

Verder ben ik wel op een punt dat ik een keer iets af moet maken want ik heb nog twee andere vakantie verhalen welke niet afgerond zijn. Ik weet ook niet in hoeverre ik nog een ander verhaal kan plaatsen of dat het valt in overkill van onaf geronde verhalen.

Dat maakt helemaal niet uit , zelf heb ik ook genoeg onafgemaakte verhalen staan

Met de uitleg dat dit gaat over een vakantie van jezelf gaat en het dus dingen zijn zoals jij ze ervaart (misschien iets te vaak "air crash investigation" gekeken op discovery ?), maakt bepaalde fouten al veel minder. Je moet dan enkel duidelijk maken dat de ik-persoon deze dingen denkt en het niet ook écht zo is.
Verder is het geloof ik vrij gewoon dat je nogal wat gerammel hoort bij het opstijgen (en vaak ook het landen). De druk verandert dan natuurlijk en duwt en trekt aan het vliegtuig. Dit veroorzaakt vaak lawaai.

Ik zou dus je verhaal dan wat meer opvullen met de gedachten van je hoofdpersoon, hoe hij over de dingen denkt en waarom. En ja, ik snap dat als je het nieuws volgt of Discovery... dat je minder vertrouwen hebt in vliegtuigen, met name die van buitenlandse maatschappijen .
Maar, over dat stukje flirten, zet dat er dan gewoon bij dat ze dat doen met de dame van de incheckbalie. Al verbaasd het mij dan wel dat er überhaupt plek over is om te "ruilen", maar kan ook zijn dat ik met die paar keer vliegen op mijn naam naar te gewilde bestemmingen ging .

Nog één ding, als dit feitelijk een waargebeurd verhaal is, dan behoort het denk ik thuis onder het kopje "Uit het leven gegrepen" en niet drama. Ja, we hebben zelfs een apart topic voor verhalen uit mensen hun eigen leven.

En over die moeite nemen. Of ik doe iets goed, of ik doe het gewoon niet. Anders vind ik het ook niet nuttig.

Schrijf ze!