Het is een heel avontuurlijk beroep. Je maakt reizen over de hele wereld, waardoor je je bewust wordt van andere culturen en de wereldpolitiek. Je kunt ook een bijdrage leveren aan de wereldvrede als je in VN- of NAVO-verband wordt uitgezonden naar conflictlanden. Ik vind de nauwe band met collega’s ook leuk. Je let op elkaar en je hebt een sterk saamhorigheidsgevoel. We zijn als het ware een kleine familie.
Je moet fysiek en mentaal erg sterk zijn. Je moet net even verder kunnen gaan dan je lichaam wilt. Het houdt in dat je hard moet trainen. Verder moet je bereid zijn ver van huis te gaan, voor drie maanden per keer, soms langer. Als je 17,5 jaar oud bent en een vmbo-opleiding hebt, kun je solliciteren. De selectie is zwaar: driekwart valt af. De opleiding tot marinier duurt dertig weken. Onderdeel van de training is een week amfibische training op Texel, in het water en op het land. Van diegenen die de opleiding beginnen, valt nog eens de helft af, omdat het te zwaar is.
Het Korps Mariniers is in de 17de eeuw opgericht 10 december 1665 op initiatief van Admiraal de Ruyter en Raadspensionaris Johan de Witt. De reden hiervoor was dat men op de vloot behoefte had aan goed getrainde zeesoldaten voor het enteren van vijandelijke schepen. Alhoewel het Korps Mariniers vandaag de dag veel breder opereert, is deze taak nog steeds zeer actueel.
Het Korps Mariniers vormt een amfibisch, expeditionaire strijdmacht met een hoge operationele gereedheid, getraind en uitgerust om overal ter wereld te worden ingezet. De jaarlijkse trainingscyclus bereidt de Nederlandse mariniers voor op operaties in alle klimatologische en geografische omstandigheden, van arctische tot jungle en van bergachtig terrein en woestijn tot verstedelijkte gebieden.
Het Hoofdkwartier, de Van Ghentkazerne en het Mariniers Opleidings Centrum bevinden zich in Rotterdam. Het gros van de operationele eenheden, de Groep Operationele Eenheden Mariniers (GOEM), is ondergebracht in de Van Braam Houckgeestkazerne te Doorn: het 1ste - en 2de Mariniersbataljon. Van het 3de Mariniersbataljon zijn twee compagnieën permanent gestationeerd in de Nederlandse Antillen en Aruba. De overige eenheden van dit bataljon zullen worden gelegerd in de Marinierskazerne Buitenveld te Den Helder.
Alle gevechtsondersteuning is ondergebracht in het Gevechtssteunbataljon met daarin een 120mm Mortiercompagnie, een Stinger Tegen-Luchtdoelenpeloton, een Genieverkenningspeloton en de maritieme Special Forces. De twee overige GOEM-eenheden zijn het Amfibisch Ondersteuningsbataljon, gelegerd in de Joost Dourleinkazerne te Texel, met daarin de Amphibious Beach Unit en de landingsvaartuigen (LCVPs en LCUs) en een Logistiek Bataljon.
Nationaal is het Korps Mariniers belast met het leveren van verschillende vormen van militaire bijstand, zoals hulp tijdens wateroverlast of het verlenen van steun aan het openbaar gezag voor het handhaven van de openbare orde. Het kan echter ook bijstand in geval van gijzelingen betekenen. Daarnaast draagt het bij aan de externe verdediging van de Nederlandse Antillen en Aruba. Voor NAVO-taken levert het Korps Mariniers eenheden aan de Supreme Allied Commander Atlantic (SACLANT) en de Supreme Allied Commander Europe (SACEUR). SACLANT heeft onder meer de United Kingdom/Netherlands Amphibious Force tot zijn beschikking, een samenwerkingsverband van de Britse en Nederlandse marine. Sinds het begin van de jaren zeventig maken eenheden van het Korps Mariniers deel uit van een Britse mariniersbrigade, de 3 Commando Brigade; tezamen vormen ze de UK/NL Landing Force. De kern van de Nederlandse bijdrage hieraan, alles bij elkaar zon duizend man, bestaat uit het 1ste mariniersbataljon. Een tweede bataljon is beschikbaar voor de High Readiness Initial Entry Forces van de NAVO.
