Aevian

[mark1707]

Hier wil ik delen van mijn verhaal posten. Het is origineel in het Engels uitgewerkt, vandaar de namen. Die zal ik waarschijnlijk nog wel veranderen.

Ik schrijf verder nog niet zo lang, dus ik ben benieuwd naar het commentaar.
__________________________________________________________________________________________

Proloog
Het is een warme zondag ochtend in Kalador. Kalador is een groot gebied in het land Inagar. Kalador ligt aan een enorm bergachtig gebied, waar ook meerdere meren aanwezig zijn. Het gebied is vrij veelzijdig, in het zuiden van Kalador ligt er namelijk ook nog een zee.

Aan deze zee, de zee van Kalador, begint het verhaal...

Het is misschien half 6 in de ochtend, de vogels slapen zelfs nog, en Benjamin loopt alweer het strand op. Benjamin is een kleine jongen van 8. Hij loopt richting de zee en bij een groepje bomen, die dicht bij de zee staan, stopt hij even. Het lijkt net of hij ergens naar kijkt, maar in werkelijkheid luister hij goed of hij, behalve de wind en het gefluister van de groen-blauwe zee, nog meer geluiden hoort. Hij draait zijn hoofd en kijkt even goed om zichzelf heen en net op het moment dat hij weer verder wilt gaan lopen komt Anne het strand op.

Benjamin lijkt een beetje geschrokken, maar zo snel hij ziet dat Anne hem ziet, herstelt hij zich en kijkt nu een beetje benieuwd naar Anne.
Wanneer dat gebeurt komt Anne rennend naar Benjamin toe, ze lijkt een beetje zenuwachtig. Terwijl ze rent schreeuwt ze "Heee!" naar Benjamin. "Hee Ben.. ..Wat doe jij nou weer zo vroeg hier?!" Haar gezicht is een beetje verward. Benjamin kijkt naar de grond en probeert zich vervolgens weer te herstellen. "Wat is er, Ben? Je doet een beetje raar..." "Ooh, nou, eh, gewoon.. Maar wat doe jij hier zo vroeg in de ochtend? Iedereen slaapt nog!" Anne zag deze vraag al aankomen en antwoord gelijk: "Het is vandaag 21 Augustus! Dat weet je toch hopelijk wel?! Heb je nog niks gemerkt?" Ze was lichtelijk geïrriteerd. "Ja, ik weet ook wel welke dag het is... Maar dat is nog geen reden om op het strand te zijn." "Ik ben zenuwachtig, Ben.. Ik word vandaag eindelijk 7 jaar, daar heb ik al lang op gewacht!" zei ze met een grijns van oor tot oor. "Zeker een jaar?" zegt Benjamin binnensmonds. Anne hoort het niet, en gaat gewoon verder met haar eigen verhaal: "Ik ben zo benieuwd naar wat ik krijg! Ik hoop een nieuw bed, of.. Of misschien eindelijk een pijl en boog, of, uh, een misschien zelfs een kast?" Anne blijft doorratelen terwijl Benjamin steeds zenuwachtiger wordt. Op een gegeven moment merkt Anne dat op en vraagt waarom Benjamin eigenlijk op het strand is. "Gewoon..." reageert Benjamin kortaf. "Dat is geen antwoord!" "Nouja, ik kon niet slapen, dusja..." Anne kijkt hem met grote ogen aan en gelooft er niks van. Uiteindelijk laat ze het maar hierbij en realiseert ze zich dat ze weer naar huis moet. "Ben, ik ga weer hoor! Straks maakt iemand zich zorgen en ik wil mijn cadeau zeker niet mislopen.."

Anne rent weer snel naar huis terwijl de zon net opkomt en de eerste vogels wakkers worden. Onderweg, de rotsen op klimmend, struikelt ze wel eventjes, maar daardoor laat ze zich niet weerhouden. Ze staat weer op en rent vrolijk verder, verwonderd over wat ze voor cadeau zou krijgen.
Benjamin lijkt opgelucht en iets minder gespannen nu Anne vertrokken is. Hij lijkt bijna blij dat hij van Anne af is, terwijl ze normaal gesproken erg veel met elkaar optrekken. Hij blijft nog wel even kijken tot Anne helemaal uit zicht is en wanneer dat het geval is kijkt hij voor de laatste keer nog even heel goed om zich heen. Op het moment dat hij echt niemand meer ziet loopt hij weg, verder over de kust, richting de grotten...

[Ravenelise]

Begint goed. Misschien af en toe wat meer inversie gebruiken. Voor de rest een heel leuk begin!

[-Maaike-]

Heey!

