Dankjewel allebei!
@xImissyou ; Ik zit zelf ook in de 4e klas van het VWO. Letterlijk; Voorbereidend Wetenschappelijk Onderwijs, net als je TL, Havo hebt enzo, VWO is nog iets hoger dan Havo.
Is dus op het voortgezet onderwijs een 'niveau' of hoe je dat ook maar noemt
Hopelijk snap je het nu wat beter
Hierbij het volgende stukje!
-------------------------------------------------------------------------------------
‘Zullen we vanavond dan een filmpje maken?’ vroeg Josh, haar broer. Sanne zuchtte, daar had ze nu echt geen zin in.
‘Hmm… ik heb nog huiswerk voor morgen. En ik heb eigenlijk ook niet zoveel zin nu. Doen we een andere keer, oké?’ stelde ze voor. Haar broer haalde zijn schouders op en liep door naar de zolder, waar zijn slaapkamer was. Sanne deed de deur van haar slaapkamer weer dicht en keek met afkeer naar het huiswerk wat op haar bureau lag. Het huiswerk was niet het enige, haar hele bureau lag vol met allemaal boeken, papieren en andere troep.
Zuchtend pakte Sanne haar Frans boeken van de stapel en ging op haar bed zitten om het huiswerk te maken. Waarom was het ook altijd zo veel?!
‘Hoi Sanne, met Linda,’ zei een stem aan de telefoon.
‘Hey Linda,’ antwoordde Sanne.
‘Ik wou even vragen, welke bus neem jij morgen? Want ik weet niet of ik bz zou doen of niet,’ zei de stem weer.
Sanne dacht even na en antwoordde toen: ‘Gewoon de bus van acht uur, als er niets uitvalt. Want ik heb muziek.’ Het was even stil aan de telefoon.
‘Oké,’ klonk het toen, ‘dan neem ik die ook. Nou, dan zie ik je morgen! Doei!’
‘Doeg!’ zei Sanne, waarna ze het gesprek beëindigde.
Sanne kende Linda al ruim tien jaar en kon goed met Linda opschieten. Af en toe konden ze elkaar niet uitstaan, maar meestal ging het super tussen hen. Linda woonde nog iets verder van school af dan Sanne, maar ging wel met dezelfde bus. Tenminste, als ze even laat moesten beginnen.
‘Sanne, ga je naar bed?’ riep haar moeder van onder aan de trap.
‘Bijna!’ schreeuwde Sanne terug. Vlug klikte ze Hyves aan en logde snel in. Eén nieuw bericht, las Sanne. Nieuwsgierig klikte ze op haar inbox.
Feeeessiee!
Heeee allemaal! (:
Aanstaande zaterdag geef ik een feestje, omdat ik jarig was 2 week geleden 
Heb je zin om te komen?
Zonee, meld je ff af, dan weet ik waar ik op kan rekenen!
Tot zaterdag dan hè! (:
Liefs, Laura.
(Ps: Schoolstraat 23 )
Sanne klikte vrolijk Hyves weer weg en sloot de computer af. Feestje, daar had ze wel zin in! Ze had haar vriendinnen uit de tweede klas nog lang niet allemaal gesproken en het was altijd heel gezellig op hun ‘meiden-party’s’. Daarbij kwam dat Laura echt een gezellige en leuke meid was en dat Sanne nu al naar het feestje uitkeek. Alleen het vervoer nog even regelen, dacht Sanne, hopelijk gaat Linda ook, dan wordt het wat makkelijker!
Twee dagen later, op woensdag, zat Sanne in de bus naar school. Linda zat, zoals gewoonlijk, naast haar spelletjes te spelen op Sanne’s mobiel. Sanne was naar buiten aan het kijken en zag de omgeving voorbij glijden.
‘Hoe laat ben je vanmiddag uit?’ vroeg Linda, met haar blik op het telefoonschermpje gericht.
‘Half twee,’ antwoordde Sanne, terwijl ze Linda’s kant op keek.
‘Mazzelaar,’ antwoordde Linda, ‘ik pas om half vier.’
‘Verschil moet er wezen hè,’ reageerde Sanne glimlachend. Stiekem observeerde ze haar vriendin even. Linda was net als zij veertien jaar, had halflang lichtblond haar en gedroeg zich soms een beetje jongensachtig. Het kon haar niet zoveel schelen wat anderen van haar vonden en ze kleedde zich dan ook hoe ze dat zelf wilde. Sanne moest wel eens lachen om haar, maar soms kon Linda ook vreselijk irritant zijn!
‘We gaan even som 24a bespreken. Pakt iedereen zijn boek er even bij?’ vroeg meneer de Graaf in de wiskundeles. Sanne kreunde zachtjes. Wiskunde het eerste blok was echt niet leuk. Gelukkig voor haar zat ze met wiskunde wel bij Yara in de klas, anders was het zeker niet uit te houden.
‘Ga jij naar de verjaardag van Laura?’ fluisterde Yara.
Sanne knikte, ‘Jij dan?’
‘Ik weet nog niet,’ zei Yara, ‘mijn ouders willen niet rijden. Maar als de ouders van Leonie en Judith kunnen rijden, kan het wel.’
Sanne knikte begrijpend. Omdat hun school een streekschool was, woonden ze vaak ver uit elkaar. Dit was vooral met feestjes wel eens lastig, als ze vervoer moesten regelen.
‘Sanne, hoe doen we vraag b?’ vroeg meneer de Graaf toen. Sanne keek verschrikt naar Yara en hoorde toen achter zich fluisteren: ‘Eerst delen door twee en dan de som verder uitrekenen.’
‘Eerst… delen door twee? En dan de som verder uitrekenen?’ probeerde Sanne. De leraar knikte instemmend. ‘Ja, en dan doen we…’
Terwijl de leraar verder uitlegde keek Sanne dankbaar achter haar, waar Jan-Dirk zat. Ze kende hem eigenlijk alleen van naam, hij zat bij Yara in de klas, maar ze was hem wel ontzettend dankbaar. Yara zat haar uit te lachen en Sanne keek quasi beledigd naar haar beste vriendin. ‘Alsof jij op zat te letten,’ grinnikte ze toen.
Langzaam keek Sanne de klas rond. De meeste mensen kende ze wel van de afgelopen drie jaren. Rechts voorin de klas zat Ruben, naast Jesse. Onopvallend keek Sanne naar Ruben. Ze zag dat hij tekende, dat kon hij altijd al goed. Hij tekende vroeger altijd domme poppetjes in haar schrift. Even later zei hij wat tegen Jesse, waarop ze allebei heel hard begonnen te lachen. Onbewust glimlachte Sanne mee toen ze zag wat een lol de jongens hadden.
Toen ze nog in de tweede klas zaten konden ze ook zoveel lachen samen. Vaak waren ze met z’n zevenen: Sanne, Linda, Ruben en nog vier andere jongens. Ze hadden het altijd leuk samen. Vroeger. Nu niet meer. Sanne sprak de jongens nog maar af en toe, twee daarvan zaten bij haar in de klas, de anderen sprak ze nooit meer. Ruben sprak ze ook nooit meer, maar daar had ze goede redenen voor. Daar was ze helemaal klaar mee.
Yara stootte haar aan, ‘Als we nu huiswerk maken, hoeven we dat thuis niet meer te doen.’
Sanne knikte en begon samen met Yara aan haar wiskundehuiswerk van die week.
I'm jealous of my parents, I'll never have a kid as cool as theirs.