Sinds enige tijd neemt het Korps Mariniers ook deel aan de Combined Amphibious Force Mediterranean (CAFMED), een snel inzetbare amfibische strijdmacht voor de Zuidflank van het NA-VO-verdragsgebied. Verder doet het samen met Italiaanse, Franse en Britse collegas mee aan het Europees Amfibisch Initiatief.
De vierde en laatste taak is het leveren van een bijdrage aan het handhaven van de internationale vrede en veiligheid. Het gaat hier dan met name om deelname aan Peace Support Operations. Vanaf 1991 zijn de mariniers actief betrokken geweest bij zes van deze nieuwe opdrachten:
Iedereen weet dat het militair personeel van de marine in een uniform loopt. Maar het gebeurt regelmatig dat iemand van de marine aangezien wordt voor een brandweerman of van de plaatselijke drumband. En met carnaval lopen genoeg carnavalvierders in Love Boat pakken, die moeten doorgaan voor "echte" marine uniformen. Tijd voor duidelijkheid! Daarom laat marineschepen.nl de uniformen de revue passeren. Matrozen en mariniers haal je dan ook nooit meer door elkaar.
De Koninklijke Marine kent veel verschillende uniformen. Het hangt af van de werkzaamheden, rang, waar je bent (tropen bijv.), van welk dienstgroep of korps je bent en of het winter of zomer is. Daarnaast zijn verschillende varianten mogelijk (met of zonder trui/ baret, enz). Verder kan het uniform zelf nogal verschillen, niet alleen tussen mensen van het Korps Mariniers, de Marineluchtvaartdienst of van de vloot. Maar laten we beginnen met een algemeen verhaal.
Pas op 1 maart 1672 verscheen voor het Nederlandse Staatsleger het eerste uniformvoorschrift. Voor de vloot waren er in eerste instantie alleen uniformen voor zeeofficieren. Voor de bemanning werd een uniform niet nodig geacht, omdat een schip optrad als eenheid en het herkenbaar was aan de vlaggen. De scheepsofficieren droegen veelal bruine jassen, later werd dit vooral donkerblauw. Na uniformbeschrijving van 1750 is het marine-uniform geleidelijk verandert in het uniform zoals we dat nu kennen. Inmiddels zijn er uitgebreide omschrijvingen en regels omtrent het (dragen van het) uniform en is er een Uniformcommissie van de Koninklijke Marine die van tijd tot tijd bekijkt welke wijzigingen er moeten worden aangebracht.
De bemanning van een Nederlands marineschip in een buitenlandse haven tijdens de ceremonie vlag hijsen. Het personeel dat de wacht heeft en ingedeeld is voor deze ceremonie staat aangetreden in tenue 6. De officieren met witte handschoenen en sabel. Dit wordt alleen tijdens bijzondere gelegenheden gedragen. In tenue 6 mag ook in de trein, auto e.d. gereisd worden. (Foto: marineschepen.nl)
Er zijn eigenlijk 3 verschillende soorten uniformen: één uniform voor dagelijkse werkzaamheden (boordtenue voor de vloot of gevechtspak voor het Korps Mariniers), een uniform voor werkzaamheden of andere gelegenheden waarbij men wat netter gekleed moet gaan (tenue 6) en ten slotte het ceremoniële tenue.
Tussen de keerkringen wordt het tropentenue gedragen (wit), buiten deze keerkringen (dus ten noorden van de kreeftskeerkring en ten zuiden van de steenbokskeerkring) wordt het Eurpese tenue gedragen (het donkerblauwe tenue dus). Bovendien wordt buiten de keerkringen in de zomer het zomertenue van tenue 6 gedragen: geen jas, geen stropdas en een overhemd met korte mouwen
Sinds april 2006 heeft de vloot een geheel nieuw tenue: het boordtenue (BT). Dit tenue kan aan uiteraard aan boord gedragen worden of bij werkzaamheden op de wal waarbij de kleding vuil of beschadigd kan worden. Op sommige locaties wordt dit tenue ook geaccepteerd op kantoor. Het uniform vervangt het nimmer populaire boord-kazernetenue (BKT), met lichtblauw overhemd en zwarte broek dat halverwege jaren '90 in gebruik werd genomen. Ook het kaki uniform voor de vloot wordt vervangen, hetgeen wel teleurstelling opleverde.