Leuk begin van het verhaal Het leest goed weg en ik vraag me af waarom Benjamin zo graag wilde dat Anne weg ging.

Ik heb twee feedback puntes voor je:
- Getallen onder de twintig schrijf je voluit dus niet 2 maar twee

- En het is makkelijker voor de lezer om een dialoog te volgen wanneer je wat iemand zegt op een nieuwe regel plaatst, bijvoorbeeld:
"Wat is er, Ben? Je doet een beetje raar..." "Ooh, nou, eh, gewoon.. Maar wat doe jij hier zo vroeg in de ochtend? Iedereen slaapt nog!"
Dit wordt dan:
"Wat is er, Ben? Je doet een beetje raar..."
"Ooh, nou, eh, gewoon.. Maar wat doe jij hier zo vroeg in de ochtend? Iedereen slaapt nog!"

Schrijf snel verder!

Groetjes Maaike

[Elfenring]

Het is een warme zondag ochtend in Kalador. Kalador is een groot gebied in het land Inagar. Kalador ligt aan een enorm bergachtig gebied, waar ook meerdere meren aanwezig zijn. Het gebied is vrij veelzijdig, in het zuiden van Kalador ligt er namelijk ook nog een zee.

Dit is meer een samenvatting dan echt verhalend, probeer het uitgebreider te schrijven. Laat ons de wereld zien breng ons erheen.
Bv: Het is een warme zondag ochtend in het aan de bergen gelegen Kalador. In deze gekartelde bergen glimmen de meren in het zachte zonlicht en kleine beekjes en rivieren lopen kris kras door de bergen. De rivieren zijn alle onderling met elkaar verbonden en zorgen voor genoeg vis gedurende het hele jaar. Kalador is een groot veelzijdig gebied in het land Inagar. Ver in het zuiden licht de prachtige oceaan waar de mensen in de vissersplaatsjes reeds nu al weer vroeg in de weer zijn.



Aan deze zee, de zee van Kalador, begint het verhaal...

Het is misschien half 6 in de ochtend, de vogels slapen zelfs nog, en Benjamin loopt alweer het strand op. Benjamin is een kleine jongen van 8.

misschien niet gebruiken. Beter: misschien=rond getallen altijd voluit. Dus halfzes en acht. Weer teveel beknopte samenvatting.
Beter: Het is rond halfzes in de ochtend als Benjamin het strand oploopt. Hij voelt het koude zand tussen zijn tenen door sijpelen. Geen enkel dier durft de stilte te doorbreken, zelfs de vogels maken geen enkel geluid. Benjamin gaat er wel vaker alleen op uit, hij is immers al acht en naar zijn idee net zo capabel als een volwassene.

Hij draait zijn hoofd en kijkt even goed om zichzelf heen en net op het moment dat hij weer verder wilt gaan lopen komt Anne het strand op.

zichzelf=zich

Benjamin lijkt een beetje geschrokken, maar zo snel hij ziet dat Anne hem ziet, herstelt hij zich en kijkt nu een beetje benieuwd naar Anne.

Beter:Benjamin is geschokt, maar zodra Anne hem ziet herstelt hij zich en kijkt hij een beetje benieuwd naar Anne. Hij zou Anne echt niet laten merken dat hij van haar schrok!
Zo maak je een verhaal spannender en leuker, mensen leven meer met het verhaal mee.

"Hee Ben.. ..Wat doe jij nou weer zo vroeg hier?!" Haar gezicht is een beetje verward.

Het is of een vraagteken of een uitroepteken dit mag niet. Ik zou hier een vraagteken plaatsen.
Beter: "Hee Ben... Wat doe jij hier nou weer zo vroeg?" zei ze vol verbazing en met een verwarde uitdrukking op haar gezicht.

Anne rent weer snel naar huis terwijl de zon net opkomt en de eerste vogels wakkers worden.

Het woord 'weer' verwijderen, ze is immers niet ondertussen al een keer eerder naar huis gerend.
en de eerste vogels wakkers worden=en de eerste vogels ontwaken.

Hij blijft nog wel even kijken tot Anne helemaal uit zicht is en wanneer dat het geval is kijkt hij voor de laatste keer nog even heel goed om zich heen.

uit zicht is=uit het zicht is verdwenen

Ik hoop dat je hier iets aan hebt, maar probeer het verhaal meer beeld te geven en duidelijker de karakters een persoonlijkheid te geven. Verder is het een goed verhaal en ben ik benieuwd naar het vervolg.

Groetjes, Michael

[mark1707]

Bedankt voor de tips iedereen, vooral aan die van Elfenring heb ik veel gehad! Je ziet denk ik wel dat ik nog maar een beginnend schrijver ben, maar ach, dat mag niet baten..