De goudvis

[Requiem]

en hij zet een blonde pruik op. "Hé mooierd."
Met een zwoele stem begon hij een heel zwamverhaal op te hangen tegen Vriend, hoe knap hij wel niet was, op een hogere toon dan de toon waar hij normaal op sprak. En het werkte. Vriend keek om. Nou zijn bepaalde goudvissen nogal naïef dus hij dacht dat er echt een vrouwelijke goudvis zwom daar. Opgewonden zwom - nee, vloog - hij naar 'haar' toe maar Goudvis ging er snel vandoor. Hij zwom net zo snel door tot ze ver uit de buurt waren van de kaboutertjes en de centjeszoeker.
En toen, eindelijk! Daar zag hij ...