Het boordtenue is voor alle rangen hetzelfde. Er is ook geen verschil in de tenues voor mannen en vrouwen. Uiteraard is dit alleen voor de vloot. Het tenue is geheel donkerblauw en bestaat uit een overhemd en broek. Als hoofddeksel wordt de baret gedragen en er is een nieuwe parka voor dit tenue.
Hoe het uniform er uit ziet hangt natuurlijk af van de rang of stand. Matrozen hebben een heel ander net uniform dan onderofficieren en officieren. De eerste hebben de bekende matrozenmuts, met kraag. Terwijl (onder)officieren een pet hebben en een jasje wat meer overeenkomsten heeft met een colbert. Daarnaast zijn er natuurlijk verschillen (tussen onderofficieren en officieren, zelf tussen officieren onderling) vwb de pet en de plaats waar het dienstvak/ korps onderscheidingsteken is geplaatst. De uniformen van mariniers verschillen uiteraard ook van de uniformen van de vloot. Dit is niet alleen het gevechtspak, maar ook het nette tenue (tenue 6) verschilt.
Het matrozen-uniform is veruit het meest bekende. Wereldwijd dragen matrozen van nagenoeg alle zeevarende landen een dergelijk uniform. Ik heb het dan natuurlijk over het tenue met muts en kraag (baadje), tenue 6 dus.
Op de kraag van het uniform zie je 3 strepen, deze schijnen hun oorsprong gevonden te hebben in de 3 zeeslagen van Michiel de Ruyter (vreemd dat de Britten ook die 3 strepen hebben). De knoop is een rouwknoop, die is ingevoerd toen De Ruyter sneuvelde.
Het dienstvakonderscheidingsteken en het rangonderscheidingsteken (de streep dus) zijn te vinden op de linker mouw.
Opvallend is hierbij de rode streep over de broeken van de mariniers (de "rode bies" genaamd), de rode streep op de petten van de mariniers en de rode rand rond het rangonderscheidingsteken. Dat de kleur rood steeds terugkomt is eenvoudig te verklaren: dit is binnen de krijgsmacht de kleur van de infanterie. Andere kenmerken zijn te vinden op de jasjes (barathea), deze kennen een enkele rij knopen, in plaats van een dubbele rij en op de revers is het wapen van het Korps te vinden. Bij het Korps Mariniers draagt dus niemand een matrozenmuts of een kraag.
Behalve het blauwe nette uniform en het groene camouflage tenue hebben de mariniers ook kaki voor in de tropen. In de woestijn heeft men natuurlijk de bekende woestijncamouflage kleuren en in de sneeuw heeft men witte kleding.
Het groene camouflagepak en de woestijnvariant, zijn niet alleen voorbehouden aan het Korps Mariniers. Ook vlootpersoneel in landoperaties kunnen in een dergelijk uniform lopen. Maar dat hangt niet standaard in de kast. Je zult dan wel duidelijk het marinierscamouflagepatroon herkennen, maar zal op de linker schouder "Koninklijke Marine" staan in plaats van "Korps Mariniers
Het nette tenue van officieren en onderofficieren (van de vloot en van het Korps Mariniers) verschilt sterk van het tenue van matrozen. Ook onderling verschillen de uniformen: officieren hebben het korpsonderscheidingsteken op de revers, terwijl onderofficieren dat op de linker mouw hebben. Ook hebben onderofficieren hun strepen op de mouw (halverwege elleboog en schouder), officieren hebben die onderaan de mouw.
De officieren in opleiding (Adelborsten) hebben een tenue dat in bepaalde opzichten lijkt op het tenue voor onderofficieren (zij hebben de rangonderscheidingstekens op de linker mouw), maar in andere opzichten op dat van officieren (korpsonderscheidingstekens op de revers). Deze tekens zijn echter op een rode achtergrond (heeft in dit geval niets met het Korps Mariniers te maken).
ik ben zelf ook marinier
Thx