Er was een naam op het scherm van de vrolijk kwetterende mobiele telefoon verschenen. Deze naam had voor een glimlach op het gelaat van de man gezorgd, zonder dat hij zich er ook van bewust was. Bij een aantal andere namen in het geheugen van zijn telefoon zou zijn gezicht tot een grimas zijn vertrokken. Het was in dergelijke gevallen zelfs mogelijk dat hij de telefoon liet overgaan tot het kwetteren ophield. Bij haar naam nam hij echter altijd op. Zelfs als hij daarvoor onder de douche vandaan moest komen. De glimlach was echter vervaagd bij het horen van haar snikkende stem tot alleen de ernst was overgebleven waarmee hij luisterde. Thomas had zich in de woonkamer op de plavuizen laten zakken terwijl enkele meters van hem vandaan een zithoek stond.
"Waarom kom ik bij jou?"
Luisterend naar haar stem staarde Thomas met de telefoon in de hand voor zich uit. Het kleurrijke interieur kon niet verhullen dat hij hier alleen woonde. Het was stil in de woonkamer met de aangrenzende keuken. Zoals in elk ander vertrek van zijn huis. Net zo stil als het nu in de telefoon bleef. Even dacht Thomas dat Muta de vraag hardop aan zich zelf had gesteld tot de stilte voort duurde.
"Ik weet het niet", zei hij naar waarheid.
"Je hebt geen vrouw of kinderen en toch kom ik bij jou met mijn problemen."
Thomas luisterde onbewogen naar haar stem. Haar relaas had achter zijn gesloten ogen het verleden opnieuw tot leven gebracht. Pijnlijke herinneringen opgerakeld waarvoor hij goede redenen had om ze te verdringen bij gebrek aan iemand om er over te praten.
"Ik heb een redelijk voorstellingsvermogen."
Hij opende zijn ogen en probeerde te lachen, maar het mislukte.
"Is er iets?" Muta klonk ongerust.
Ze maakte zich terecht zorgen. Iedereen had recht op zijn eigen problemen, zoals hij soms grimmig grijnzend tegen mensen in zijn omgeving opmerkte als niet alles naar wens verliep.
"Nee, gaat het weer?" Hij had het minder uit belangstelling gezegd dan wel meer om zelf geen onderwerp van gesprek te willen worden.
"Ja, nu weer wel. Bedankt dat je naar me hebt willen luisteren."
Hij keek toevallig naar het zwarte scherm van de televisie. Zijn voorkeur ging uit naar een boek en de radio. De laatste had hij slechts aanstaan om de stilte uit het huis te verjagen.
"En nou me niet meer storen. De helft van de film is al voorbij."
"Eikel", hoorde hij haar zeggen.
Beiden wisten van elkaar dat de ander het niet had gemeend.
"Je weet mijn nummer."
"Bedankt", zei ze nogmaals.
Hij verbrak de verbinding, maar bleef nog geruime tijd zitten. De plavuizen voelden ruw en koud aan.
Telefoongesprek
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Laatst gewijzigd door P_Westdijk op 16 okt 2012 19:24, 1 keer totaal gewijzigd.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
-
Saskjezwaard
- Computer
- Berichten: 4449
- Lid geworden op: 28 aug 2010 21:56
- Locatie: in bed
Ha, nu weet ik het! Jouw verhalen lijken op gedichten! En niet in de vage zin, maar dat je het ook op verschillende manieren kunt interpreteren. Jij zet een verhaal op papier en bij het lezen van de laatste zin gaat het eigenlijk helemaal leven en gaat iedereen erover nadenken. Mooi^^
Weer een hele goede oneshot! Ik zit nu allemaal dingen te verzinnen wat er gebeurd zou kunnen zijn, echt leuk als een verhaal je zo aan het denken zet^^ maar waar zijn mijn bloeddorstige oneshots gebleven
snik, snik 
Weer een hele goede oneshot! Ik zit nu allemaal dingen te verzinnen wat er gebeurd zou kunnen zijn, echt leuk als een verhaal je zo aan het denken zet^^ maar waar zijn mijn bloeddorstige oneshots gebleven
snik, snik And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
@xILY: Bedankt voor het reageren. Het zit met je fantasie wel goed als ik lees dat je in gedachten naast hem zat.
@Saskjezwaard: Je bent in ieder geval origineel. Tot zover ik me kan herinneren heeft niemand mijn verhalen vergeleken met gedichten. Eerder vaag met voldoende ruimte voor de fantasie van de lezer om alle leemtes in te vullen. Bedankt in ieder geval voor je reactie.
Je bent wel een bloeddorstig type nietwaar? Je zou er bijna van gaan m...
Hier kom ik nog op terug.
@Saskjezwaard: Je bent in ieder geval origineel. Tot zover ik me kan herinneren heeft niemand mijn verhalen vergeleken met gedichten. Eerder vaag met voldoende ruimte voor de fantasie van de lezer om alle leemtes in te vullen. Bedankt in ieder geval voor je reactie.
Je bent wel een bloeddorstig type nietwaar? Je zou er bijna van gaan m...
Hier kom ik nog op terug.Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
Goed geschreven! Al wilde ik dat ik wist waar dat probleem over ging en of ze de man voor meer aanziet dan alleen een goede vriend die ze altijd kan bellen.
Het vraagt gewoon om meer, jouw schrijfstijl! Jammer genoeg was deze one-shot zo kort
Maar ik vind het fragment erg mooi geschreven. Facinerend hoeveel je over iemand kan vertellen met zo weinig woorden
Het vraagt gewoon om meer, jouw schrijfstijl! Jammer genoeg was deze one-shot zo kort
Maar ik vind het fragment erg mooi geschreven. Facinerend hoeveel je over iemand kan vertellen met zo weinig woorden
- Never give up on anything, because miracles happen every day -
My head is a jungle...
My head is a jungle...
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Het is voor mij een dierbaar verhaal. Verschillende momenten uit mijn eigen leven zijn hierin verwerkt tot een kort fragment. Een aantal mensen bezorgen me alleen al met hun verschijning een goed gevoel. Terwijl anderen... Ach, laat ik maar geen woorden aan hen verspillen. Zo kan ik er voor me zelf er nog persoonlijkere momenten in terug vinden, maar deze blijven voor mij.
Bedankt voor het langskomen.
De omgeving doet dat wel voor hen.-Maaike- schreef:...of ze de man voor meer aanziet dan alleen een goede vriend die ze altijd kan bellen.
Bedankt voor het langskomen.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.